Het is er nooit niet...
Spiegel leven niet
aan hetgeen je niet ziet
verborgen in de mist
lijkt veel als uitgewist
totdat het even waait
en de achterkant oplaait..
Vandaag 14 jaar al
mag ik er nog zijn
de prognose
was niet zo'n festijn
dankbaar
ja, dat ben ik echt
al gaat het soms
ook best wel slecht
kanker is er
nu en later
genoeg
voor een echte kater
niemand die
iets aan me ziet
maar voor mij
is 'het' er nooit niet
Ik doe wat ik doe
aan struisvogelpolitiek
dat maakt mij voor mij
toch minder ziek
ik sleep je mee
en dat voelt fijn
als jij niet vergeet
dat er 'twee' van mij zijn...
kijk dus niet
alleen
naar wat je ziet
denk niet
er is niet
wat jij niet ziet
Helemaal vergeten in mijn vorig blog.. oeps..
Maar de hematoloog had goed nieuws én hij ziet het positief in! Ik heb - hoe zeg ik dat nou goed?? - de kans om ver te komen. Denk dat jullie me wel begrijpen. Natuurlijk zei hij dat niet zo, maar voor mij 'verstond ik deze strekking'. Waarbij hij duidelijk blijft als ik zeg dat ik gewoon genezen ben, dat dat écht niet zo is. Het komt terug / wordt weer actief. Wanneer? Maar zeker is dat het dat doet. Na ja, daar luister ik dan maar niet naar... :-)
Jullie weten allemaal wat ik jullie wens. Heel veel van hetgeen ik ervaren en beleven mag! Nog een paar dagen dan ga ik voor kankeronderzoek de berg op. Daarbij denk ik aan jullie allemaal. Ja, óók als ik je niet ken!
Liefs xxxxxxx Hebe
ps
de foto met sneeuwklokjes... nieuw leven meteen na het verdwijnen van de koude winter. Zó prachtig!
56 reacties
Woordentovenaar! Zoals jij dingen kan omschrijven! Pakkend, prachtig! Lief mooi mens!
Dankjewel lieve schat en jij ook mooi mens!
Woordentovenaar... ja, die klinkt wel heel leuk! xxxx
Iemand die zulke mooie dingen schrijft, die vraagt gewoon, om een hele dikke knuffel.
Je lokt het zelf uit🐻🐻🐻🐻.
Misschien de blog flashmob, die je even komt knuffelen.
Maar zonder gekheid, we hopen nog dat je nog lang mag schrijven.
Liefs, is eigenlijk ontoereikend, maar iedereen die in het schuitje zit vaart met je mee.
Peter
Ben gék op knuffels, knuffelbeer! Ik vind dat jij jouw naam ook wel aan kunt passen..hihihi!
En Timo hoeft voor jou geen krukje te maken :-):-)
Dank lieve jij!
Als ik mijn naam aan zou kunnen passen, zou ik dat misschien doen.
Het geeft wel weer, waar ik blij van wordt.
Zussie van een andere moeder🐻🐻🐻❤️💕
Ik ben even een trotse broer, van weer een andere moeder
Dat Zweef maar niet jaloers wordt :-)
Je hebt ze voor het uitkiezen nu.
🐻🐻
Hup meissie!
Hup jochie! Allebei 100 was de deal, toch?
Wat heb je dat mooi opgeschreven.
Wens je alvast heel veel succes op de berg!
Liefs, Bianca
Dank Bianca!
Recht uit mijn hart, anders kan ik niet schrijven.
Ik denk aan jullie allemaal als ik dinsdag die berg op ga!
Liefs xx Hebe
Wauw. Wat ontzettend mooi weer. Gefeliciteerd met de goede uitslag en je 14e kankerverjaardag. Ik zit morgen op 2 jaar en jij bent mijn grote inspiratiebron. Prachtige foto van een prachtig mens. Succes volgende week.
Knuffel van mij. Monique
Ik hou heel erg van knuffels! Dankjewel en ook voor jouw mooie, lieve woorden! Ik ben dankbaar dat ik iets voor je betekenen kan!
Denk aan je dinsdag!
xx Hebe
Prachtig geschreven.
