2e Harten7

  • Openbaar blog
  • woensdag 12 juli 2023
  • 523 x gelezen

Wat we nog meer beleefden dan kanker hebben. En deden. Vooral ook veel lol, naast dat we letterlijk over alles met elkaar praatten. En tumorhumor, die mag ik niet vergeten. Ik wens je nog vele jaren ongeneselijk ziek zijn. Ja. Die. O, wat is ie goed! Vonden wij.

Struisvogelen
wij waren er meesters in
meesteressen
klinkt niet naar m'n zin
al struisvogelend
werd het vanzelf toch te dol
heel droogjes zei één van ons
het wordt hieronder (de grond) te vol
toch hielp het ons wel
door zware tijden heen
dokter begrijpt u wat wachten betekent
oeps.. nee, ik ken er geen

Droge humor
ja hoor, we liggen krom
we houden paal
vraag me niet waarom
hoezo nou die paal
volhouden is toch ook oké
maar niet voor ons
die paal daar doen we het mee
of niet
of niet meer
ook daarin 
kennen we zeer
of niet
dat is van weleer

Typfouten
leveren de grootste pret
ze liggen met z'n zessen dubbel
van wat ik er heb neergezet
we hebben een verbod 
zo alleen maar onder ons
sommige woorden
krijgen de bons
positief positief blijf positief
is er dan niemand die ziet
dat je dat niet op commando kunt
en verdorie soms ook helemaal niet wílt
dat vermaledijde positiet
gaat in de ban
omdat je dat soms
gewoon 'eventjes' helemaal niet kan
maar positiet
als typefout geboren
díe vonden we dan wel weer leuk
en kon ons zéér bekoren
ja die ging er vanzelf wel in
met een grote grijns
gaf positiet 
met 5 borstkankerpatiënten
heel veel zin

Een kankerhand
is gauw gevuld
van tietelier
hebben we gesmuld
de poes van de één
werd de kater van geen idee
tranen gelachen
waar is de wc...

Ernstig
serieus
naar
en bedreigend
was ons leven
toch hebben we er samen
een draai aan gegeven
elkaar geholpen 
door óók met elkaar te lachen
elkaar getroost
door óók met elkaar te huilen
álles kwam aan bod
mooi, leuk, lelijk, naar
en alles er tussenin
ja, 
die Harten7 club
had het reuze naar hun zin
met elkaar
vóór elkaar
voor jou
voor iedereen
die dat nodig had

Ja, wat een dierbaar bezit die vriendschap. Rijkdom in ons kankerleven.
Liefs Hebe xxxxxxx
 

Reageren
Volgend blogbericht

26 reacties

Ja Marsha,

Dat is zo. We gingen het even aarzelend in met die 1e lunch. Zeker Frieda en ik als niet borstkankerpatiënten vonden dat we de appgroep na de lunch moesten verlaten. Want 'wij hoorden er toch niet bij'. En die appgroep was er toch alleen om de datum beter te kunnen overleggen en plannen met elkaar. Nou, dat is dus uit de hand gelopen. 

En éénstemmig in de wetenschap dat we elkaar zouden gaan verliezen - ik benoemde dat als 'we begeven ons op glad ijs' -, hadden we geen van allen die jaren willen missen. Al doet het afscheid van elkaar meer pijn dan je je kunt voorstellen! En dan nog bestaan er mensen die vinden (bij mij althans) dat ik dat verdriet niet hebben/voelen/maar zéker niet uiten mag! 'Men' zegt mij "eigen schuld, had je ze maar niet op moeten zoeken". Had ik maar geen vrienden moeten worden met ongeneselijk zieken. Dan weet ik dat toch van te voren, dus moet ik niet piepen als het gebeurt. En zo. Vreselijk! En ongelofelijk maar waar...

Dankjewel xxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 13/07/2023 - 12:41
Reageren

Ware vriendschap
blijft altijd bestaan
omdat we in ons leven 
afgesproken hebben
naast elkaar te blijven staan
er vóór elkaar blijven bestaan
voor elkaar gáán
als we elkaar nodig hebben
vriendschap 
die niemand verbreekt
geen mens
geen geest
geen God
geen dood

Laatst bewerkt: 13/07/2023 - 12:50
Reageren

Ohh, dankjewel lieve Stephanie!

Mama en ik waren allebei van de was buiten hangen. En ja, nog altijd als ik onze was buiten hang, zeg ik hoi tegen mam. Met een lach en een traan! Maar zeker met een heel diepe dankbaarheid dat ik haar als een zó dierbare vriendin heb mogen hebben!

Lieve groetjes en knuffels voor allemaal!
xxxxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 14/07/2023 - 11:58
Reageren