De kleine koffer staat klaar

De kleine koffers staan klaar..
Nee niet voor vakantie helaas
Langzaam ben ik al wat aan het inpakken voor de kinderen die 2 nachten gaan logeren bij de opa's en oma's.
Ik blijf die 2 nachten in een gastenverblijf slapen aan het ziekenhuis in amsterdam.

De laatste week is het anders bij ons in huis.
Ik voel de spanning opkomen en krijg weer de leegte in me lijf. dit gevoel lijkt gek gezien net als rouwen.

Ik merk aan koen dat hij ook steeds meer gespannen word en veel aan het denken is.
Hij was een paar dagen geleden ziek en had koorts ook had die pijn in de lies wat waarschijnlijk van het fietsen was maarja je vertrouwt nu niks.

Gister was ik bij de kinderen even boven die waren aan het spelen, toen ik beneden kwam was koen aan het huilen.

Ik ben zo blij als die soms even goed huilt en alles eruit gooit aangezien hij altijd zo luchtig en nuchter is.

Vertel lieverd waar maak je je druk om!
Hij verteld dat hij klaar is met het wachten en het allemaal zolang duurt.
Ja we zijn ook een jaar bezig nu ik snap dat hij boos is.
Hij is ontzettend bang dat hij niet wakker zal worden na de operatie of dat het toch de verkeerde kant opgaat na de operatie.
Heel logisch die angst, ik heb ook vaak die gedachten. Ik snap t helemaal.

Maar lieverd de artsen zijn zo hoopvol en positief we moeten ons daaraan geloven en dit aangaan. tenslotte redden we dit gekloot al bijna een jaar lang samen!

Ik ben zo trots op jou!

Schuldgevoel is ook een boosdoener die vaak om de hoek komt kijken bij koen.
Vooral het gevoel tekort doen bij de kinderen.
En dat gevoel is onnodig maar dat is er soms heel erg bij hem.

Als hij soms in die dip zit en verdrietig is dan is hij zo bang dat hij de kinderen niet zal zien opgroeien.
Met mij niet ouder kan worden
Hij vind het vervelend dat hij zo snel moe is.
Maar, bedenk je ook even dat we in deze weken 'wachten' zoveel hebben gedaan samen met de kinderen.
Gefietst. Gezwommen, Gespeelt etc.
Weet je het zit m niet in de grote dingen he de kinderen vinden de aandacht en liefde het allerbelangrijkste. En ik kan je vertellen dat ze dat echt niet missen van je, ze zijn zo dol op je.
En in deze nare tijd hebben wij het samen ook nog zo fijn samen, we lachen veel en begrijpen mekaar gelukkig in veel dingen.

De kinderen begrijpen soms al echt wel dat we soms iets eerder weggaan van een drukke verjaardag omdat t dan even teveel is. Maar he je was er wel en je was mee!

Als je in een dip zit en zo verdrietig bent dan breekt me hart, dat valt me heel zwaar.
Soms weet ik de juiste woorden niet te vinden wat ik tegen je moet zeggen.

Soms huilen we samen en praten we
Wat soms ook genoeg is.

Vandaag moeten we nog even doorkomen en dan gaan we eindelijk naar amsterdam.
Doodeng maar, het moet gebeuren.
Dus laat t maar gebeuren..

Komt wel goed.