'Ik kan dadelijk ook onder een auto komen'.......

Vele, vele dagen ging mijn laptop helemaal niet open. Nu heb ik jullie 'ontdekt' en kijk ik elke dag even. Lees ik jullie verhalen. Schrijf ik mijn stukjes. Zorg ik dat ik energie over heb om dat te doen. Héb ik op een of andere manier die energie. De enigen waarmee ik tot nu toe mijn kankerleed zo heb gedeeld, zijn mijn vriendin en mede-kankerpechvogel en deelnemers (lopers) van Alpe d'HuZes. Diegenen waarbij je alleen maar hoeft te kijken en ze weten wat je bedoelt. We ondergaan allemaal een groot leed en veel narigheid. Pijn, verdriet, frustratie, boosheid, onmacht..... Reacties van mensen waarmee je niks kunt; of die je helemaal niet horen wilt. "Ja, ik kan dadelijk ook onder een auto komen", is er zo een die het slechtste in me bovenhaalt. Tegenwoordig reageer ik niet meer; ik wil niet meer uitleggen en wil me niet meer verdedigen. Maar nog altijd na zoveel jaar, raakt zo'n opmerking me nog steeds. Waarom zou ik het er hier anders over hebben..... heb hem vrijdag weer in mogen slikken.....

Ik vind ons ontzettend dapper en heb bewondering. Ons is iedereen die in het kankerschuitje zit. Het is vaak gammel en hobbelt verder naar een punt waarheen we helemaal niet willen. Uitstappen is geen optie..., want we willen toch niet opgeven? 'Opgeven is geen optie', de leus van Alpe d'HuZes.
Nee, we willen niet opgeven en daarbij slikken we (ook letterlijk) soms meer dan goed voor ons is. We weten niet beter en uiteindelijk heeft iedereen het beste met ons voor. Gelukkig is er tegenwoordig steeds meer mogelijk. Mijn mede-kankerpechvogel was eigenlijk al opgegeven voordat de behandeling begon (borstkanker met uitzaaiingen op de botten). Ze konden met haar ook niet veel, want ze woog nog maar 37 kg. En toch, nu 7 jaar later is ze er nog steeds. Ze heeft in ieder geval al 2 keer (maar het kunnen er ook 3 zijn) gebruik kunnen maken van een middel dat er eerst niet was. Niet als proefkonijn, gewoon als patiënt en dit medicament zou nog wel eens bij je kunnen werken. Ja, ze heeft inmiddels wel last van de bijwerkingen. Maar ook ja, ze is blij er nog te zijn en we lachen ook heel wat af. Haar behandelingen zijn doorlopend, ofwel ze heeft geen behandelvrije tijd gehad. Pillen, spuiten, chemo, altijd wel iets. Maar toch. Ze is er nog.

En dan zegt iemand 'ja, ik kan dadelijk ook onder een auto komen'...... Als ik dan aan mijn vriendin denk, weet ik dat ze soms denkt, was ik maar onder een auto gekomen..... Zoveel gemakkelijker dan kanker hebben. Ben er van overtuigd dat deze sprekers het goed bedoelen. Ik vraag me af of ze ooit weten wat het voor een kankerpechvogel betekent.....