16 oktober 2018 tot en met december 2018: verder herstel

Eind oktober zie ik de chirurg die mij geopereerd heeft. Hij is onder de indruk van de beperkingen die ik nog steeds ondervind met eten, drinken en praten. Hij geeft aan dat er een operatie mogelijk is, maar dat die nogal ingrijpend zal zijn. Hij moet dan de streng littekenweefsel verwijderen en een stuk spierweefsel uit mijn been ervoor in de plaats zetten. Onder een microscoop zal hij dan bloedvaten aan elkaar bevestigen. Hij vertelde weer hoe tevreden hij is dat hij bij de verwijdering van de tumor mijn oogzenuw heeft kunnen sparen. Hierdoor functioneert mijn oog gewoon. Ook houden ze voor een volgende operatie aan dat dit pas  een jaar na de vorige operatie mogelijk is. Eigenlijk ook een jaar na het einde van de bestraling in verband met het noodzakelijke herstel.  We zullen elkaar eind januari weer zien en in de tussentijd allebei nadenken over de mogelijke operatie met alle risico's die erbij horen.

Ondertussen is de tandarts aan de slag voor een nieuwe prothese. Er wordt gehapt en gepast en gemeten en gesleuteld door de tandtechniker. Bijna wekelijks heb ik een afspraak om weer te meten en te proberen. Het is lastig voor de tandarts dat hij niet zomaar in mijn mond kan kijken, hij moet veelal op zijn gevoel werken.

Mede op advies van de bedrijfsarts ben ik op zoek gegaan naar een fysiotherapeute die me kan helpen. Met name wilde ik werken aan mijn conditie. Ik belde het AVL en werd verwezen naar  'onconet.nl'. Zo kwam ik terecht bij een fysiotherapeute die een master oncologische fysiotherapie heeft gedaan. Zij past bindweefselmassage toe op mijn wang. Dit is heerlijk en geeft mij het gevoel dat de wang er weer bij gaat horen. Daarnaast heeft zij een oefenprogramma samengesteld om aan mijn conditie te werken.

Bij de psychosynthese therapeute kwam in het derde gesprek aan de orde dat het op dit moment voor mij gaat over geduld, vertrouwen en mededogen met mijzelf.

Inmiddels red ik het zonder de Nutridrink flesjes en kan ik in plaats daarvan ook andere zaken binnen krijgen: croissantjes,  pannenkoeken met kaas, zelfgemaakte soep  en banaan.

Vlak voor kerstmis is het zover dat ik de nieuwe prothese mee krijg naar huis. Ik moet deze nieuwe afwisselen met de oude prothese zodat ik die niet helemaal ontwend raak. Met de nieuwe prothese is het verstaanbaar praten er niet gemakkelijker op geworden. Bovendien produceren mijn speekselklieren veel speeksel wat lastig is. Dit komt omdat zij reageren op dit nieuwe ding in mijn mond.