Kahler.... blijf weg!! Ik voel het. Het doet zeer. Zeer zoals 'toen'. Wil ik niet! En dan..... word ik ook nog uitgekafferd.....

We gaan voor een goede uitslag Hebe. Ik hoop dat de pijn verder wegtrekt. Spieren kunnen ook behoorlijk pijn geven, dus wie wet kan de fysio een hoop goed doen.

Maar wat moet het je pijn doen als mensen je zo uitkafferen. En voor wat? Zelfs al heb je geen handicap, dan nog. Maar zoveel handicaps zijn niet zichtbaar. Mensen hebben vaak geen idee.

Ik wens jou hele fijne feestdagen met hopelijk zo min mogelijk pijn. En ik duim voor een goede uitslag.

Liefs, Karin

Au, lieve Hebe, dat voelde ik toen ik jouw verhaal las. Au, bij het lezen over jouw pijn. Nog veel meer Au, over die altijd sluimerende en nu toch duidelijk voelbare angst tussen de regels door, en nogmaals Au bij die onterechte en vooral onbeschofte 'reprimande' die je zomaar recht in je gezicht geworpen kreeg. Bah!

Desondanks overstijgt mijn bewondering voor jou de auprikkels. Ik hoop intens dat de pijn afneemt en dat je fijne kerstdagen kunt beleven tussen jouw dierbaren!

Warme knuffel!

Och lieve Hebe toch. Wat is het naar als mensen zo reageren. En begrijp heel goed dat je hierdoor overrompeld werd. 

Heel goed mogelijk dat die mevrouw achteraf ook geschrokken is van haar reactie. En kwam dit door opgekropte frustratie vanuit eerdere nare ervaringen. 

Gelukkig maar dat de pijn weer een stuk minder is. Hopelijk volgt de gunstige uitslag dat de kahler zich nog steeds slapende houdt🕯️🕯️🕯️

Jij ook hele fijne, warme kerstdagen toegewenst Hebe. Hopelijk zien we elkaar weer snel in het nieuwe jaar.

Liefs en dikke knuffel van Dasje 🌺🌺🌺

Oh, Hebe, wat een verhaal weer! Je pijn, wat hoop ik dat die overgaat en “gewoon” trauma pijn blijkt te zijn. Pff, wat moet je lang wachten op je bloed uitslag.

Dat invalide toilet, dat is zo’n reactie waar ik ook steeds bang voor ben. Ik zie er namelijk blozend en gezond uit, maar met een stoma heb je nou eenmaal ruimte en water nodig. Zag ik op Schiphol laatst op elk invalide toilet staan: “niet elke handicap is zichtbaar”. Daar sprongen de tranen van in mijn ogen, maar dit zinnetje zit wel in mijn hoofd om ooit zo’n betweterige trut toe te voegen. Maar je wílt zo’n opmerking niet, verdorie, je wilt al niet eens op zo’n toilet!

Heel veel sterkte en hele fijne dagen!

Miranda XX

Mensen met een grote bek hebben het makkelijker ,jij bent stom gek en onverantwoord bezig, loopt niet op te letten en hebt de hele wereld nodig. Hun stompzinnigheid spat van het beeld af zodra je mensen zoals jij beschrijft verwoord.

Het spijt me dat ik je niet kan troosten, ze rijden door ROOD komen van links vanaf een zandpad maar jij had voorrang moeten verlenen omdat je niet hebt zitten opletten.

De onaangename verrassing als zulke mensen je op een kwetsbaar moment in een hoek schoppen blijft zeer doen. Ik ben blij dat je naderhand toch je dag weer hebt opgepakt en genoten hebt

Sterkte XXX

Lieve Hebe,

Heel naar dat je zo'n pijn had en dat je nog onheus bejegend werd ook! Bewondering dat je er tóch een paar mooie dagen van wist te maken. 
Meer nog bewondering dat jij die mevrouw vertelde wat er aan de hand was. Dat je de tegenwoordigheid van geest en de kracht had om dat te doen. Hopelijk leert ze er iets van. 

Ik wens jou een prachtig en zoveel mogelijk pijnvrij kerstfeest. Je bent een ster in kerst vieren. Een kerstster.

Liefs,

Hanneke

Lieve Hebe,

Wat een mooie opening van deze blog. 

La mort n'existe pas, 

Ik zou daar aan toe willen voegen:

Rien ne meurt à jamais, rien à jamais ne fuit

(Niets sterft voor altijd, niets vlucht voor altijd) uit een gedicht van William Chapman

Maar wat een ellende allemaal. wat een verhaal weer. 

Pijn moet je op een gegeven moment gaan accepteren en hopen dat hij dragelijk wordt en daarna dragelijk blijft. Het is goed te horen dat de fysio hier blijkbaar al een positieve invloed op heeft. (je zou ook nog je heil kunnen zoeken bij een osteopaat. Die zijn meesters in het wegnemen van spanningen).

Pijn veroorzaak door derde is daarin tegen veel erger. Gelukkig was de reactie in dit geval van een dom duw gansje die waarschijnlijk haar dag heel anders in gedeeld  had willen zien. Maar haar frustratie hierover nu maar met jou is gaan delen. Jammer, maar zo lijkt het tegenwoordig in deze hectische wereld te werken. Ik denk niet dat de mevrouw in rolstoel heeft gereageerd, en dat terwijl je haar het "foutieve gebruik" aandeed. 

Heel goed dat je ook "goede" mensen tegen kwam, die we op weg hielpen om daarna toch nog een mooie dag te hebben. Koester het mooie, en vergeet het nare.

Winter maanden zijn nu eenmaal zwaar voor onze pijn en onze omgeving. Maar na iedere winter komt weer een lente die ons de kracht geeft door te kunnen gaan.

