Ejjet al oort? En altijd was er duivekater..

Dat gebeurde nou altijd als we bij elkaar waren... Altijd weer gooide je er zinnen tussendoor waar wij van dachten 'waar heeft ze het over'? En jij lachen natuurlijk en je vertaalde het met liefde. Vroeger als je met mama belde, probeerde ik jullie wel eens af te luisteren. Onbegonnen werk. Dan zat ik op de trap en hoorde natuurlijk ook alleen maar mijn moeder en niet jou. Maar toch, ik kon van die brij niks maken. Daarmee overigens op school wel een keer een 10 voor Nederlands gekregen. We moesten een stuk tekst vertalen in onze streektaal. Briljant! Het werd de allerleukste les ever! Aangezien de meeste klasgenoten uit Helmond kwamen, vroeg ik mijn Volendamse mams me te helpen... Ik kreeg serieus de slappe lach toen ik mijn eigen tekst mocht voorlezen, omdat ik niet kon uitspreken wat er stond. Ik kon sowieso niet eens lézen wat er stond.  "En ik heb nog wel geoefend met mijn moeder!", riep ik tranen lachend uit. En ik kreeg een 10 voor de meest hilarische vertaling van een simpel stuk tekst. De vertoning daarvan heeft wellicht ook een rol gespeeld...

Ej je loaf?

? Geen idee wat ik nou moest hebben. Of vinden. Of zoiets.. 
Ik ben het nooit vergeten. Als jongste zus van mam gingen we vaak bij jullie op bezoek. Gemakkelijker voor ons, omdat jullie geen auto hadden. Standaard aten we dan rijst met boter en suiker en een gebakken visje of vissticks. Dat doe ik nu nog steeds. Maar moe? Nee, dat was ik nooit als ik bij jullie was... hahaha! Wat je zei had helemaal niks met een ei te maken!

Bijna twee weken geleden
ik mocht je nog omarmen
ik mocht nog met je lachen
ik mocht je nog verwarmen
je eetlust was verdwenen
geen spek meer op de billen
dat die kanker er niet zou zijn
je zou het zo graag willen
woorden die wij niet verstaan
je zei het natuurlijk weer
moe'kòòk èh
Volendammers zeggen dat elke keer
bij van alles, zei jij ons
maar nu dan toch maar niet
moet ik ook hebben
waar men nu liever van afziet

Struisvogelen 
beheerste zelfs jij heel goed
toch zag ik in jouw ogen
ja, ook jij verloor de moed
we zeiden je gedag
tot de volgende keer
en we wisten allemaal
dan leef jij niet meer...
vandaag
mocht ik je nog één keer omarmen
maar met al mijn liefde
kon ik je niet meer warmen
mijn tranen
raakten je koude gezicht
ik heb je gekust
maar door jou geen ooglid opgelicht

Dág allerliefste tante 
ik heb je lief
misschien lees jij
daarboven deze brief
veel gelachen samen
lol met elkaar
en altijd weer die dùvekater
lag er voor me klaar
et dat leste beitje nò zoendigt 
sja... en dan weer die lieve lach
ach wat ben ik blij
dat ik van je houden mag!

Intens verdrietig!
Intens dankbaar! Dat dit ontzettend bijzondere en lieve mens in mijn leven was en altijd blijven zal.
xx ontelbaar veel xxxx
Hebe

25 reacties

Dankjewel lieve schat!

En nee, vergeten zal ik haar nooit. Ze was er mijn hele leven en heeft daarin een heel belangrijke rol gespeeld. 

Ooit is zij opgehouden met roken. Ik weet alleen dat ze niet meer rookte - dus ja, zó lang geleden dus al dat ze rookte - en dat ze het geld dat ze daarmee bespaarde weg legde voor stof. 'Effe lappies kopen'... waarmee ze weer nieuwe kleren naaien kon. Die voelden dan 'gratis'.
Ik leg nog altijd - dus al bijna 25 jaar! - mijn rookgeld apart. Daarmee heb mezelf een mooie ring cadeau gedaan die ik anders never nooit gekocht zou hebben. En verder doen we daar leuke dingen mee die we anders ook niet zo hadden kunnen doen. Vooral onze musicals zijn 'gratis' :-)
En ja, ook altijd als ik dan dat potje gebruik, denk ik aan haar... Nu voortaan nog meer waarschijnlijk.

