Ik doe het niet alleen (2)

Mallemolen 308

4 september 2022

Super-K.

Dit is een mo(nu)ment voor mijn superzoon K.

Laatst, in Mallemolen 299, schreef ik:

Ik doe het niet alleen.
Tuurlijk niet.
Kan helemaal niet.

Uit de schaduw.

Er volgde een ode aan supereega F.. Daar neem ik nu natuurlijk geen woord van terug, want anders heb ik straks ruzie.

Maar er is meer. Want K.. Waar was hij? Waar was mijn grootse zoon? Ik denk op het ijs of in het krachthonk van Thialf. Of op de fiets ergens in de regio Heerenveen. Toen.

Maar zoals ik het niet doe zonder super-F., die elke dag pal naast me staat, kan ik het niet zonder super-K., die op 200 kilometer afstand altijd dichtbij is.

K. zit elke dag in mijn hart. Ik zie het pad dat hij bewandelt, de keuzes die hij maakt, de richting die hij kiest, de hobbels die hij neemt en de hiaten die hij overbrugt.

Hij leeft als shorttracker een door velen gedroomd leven, maar ik geef het je te doen. Je probeert in je waarschijnlijk laatste jaar in het talentencentrum alles te laten kloppen. Je geeft alles …… en dan krijgt je vader ongeneeslijke kanker. De timing van de diagnose was uiteraard geweldig: het begin van het seizoen waarin het moest gebeuren.

Ga d’r maar aan staan. Nou, K. dus wel. En hij deed het, ondanks de dreun, de onzekerheid en de behandeling die ik kreeg. Dwars door alles heen groeien, presteren en uitgenodigd worden voor shorttrackteamnl. De shorttracktop van topland Nederland.

Ik ben apetrots op hem. Op wat hij doet op en naast het ijs. Op hoe hij zich ontwikkelt als mens. Op hoe hij steeds beter wordt in waar anderen een antenne voor hebben.

K. zit in mijn hart en hij inspireert me elke dag. En ik zit in zijn hart. Daar ben ik trouwens mooi klaar mee, want hij dwingt me daarmee om gewoon door te gaan. Als vader moet je immers het goede voorbeeld geven. Eigenlijk helpt hij me zo natuurlijk, maar dat zeg ik hem uiteraard niet.

Het moge duidelijk zijn: ik kan het ook niet zonder K. en we zijn altijd verbonden. Vader-zoon. Ten overvloede bezegeld met onze tattoo Time to fly.

Vandaag, 4 september, wordt mijn K. 25 jaar. Een kwart eeuw. Kijk toch wat een kerel er staat.