Ik wens jou en Ruud hele fijne Feestdagen en een mooi 2020, met verdraagbare pijn. Focus je op de De berg van de Alpe d'HuZes. En als je wilt, sluit ik me bij jullie aan. Desnoods ga ik mee als dom duw gansje.

Liefs,

Jelle

Ohh lieverd wat gemeen. Dat je niet in een rolstoel zit wil niet betekenen dat je geen gebruik mag maken. Het getuigt van weinig inleving dat degene zo te keer is gegaan. Dat zegt veel over die ander maar het kwaad was al geschied. 

Fijn en gelukkig dat je begrip kreeg van anderen. 

Eén dezer dagen kreeg je diagnose maar je hebt je er nooit wat van aangetrokken. Eigenwijs heb je voor jezelf uitgemaakt dat het jou tijd nog lang niet was. Minstens 25 jaar en niet aftellen, gewoon iedere keer opnieuw voor die 25 gaan. 

Bikkel dat je bent. En respect je doet het zo goed. Ik hoop dat de pijn steeds meer afzwakt en de uitslag van het bloed goed is. 

Hebe op naar minstens nog 25 jaar. Jij kunt het.💪💪💪🍀🍀🍀

Liefs Alice❤😘

Lieve Hebe, 

Met tranen in mijn ogen en een brok in m’n keel heb ik je blog gelezen. 

Zo naar en verdrietig dat je zo’n pijn hebt! Maar daardoorheen voel ik dan ook weer je enorme mentale kracht. Jij laat je niet klein krijgen, wilt niet toegeven aan de pijn en angst. Ondanks alles slaag je erin om een (groot?) gedeelte van de tijd te genieten. Ik heb zoveel respect en bewondering voor je! 

En dan zo’n stom mens bij het invalidentoilet. Dat kun je er dan echt even niet bij hebben. Ik hoop dat ze geschrokken is van hetgeen je gezegd hebt en de volgende keer wel 10x nadenkt, voordat ze iets zegt en hoe ze dan iets zegt of vraagt. 

Ik ben heel blij dat het inmiddels weer iets beter met je gaat. En duim heel hard voor een goede uitslag. Dat moet wel, want je hebt nog minstens 15 jaar te gaan 😉. 

Jij ook hele fijne feestdagen en een gelukkig, voorspoedig 2020 gewenst! 😘

Ik sluit me aan bij alle reacties en vooral ook bij jouw eigen waarin je zegt dat je niet meer altijd andermans gedrag gaat zitten vergoeilijken. Je hebt kalm en waardig gereageerd, goed zo. Als iedereen inderdaad eerst eens nadenkt voordat 'ie z'n mond opentrekt. Waarom überhaupt altijd een mening zo boos en verbolgen moeten verkondigen, daar heeft toch niemand iets aan?

Op naar minder pijn, op naar een fijne, gezellige jaarwisseling, nog vele voordat we dat bejaardenhuis betrekken! Veel liefs XXX 

Lieve Hebe,

De tranen zitten me in de weg. Ik kan nu niet huilen want ik zit op mijn werk. Waarom zijn de mensen zo onverdraagzaam. Je kan beter een been breken, dan ziet men dat je iets hebt. Dapper van je dat je de pijn je uitje niet heb laten overnemen ook al kost het je heel veel. Ik wens jullie fijne dagen en ondanks deze rot ziekte een goed 2020. Dikke knuffel van mij voor jullie beide.

Gr Cerise 

Lieve Hebe, dat dit je moest overkomen tijdens jullie feestelijk uitje in Scheveningen. IK merkte wel dat er iets aan de hand was.

Maar je bent erg sterk en hebt je er weer bovenop gewerkt, fantastisch !!!

Ook ik wens voor jou een wonder want als iemand het verdient ben jij het wel

Liefs en de allerbeste wensen voor een gelukkig 2020.

Ad  

Lieve Hebe,

Wat een spannende tijd. Ik heb met kippenvel je blog gelezen. Laat het jaar voor jullie goed starten met goede bloedwaarden. Ik denk ik je. 
Jacqueline

Godallemachtig zeg. Die rolstoelers zijn net mensen, er zitten ongelooflijke lomperiken bij. Knap hoe keurig je gereageerd hebt! 

Toen dit gebeurde had ikzelf nog geen idee van de bom die op het punt stond af te gaan voor mij. Nu volg ik je blog. Nog veel te lezen. Ik roep alvast: veel sterkte en heel heel veel mooie goede dagen met jouw onvolprezen Ruud.

Liefs, Marian 

Lieve hebe 

wat heb ik bewondering voor de rustige kalme manier waarop je die vrouw te woord hebt gestaan ,en wat moet je blij zijn dat ik daar niet toevallig was ,want ik ben niet zo aardig ik had punt een die vrouw in dr rolstoel zelf geholpen en 2die haar duwde pootje laten struikelen en als ze op dr voortanden in de voyer lag in dr oor keihard gezegd dat het invalide toilet voor iedereen is die niet op een gewoon toilet zichzelf kan helpen en de steunen en de ruimte nodig heeft ja ook zonder rolstoel en vervolgens als ze opkrabbelde had ze van mij excact op dr telefoon moeten opzoeken wat kahler precies is en als ze met dr mond bol tanden had gestaan gezegd flik dit nooit meer hoor je me ben ik duidelijk ben ik overgekomen en daarbij zeer boos gekeken ,want ik word woest van dit soort dingen en ja ik ben een felle ,wel blij om te lezen dat de mensen die zagen dat er wat was vriendelijk voor je waren .en wat zij aangaat die moet hopen dat ze nooit de uberbitch tegen komt oftewel ik .

liefs hes en een super dikke knuffel