The story continu's
De aandacht voor mijn ziekte is weg, niet gek want de ziekte is ook weg. Operatie, bestraling en het sein....genezen. Dat maakt dat iedereen vindt dat je door moet gaan, maar helaas is mijn hoofd en mijn lichaam daar nog niet klaar mee en voor. Even als mijn conditie, die achteruit is gehold..... ervaar ik, al wijzen testen uit dat ik aardig mee kan met gemiddelden van mijn leeftijd (zonder voorgeschiedenis).
Ik zelf ben bezig met revalidatie. Psychisch doe ik mee aan een pilot voor aanpassingsstoornis na de ziekte kanker, een onderzoek dat duidelijk maakt en waar weer anderen straks baat bij gaan hebben. Ik ga starten met een cursus grip op balans en ik ben gestart met veel wandelen met splinternieuwe fitbit...cadeautje aan mezelf. Hulp bij de fysio, ergo en deels maatschappelijk werk. Een druk programma maar het voelt erg goed.
Ook zijn er bloedonderzoeken gedaan om wat dingen uit te sluiten, ter geruststelling. De wetenschap dat mijn moeder borstkanker had met uitzaaiingen in botten maakt dat ik wat dingen helder wil hebben. Waar komen klachten van pijn nu echt vandaan. Gelukkig werkte ha mee, ze snapt dat ik dingen wil uitsluiten ook omdat er ook een verhoogd risico op reuma en artritis is, dus ook dat is onderzocht.
Ik kom er wel...……de bal die ik zo glansrijk onder water hield de afgelopen jaren, ontglipte me en kwam met een slagkracht boven.....ik wil m niet meer verstoppen....laat ik nu maar eens dobberen......en meedeinen met de golven.....
to be continued dus.....
2 reacties
De meeste mensen hebben geen idee wat bestralingen en chemo doe met je lijf. Die vermoeidheid, dat hoor je zoveel. Ik heb morhen mijn laatste chemo en het ziet er voor mij voorlopig ook gunstig uit. Behandelingen zijn goed aangeslagen. Masr de vermoeidheid is de afgelopen kuren alleen maar groter geworden. Vrees dat de laatste kuur daar nog een schepje bovenop doet. En dan is het klaar voor de buitenwereld. Maar de knauw die je hebt gekregen, verlies van vertrouwen in je lichaam, vermoeidheid, die is niet zomaar weg. Goed dat je zoveel hulp inschakelt en aan jezelf werkt. Heel veel sterkte met dit volgende proces!
Lieve groet, Karin
Mooi geschreven. Het is zo belangrijk veel te blijven bewegen. Wij wandelden al jaren elke dag 10 km voordat mijn vrouw borstkanker kreeg. ( 9 cycly chemotherapie, operatie, bestralingen en 1 jr herceptin en nu hormoontherapie). Gedurende de dagen rond haar chemotherapie heeft ze gevast. De bijwerkingen waren daardoor beperkt waardoor ze elke dag 6 tot 10 km kon blijven lopen op hetzelfde tempo als ervoor en ze 3 halve dagen per week kon blijven werken. Nu, een maand na de laatste bestralingen, functioneert ze naar eigen zeggen fysiek op 80% van voor de behandelingen. Ik denk dat bewegen in het hele leven belangrijk is vooral ook omdat als je ouder wordt ( wij zijn vijftigers) de kans alleen maar groter wordt dat je wat krijgt. Je hersteld zoveel sneller!