Knufs xxxx HR

Laatst bewerkt: 16/09/2023 - 10:41

Lieve Hebe

Wat heb je dat mooi omschreven.

Jou liefde heeft haar ziel wel kunnen verwarmen. En ze heeft het gevoeld..

Wat een mooi en liefdevol mens ben je ook. Puur, zuiver oprecht. 

Love you dikke knuffel kim

Laatst bewerkt: 15/09/2023 - 10:25

Dankjewel lieve Kim!

Ze weet inderdaad dat ik heel veel van haar hou! En ze heeft altijd ook gezegd dat ze heel veel van mij / van ons houdt! Zó'n mooi mens! Zonder haar zal Volendam nooit meer hetzelfde zijn...

Dikke knuffels terug xxxxxxx HR

Laatst bewerkt: 16/09/2023 - 10:46

Dank lieve Petra, dat hoop ik ook! 

Het was me het jaartje wel weer ja... pfff 
Soms wordt het dan best moeilijk nog ergens troost uit te halen, maar gelukkig lukt dat dan toch telkens weer. Weet je, de uitvaart van tante was op de 2e sterfdag van mijn zó intens geliefde petekind. Dat maakte de dag extra zwaar. 
Dan ontmoet je een lang uit het oog verloren neef, en voelt dat als een 'cadeautje'. Je snapt me vast wel. We gaan elkaar weer zien, dat maakt me bij voorbaat dan weer blij...

Leven is van alles was. Helaas bestaat er geen weegschaal voor. We moeten het zelf in evenwicht brengen..

Lieve groetjes terug en dank voor je lieve bericht!
xxxx Hebe

Laatst bewerkt: 16/09/2023 - 10:55

Dank Tine, en ja, dat doe ik zeker. Maar ik merk heel sterk dat ze nóg belangrijker voor me was dan ik me realiseerde. Zeg ik niet goed denk ik... Heb dat altijd geweten, echt wel. Maar nu 'zet je dat op een rijtje', komen al die herinneringen 'voorbij' en moet ik toch hevig slikken te beseffen dat 'dit het nu was' en voorgoed voorbij is...Volendam is Volendam niet meer zonder haar...


Maar ik zal er altijd naar toe blijven gaan om haar 'nabijheid' te voelen. En naar mijn mam te zwaaien... Ik heb haar as (bijna alles) daar bij de dijk op de pier uitgestrooid. Terug naar de plek waar ze vandaan kwam. (En overal ter wereld waar water is, is mijn mam. Dus. Vind ik.)

Laatst bewerkt: 16/09/2023 - 21:12

Heel mooi verwoord en recht uit jou hart en in jou hart daar blijft ze voorgoed ,en als je zo af en toe in volendam een visje gaat eten moet je niet raar op kijken als je een stukje mist dan weet je vast wel oh ze is ook mee 

dikke knuffs liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 17/09/2023 - 10:57

Dankjewel Hilde, dat was ze zeker! En een van de liefst mensen die ik ooit heb mogen kennen.

Ja, ik weet zeker dat ze altijd bij me zal zijn. En de foto's van ons die ik altijd voor haar moest maken - ze had er een aparte map van op haar pc - zal ik blijven maken en vertrouw erop dat ze ze 'daar boven' op haar mooie plekje allemaal ziet.

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 29/09/2023 - 20:59

Het komt goed lieve Hilde, het komt goed. Het was nu op vakantie wel heel raar geen foto's voor haar te hoeven maken. Toch gedaan... met een lach en een traan...

Ik heb ooit ook foto's van de bergen meegestuurd. Kreeg ik als reactie "en waar benne jullie?", hahaha! Die bergen daar vond ze niks aan als wij er niet bij stonden :-)

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 04/10/2023 - 20:13