Bocht 9, bocht 7, bocht 2, bocht 22...

Wanneer 'zevert' er iemand over bochten? En wel zo dat het lijkt alsof die iemand niet tellen kan? Na ja, van de 21 bochten die onze geliefde berg telt, heb ik de mij meest dierbare genoemd. Kan ik dus nog steeds niet tellen, zul je denken. Maar jawel, want met bocht 22 bedoel ik mijn start. Toevallig (naast 2) mijn geluksgetal (want het is 2 x 2). Mijn start. Alweer. Kan het duidelijk niet loslaten. En nee, ik verwacht ook niet dat me dat ooit gaat lukken. 

Naast team kanker.nl, doen ook wij tweetjes weer mee. Met een mij onbekend aantal andere lieverds, maar in ieder geval zijn we met z'n zevenen. Vrijwilligers naast 'deelnemers'. Tussen '' want wij lopen op onze eigen dag om op de andere dagen 'aan het werk te kunnen zijn'. Lievelingswerk. Werk met enorm veel liefde doen!
Ik dwaal een beetje af. Team kanker.nl met mensen die me zo dierbaar zijn. En evenzo een paar die ik niet ken, maar waarvoor ik evenzo bewondering heb. Ook zij gáán ervoor en voelen zich één met elkaar. Hoe mooi is dat! Als ik niet zou hebben wat ik heb, had ik me met liefde bij hen aangesloten. Maar helaas... dat is veel te druk voor mij en vreet me al mijn energie op. Maar ik zal boven staan als ze aankomen en ze aanmoedigen als ze vertrekken. Lieverds, als jullie mij niet zien, we zijn er toch :-)

Geloof dat dit het meest rommelige blog wordt ooit. Waarvoor sorry! Maar het rommelt ook in mijn hoofd en hart. Met nog wat andere 'zaken' hoofdpijnwaardig. En dat heb ik nooit! Ik heb maximaal 2 handen nodig om het aantal dagen hoofdpijn hebben in mijn leven te tellen! Het 'andere' buiten beschouwing gelaten, heb ik me nog niet eerder zó bevlogen gevoeld om het geld dat deelnemers aan Alpe d'HuZes bij elkaar vergaren. Mijn brein staat permanent áán. Voor onze voorbereiding, natuurlijk. Maar zo zeer voor het effect van al dat geld!

Bocht 9
Dé bocht waarin ik mijn dierbare vriendin mocht knuffelen in 2016. Ze was er. Met de Wensambulance. We dronken samen thee met heel veel koekjes. Ze mocht dankzij nieuwe medicatie ruim 4 jaar langer leven! Nieuwe medicatie die mede dankzij geld van AD6 is ontwikkeld. Ik brand er een kaarsje. Voor haar en voor haar dierbare man die haar moet missen. Ik mis haar ook. Nog steeds. Ze is me zó dierbaar! Nog steeds.
Vriendin J heeft niet de kans gekregen een levensverlengende behandeling te krijgen. Bij haar heeft het helaas niet goed uitgepakt. Ik mis haar. Nog steeds. Ze is me zó dierbaar! Nog steeds. Een kaarsje brandt voor jou ook hier.

Bocht 7
De zogenaamde Nederlandse bocht. Bij de 'echte' Alpe d'Huez verzamelen zich hier talloze oranje uitgedoste wielerfans. Grappig... voor mij is Alpe d'HuZes de échte :-):-), maar dat terzijde.
Voor mij is bocht 7  voor de extra herdenking van de herinnering aan mijn Harten7 vriendschap. Aan de vriendinnen die er niet meer zijn. Voor hen brand ik er kaarsjes. Met daarbij een aparte voor Frie en mij. De enige 2 van 7 die er van H7 over zijn. Dankbaar voor! Want ja, ik realiseer me als geen ander dat onze dierbare Frie er nog is mede dankzij immunotherapie die mede dankzij geld van Alpe d'HuZes is ontwikkeld! Waarbij ook onze Dasje - Anja daarvan veel gebruik heeft kunnen maken. Wat ook haar veel extra tijd heeft gegeven. Net als Alise/Alice en Viooltje/Hanneke. En met hen vele anderen. Ik voel me bevoorrecht daaraan een bijdrage te mogen leveren!

Hey... IK WEET ZÓ GOED WAARVOOR IK HET DOE!

Dat 'gezeur' om geld, wat zó belangrijk is.
Dat geploeter op die berg, wat eigenlijk onnodig is... Maar we doen het ter nagedachtenis aan, liefde voor, gemis van, herinnering aan, dankbaarheid voor hen hebben mogen kennen en dankbaarheid voor ons mogen leven. 

Bocht 2
Dan zijn we er bijna. Bijna boven op die berg. Onze fysieke prestatie zit er bijna op. Opluchting. Emoties tórenhoog! 
Een kaarsje hier. Voor Monique. Dik verdiend. Wat niet betekent dat ik niet nog véél meer mensen ken die een kaarsje dik verdienen! Ja hoor, voor jullie brandt er ook een kaarsje in bocht 2. Ik noem niet alle namen, bang er eentje te vergeten. Maar wie mij een beetje kent, weet dat ik aan je denk! 
Eén iemand is iemand die ik helemaal niet ken. Maar een heel dierbare vriend kent hem als zijn neef. Zijn evenknie. Ja. Een kaarsje voor hem.
Nog een kaarsje hier voor Annemarie. Ze is heel veel in mijn gedachten. Ja, een kaarsje past.
Ook voor onze families en vrienden. En voor ons. Ook dat past. Het voelt oké wat ik hier doe. Ik doe het niet voor niks. Zeer zeker niet. Het is goed wat we hier doen. Heel goed. Van geld tot kaarsjes tot prestaties tot intens medeleven. 

Hoop dat mijn lieve lezers het allemaal nog een beetje volgen. Geld gedoneerd hebben er al velen, gezien de ruim 13 miljoen die al op de teller staat. Maar schroom niet alsnog een bijdrage aan dit goede doel te leveren als je dat nog niet hebt gedaan. Het raakt ook jou. Daarvan ben ik overtuigd. Weet dat er een wereld van mensen is die je onwijs dankbaar zal zijn!

Liefs allemaal en vele liefdevolle knuffels van mij met alle liefde die ik in mijn hart voel.
XXXXXXX Hebe

ps
Ja, mijn Ruud en ik staan op de foto. Alhoewel ik mij bijna niet kon vinden :-)

ps 2
En nu wilde ik eigenlijk alleen een gedicht(je) schrijven! Oeps...