Gefeliciteerd met de uitslag
Succes op de berg
Knuf Bianca
Dank
Dank
En dank!
Lieve knuffel terug!
xx Hebe
De levensenergie die jij uitstraalt is zo prachtig en warm, jij laat mensen met een glimlach achter. Dank je mooi mens, en heel veel succes op je weg naar boven😘
Oeps... dankjewel!
Je raakt me met jouw woorden en ik ben dankbaar als ik iemand die lach kan geven.
Knufs xx Hebe
prachtig geschreven. precies hoe ik mij voel. Wanneer?
Hoe mensen naar mij kijken, een kankerpatiënt waar je weinig of niets tegen zegt. Ik doe mijn best om gewoon mijzelf te blijven. Ben open.
Het enige wat mensen om je heen zeggen. Je ziet er goed uit.
Het gaat goed, maar ik voel mij zeker verre van goed.
En zoals iemand al schreef . Je bent een inspiratiebron . Wat of hoe je schrijft, ik krijg er een glimlach van.
succes met je berg. Maar dat kan jij. 🦾
Hai Wil,
Eng hè, om het zo op schrift te herkennen! Maar ook fijn te lezen dat je hierin niet alleen bent, denk ik. We lopen er allemaal tegenaan en we begrijpen het in grote mate ook nog. Maar toch, het doet zeer!
Dank ook jij voor je mooie complimenten!
Ik 'doe maar wat', zou ik zeggen... want ik denk niet, maar ik voel. En schrijf dus puur op gevoel. Zonder na te denken hoe ik wat zal schrijven. Mijn woorden rollen gewoon op het papier.
We gaan ervoor dinsdag! En ja, ik denk ook wel dat ik dat red. De wil is groot! Ter nagedachtenis aan al diegenen die nog reuze graag hadden willen doen (en kunnen) wat ik doe. Boven komen zal ik. Als ik weer thuis ben, heb ik een heerlijke fysio die me wel weer oplapt :-):-):-)
Ik merk, en misschien hebben andere dat ook. Dat een kankerpatiënt je begrijpt, Dat voelt vertrouwd. Dat is het mooie van een blog, en die van een ander. Ik volg niet veel patiënten omdat dat dan weer teveel word. Ik kijk de laatste tijd niet veel op kanker,nl omdat ik in andermans verhalen blijf hangen. Hoeveel jij meemaakt en dan het toch op deze positieve manier brengt. Dat maakt het voor een ander[ voor mij] ook wat milder.
De uitspraak bij de buren is het gras groener, dat gaat hier niet op. Er is altijd iemand die het zwaarder heeft .
Hoi Wil,
Ik denk dat iedereen, die met kanker te maken heeft (gehad) het herkent.
Ik in ieder geval wel.
De zin dat je er goed uitziet, moet je anders lezen/horen.
Iemand probeert je, een goed gevoel te geven, en dat is wat telt, niet wat ze letterlijk zeggen.
Niemand heeft de woorden, om te zeggen wat ze je willen zeggen, ik zeg vaak, ik zou iets willen zeggen, waar je echt iets aan hebt, maar weet de woorden niet.
Als iemand tegen je zegt, dat je er goed uitziet, is dat eigenlijk hetzelfde, maar weten ze gewoon de woorden niet.
Ik ben een nabestaande, en blog sinds eind November, ik beleef het anders als iemand die zelf patiënt is, en dan hebben we nog genoeg anderen, die soms een glimlach op je gezicht tover, of je raken.
De ziekte slaat een gat in ieders leven.
Dus krijg je van mij een dikke knuffel, en een zoen
Liefs Peter
Ik denk dat je gelijk hebt. Zo bekeek ik het niet.
De vraag word bijna nooit gesteld, Hoe gaat het met je. Het doet zeer dat weinig in je omgeving er daadwerkelijk naar vragen. Ik vind het ook lekker om over allerlei andere dingen te praten. Ik wil er ook niet de hele tijd over praten. Ik hoor in mijn omgeving dat ze het benoemen dat iemand er alleen maar over heeft. Dan snap ik dat je het niet zo snel vraagt. En zo wil ik niet dat ze het in de wandelgangen over mij gepraat word.
