Deuxième avis (second opinion)

Thuis zijn we allebei zwaar over de zeik. Mijn man is bang dat ik overbehandeld word. Met alle respect, in dit land schrijven ze antibiotica voor bij een verkoudheid. En chemo is gif.  Als je het googled kom je verhalen tegen van mensen die er blijvend arbeidsongeschikt van raken. En ik, ik weet niet eens zeker of ze wel het juiste patiëntendossier open hadden staan toen ze me deze behandeling voorschreven. We moeten een second opinion, binnen 14 dagen.

De helpdesk van onze ziektekostenverzekering slaat steil achterover van het idee dat iemand een deuxième avis (second opinion) zou willen aanvragen buiten Frankrijk. Ze willen artsenverklaringen, beëdigde vertalers, garanties...Weet je wat, we betalen het zelf wel.

Mijn man regelt een videoconsult met een oncoloog van het LUMC. Ik blijk daar nog een actief patiëntendossier te hebben. We mailen copies van alle test- en onderzoeksuitslagen. Zonder vertaling. Er loopt daar vast wel een arts rond met een tweede huisje in Frankrijk. Drie dagen later hebben we het gesprek. De oncologe vertelt dat het mdo van het LUMC precies dezelfde aanbevelingen doet als de artsen in Frankrijk. Door de omgekeerde volgorde kunnen ze zodadelijk na de operatie nagaan hoe de tumoren gereageerd hebben op de chemo. Ze schat in dat ik de chemo wel aan kan. Het is belangrijk om veel te blijven bewegen. In haar ervaring blijven mensen met een eigen zaak ook gewoon parttime werken. Misschien niet helemaal tot het einde van de kuur. Als ik het kan regelen met mijn verzekering, mag ik naar het LUMC komen.