Eindelijk duidelijkheid over de hersteloperatie

Afgelopen vrijdag ontving ik eindelijk de mail waar ik al sinds half mei op wacht: mijn hersteloperatie is op maandag 28 oktober gepland.

Wachten kan ondanks alle afleiding door vakantie (in de zomer naar Zuid Limburg en net een week fietsen in de Rioja in Spanje), werk en anderszins toch nogal lang duren.

Het is niet zo dat ik erg uitkijk naar deze ingrijpende operatie die 8 uur zal duren, gevolgd door één of twee dagen op de intensive care afdeling en minimaal tien dagen in het Antoni van Leeuwenhoek verblijven….. In die tien dagen word ik ‘gevoed’ via een maagsonde. Het zou kunnen dat er ook nog een tijdelijke opening in mijn hals wordt gemaakt (trachea canule) om een goede ademweg mogelijk te maken. Op vrijdag 25/10 hoor ik de laatste informatie over de operatie en mijn opname.

Maar ja zoals de meesten van jullie weten is het op dit moment verre van gemakkelijk voor mij. Mijn mond gaat nauwelijks open waardoor ik moeite heb met praten, drinken en eten. Ik eet met name zacht voedsel en met een klein lepeltje.Verder moet ik elke avond mijn mond oprekken door zeven spatels tussen mijn rechterkaak te wrikken. Hierdoor wordt de mondopening tijdelijk groot genoeg om de prothese eruit te halen, waarna ik met een spons-stokje mijn mond schoon kan krijgen en mijn tanden kan poetsen.  Dit kost me meestal minstens drie kwartier. 

Uiteraard realiseer ik me goed dat ik heel blij mag zijn dat de tumor geheel verwijderd is en dit terwijl ik in overleg met de arts heb afgezien van de chemo….. Ik zal altijd de prothese blijven houden: ter vervanging van mijn linker bovenkaak, jukbeen en  linker helft van mijn gehemelte.

De arts heeft onder andere zoveel tijd nodig voor de operatie omdat hij huid met weefsel, inclusief een bloedvat uit mijn linker pols in mijn hals zal plaatsen. Onder een microscoop moeten de bloedvaten aan elkaar vast gemaakt worden. Hij maakt een verbinding met het rechter bloedvat in mijn hals aangezien de linker bloedvaten zijn aangetast door de bestraling. Hij zal onder mijn kaak door een snee maken van links naar rechts. 

De maagsonde is nodig om mijn kaak in alle rust te laten herstellen. Mijn linkerpols wordt afgedekt met een stuk huid uit mijn bovenbeen en een week lang wordt hij gefixeerd door een gipsspalk.

Ik weet nog niet wanneer ik weer zal kunnen praten na de operatie, dit hangt af van de terugplaatsing van de prothese en van de eventuele canule.

Kortom het zal een heel gedoe zijn en ik heb ongetwijfeld nogal wat tijd nodig om te herstellen. Ik hoop tegen Kerstmis weer op de been te zijn.