Ik merk ook [het is geen verplichting] dat bijna niemand van bekenden mijn blog leest. Ik hoor er nooit iemand over.
Ik word het meest gesteund door patiënten, ex- patiënten en nabestaanden .
Hoi Wil,
ik heb je blogs doorgelezen, en in jouw hoofd moet het een gekkenhuis van gedachten zijn.
En op de een of andere manier, moet je dat van je af kunnen praten.
Hoe staat het met het klankbord, in de zin van je naasten, want jullie hebben er allemaal mee te maken?
Ik weet de woorden niet, waar ik je echt mee zou kunnen helpen.
Voor wat betreft de vraag, of het goed met je gaat, dat herken ik, mensen zijn misschien bang dat je heel veel gaat vertellen, en ze niet weten hoe ze daarop moeten reageren, of bang dat je ineens in tranen uitbarst, en ze er onthand bij staan.
Dus ze moeten een zekere angst overwinnen.
Je kunt er wel op inspelen, met een beetje humor.
Als je iemand spreekt, kun je gekscherend zeggen "oh gelukkig, ik dacht dat je zou gaan vragen hoe het met me gaat", dan wordt het een inkoppertje.
Het lezen van de blogs is voor veel mensen een brug te ver, mijn kinderen, lezen ze niet, en ook de meeste andere mensen, die weten dat de blog er is, lezen mijn blogs niet.
Mijn blogs gaan niet over de ziekte zelf, maar de impact op mijn leven, en mijn bijzondere afscheid, en soms de emoties die komen bovendrijven.
Een praatje maken, over wat anders als kanker en ziek zijn, is ook fijn, ander beheerst het je hele leven, en dat doet het al genoeg.
Je weet me te vinden
Liefs Peter
Ja, er een keer niet over hebben is erg fijn.
Je bent welkom hoor
Dankjewel lieve Wil, wat zeg je dat mooi! Ik ben dankbaar dat ik dat voor je betekenen kan.
Liefs Hebe
Wat fijn dat de hematoloog goed bericht had, tuurlijk kom je ver want je bent nog niet aan de 25 jaar zus, dus “gewoon” doorgaan.
En die berg…..die red je wel 🤗
Hihihi, dankjewel zus!
Tuurlijk laat ik me niet kennen door een berg :-):-)
Lieve Hebe
14 jaar al, en wonder boven wonder, je bent er nog, en de diagnose is hoopgevend!!! sterker je gaat weer de berg op, voor alle mensen en nabestaande, die met deze rot ziekte heeft te maken, ik vind je zo dapper, en ik volg alle nieuws over deze tocht in de media, ik denk aan jou, en aan alle lopers, fietsers en medewerkers, die zich zo inzetten om verder wetenschappelijk onderzoek mogelijk maken, om deze ziekte onder de knie te krijgen.
P.s. wat een prachtig gedicht, mooi omschreven, en de spijker op zijn kop.
Succes lieve Hebe, zet hem op
Dikke knuffel
Bets
Mooi liev!e Bets, je laat me blozen!
En ja, een beetje wonder(lijk) ben ik wel ja... xxxxx Hebe
Wat een fijn bericht Hebe! 14 jaar dat is echt een hart onder de riem voor mij (ons). Net de stamceltransplantatie achter de rug met mega bijwerkingen (vooral ernstige huiduitslag) 😊, dan helpen dit soort berichten echt wel!
Die berg….die kan jij aan met twee vingers in je neus, beat it!!
Liefs!!
Hoi Zonne16,
Een stamceltransplantatie is heel heftig, ik hoop heel erg dat het goed komt voor je.
Een dikke knuffel en een zoen.
Peter
Ha Peter, het is een heftig traject, absoluut. Niet ik maar mijn man heeft het ondergaan, echter het was/is voor mij als partner ook bijzonder zwaar.
De zorgen en machteloosheid zijn soms moordend!
Liefs!
Hai Zonne,
Fijn dat ik je het hart onder de riem kan steken! Praat me niet van bijwerkingen... pfff! Maar weet je, die waren 14 jaar geleden zo vreselijk dat (vrijwel) iedereen die bij me in Maastricht op bezoek kwam, ervan overtuigd was dat ik daar niet levend vandaan zou komen. Ik zelf heb daar nooit aan getwijfeld. En ja, ik weet (kan het nóg voelen!) hoe ik me gevoeld heb en hoe slecht ik eraan toe was.
Geloof en vertrouwen in jezelf kan wonderen doen. Maar ook... eerlijk is eerlijk, als het kanker aangaat spelen pech en geluk ook een grote rol. Helaas..
Lieve groetjes Hebe
Tja die bijwerkingen he! De huiduitslag van mijn man was zo heftig dat zijn kamergenoten ervan overtuigd waren dat hij het niet zou halen. Wij niet, nig steeds hebben we alle vertrouwen.
Succes met die berg!!
😘
Goeie mindset!
En dank, we gáán ervoor!
Foto van gisterenavond. Erg indrukwekkend weer ..
Dag Hebe,
Ja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit zou je bijna gaan zeggen. Voor mij is het volgende maand alweer 18 jaar gelden dat ik de boodschap kreeg met daarbij een levensverwachting van 5 jaar. Ik ben nu, na 3 jaar in remissie te zijn geweest aan de 6e lijn behandeling begonnen. Zes dus en 18 jaar gleden waren er maar 2. Ik hoop dat hij aanslaat en anders is er nog een 7e heb ik begrepen. Moed houde dus.
Groetjes Hans
Hé Hans!!
Je maakt me blij! Wat super van je te horen en wat een heerlijk bericht stuur je me!! En ons allemaal :-)
Geweldig van je te horen en natuurlijk nog meer geweldig dat je er nog bent! Toevallig heeft mijn hematoloog bij de voorlaatste controle gezegd dat er nog wel het een en ander aan opties voor me is als de Kahler weer actief wordt. Dat geeft de burger moed, net zoals jij me moed geeft. Ik heb alle vertrouwen in 'mijn 25 jaar'! (vanaf nu....)
Liefs en een dikke knuffel xxxx Hebe
Wat mooi geschreven weer! Fijn dat er weer goed nieuws was... Veel succes op de berg!
x tine
Lief van je Tine, dankjewel!
Wat prachtig geschreven weer met hele mooie foto's.
Ik gun je het allerbeste mooie vrouw, met zon op je pad ☼
lieve groet Hilde
Ach Hilde...
Ik voel de warmte van de zon die je me stuurt! Ik zal eraan denken als we de berg opgaan!
Dankjewel voor je lieve bericht xxx Hebe
Wat prachtig beschreven weer. En heerlijk om je goede nieuws te lezen.
Veel succes en plezier op de berg!
Gaat goed komen lieverd, dank xxxxx Hebe
Wat mooi!
Ja, mensen hebben de neiging hun eigen binnenkant te vergelijken met de buitenkant van anderen, want alleen die kunnen ze zien. Maar dat jou binnenkant het vaak moeilijk heeft om te leven met een palliatieve diagnose, is niet heel verwonderlijk. Het is niet makkelijk om zo in het leven te staan als jij doet ondanks dat jij het makkelijk doet lijken.
Liefs, Mirjam
Wat een mooie, lieve en ontroerende reactie!
Dankjewel lieve Mirjam xxxx Hebe
Lieve Hebe en Ruud
Maak er een mooie memorabele week van. Geniet en beleef.
Jullie kurnen dat.
Dikke knuffel van ons🥰❤️💋
Lieve lieve jullie, dat doen we zeker! Zijn we al mee bezig... pfff, het blijft mooi en heel indrukwekkend. Hebben gezien gisteren hoe jullie de kaars aansteken. Zucht.. dikke tranen die rollen (en heb ik me/mijn ogen een keertje opgemaakt... niet waterproof...)
Mis jullie!
Maar Leuki en Leuki zitten heel diep in mijn hart! Je twijfelt er niet aan dat jullie met ons de berg op gaan :-), morgen is het voor ons zover. Samen met... xxxxxxxxxxx
In mijn gedachten
In mijn hart
Met liefde een knuffel voor jullie!
Prachtig verwoord.. Jij bent super sterk en krachtig!
Stay strong hebe!💕