Morgen..... Morgen ben ik even oud - beter is even jong - als mijn vriendin die 9 maanden ouder is
Want ik vind 61 helemaal niet oud. Zeker niet als daar je leven ophoudt. Terwijl ik me nu per direct ook heel schuldig voel! Schuldig naar jullie! Want onder jullie zijn er zo ontzettend veel die de 61 en 5 mnd min 4 dgn helemaal niet halen! En in het 'gewone' leven ook niet....... Lieve mensen, neem het mij alsjeblieft en vooral niet kwalijk! Maar mijn vriendin en ik zijn onze vriendschap gestart met lachen om ons bijna exacte leeftijdsverschil van 9 maanden. Ik zei haar, "goh, dan ben ik gemaakt toen jij geboren bent' en moest ze vreselijk lachen. En natuurlijk heb ik vervolgens altijd gezegd dat zij stukken ouder is dan ik. En nu..... nu ben ik morgen even oud als zij geworden is; 61 jaar en 5 maanden min 4 dagen. En voelt dat vreselijk! Zó raar! En ja, natuurlijk weet ik dat het normaal is dat dit gebeurt. Jaha! Maar ik kan dus overmorgen zeggen dat ik ouder ben dan zij. En dat kost me gewoon 'een beetje' moeite.
Afgelopen zondag de Kick Off voor onze deelname aan Alpe d'HuZes geweest. Vanzelfsprekend weer een bijzondere dag. O zo duidelijk waarom we met zo velen deelnemer zijn. Zo veel geld nodig om deze verschrikkelijke ziekte een halt toe te roepen. Onderzoek, nieuwe medicamenten, veel is er nodig om van kanker een chronische ziekte te maken. Alpe d'HuZes levert met veel geld een belangrijke bijdrage daaraan. Trots op deelnemer te kunnen en mogen zijn! Mijn vriendin is één van de vele 'bewijzen' dat onze strijd tegen kanker langzaam maar zeker vooruitgang boekt. Ze heeft toch zo'n 3 jaar langer bij ons mogen zijn dankzij nieuwe ontwikkelingen. Maar... dat is nog niet genoeg! Opgevenisgeenoptie! Dat geldt voor ons, zieken, zowel als voor de Alpe d'HuZes. We gaan door totdat we ons doel - niemand meer dood aan kanker - bereikt hebben.
In de jaren die mijn vriendin 'extra' bij ons mocht zijn, hebben we nog veel leuke en gezellige dingen ondernomen. Eén ervan was een dagje treinen naar Hoek van Holland. Het ging toen - 2015 - nog best heel goed met haar. Alhoewel ik haar op het strand bij de hand heb genomen en gezegd hoe ze beter door het rulle zand kon lopen. Ander ritme, kleinere stappen, en ja, we hebben een serieus stukje strandwandeling kunnen maken! Helaas is dat ons laatste dagje ver weg geweest. Zeker toen in januari 2016 de (doorlopende) chemobehandelingen begonnen, konden we niet meer zo ver weg. Maar..... deze speciale dag hebben we wél gehad! Enorm genoten met z'n viertjes en hele mooie foto's gemaakt. Dit is een hele dierbare. We stralen alle vier geluk uit. Vertrouwen. Geloof. En hoop...... Dankbaar dat we dit samen hebben mogen beleven. Dit beeld sterkt mij enorm me nog éxtra in te zetten voor Alpe d'HuZes. Mensen stimuleren ook deelnemer te worden. Zó belangrijk! En weinig geeft zoveel voldoening als juist díe inzet.... Ik kijk er naar uit om er te zijn daar in Frankrijk en om onze tocht te maken. Ze zal erbij zijn. Ze zal bij mij zijn. Ik weet zeker dat ik niet alleen loop. Ze neemt me bij de hand en brengt me naar boven. Dichterbij de hemel kom je niet; is de titel van een heel erg mooi lied van de troubadour van AD6 Maarten Peeters. Dichterbij háár in de hemel kom ik niet. Ik ga haar er zien. Zeker weten. Dan zijn we weer éven samen..... voordat ik weer naar beneden ga.....
13 reacties
Ik doe het je niet na, de Alpe d'HuZes te beklimmen. Erg dapper van je! Alvast gefeliciteerd met je memorabele verjaardag en ondanks alle emoties een super fijne dag gewenst!
Lieve Rita, ik ben in december jarig. Morgen ben ik even oud als mijn vriendin is mogen worden. We schelen / scheelden bijna precies 9 maanden in leeftijd
Weer mooi geschreven lieve Hebe ! 😘
Oeps....dan heb ik je bericht verkeerd geïnterpreteerd 🤔 sorry🙄
Wat heb je dat mooi geschreven Hebe! Ja ik kan me voorstellen dat het raar voelt. Het leven stopte voor haar en jij gaat haar leeftijd voorbij. Een mooie herinnering en een hele mooie foto van jullie. Het zal nooit wennen denk ik, het blijft een stille leegte. X
Prachtige herinnering en ode aan de vriendschap die jij nog steeds koesteren mag. Ook al is ze er niet meer jij maakt haar levend.
Fijn dat je het met ons delen wilde. Ik wens jou en de anderen die mee doen met de Alpe d'HuZes heel veel kracht en sterkte om met elkaar de doelen te behalen die je/jullie voor ogen hebben.
Ooit hoop ik hier ook deelgenoot van te worden.🤗
Liefs Alice❤😘
Wat een prachtig blog weer Hebe, een ode aan je vriendin. En met je meelopen zal ze zeker! Liefs, Jolanda.
Dank lieve dames! Hebben een fijne dag gehad vandaag. Op bezoek bij familie in Tegelen en gezellig de hele dag vol gekletst. Bij hen (nicht van Ruud en haar man) kan en mag ik altijd mezelf zijn en tranen mogen rollen als dat nodig is. Voelde goed vandaag. Ik ben dankbaar dat ik er nog ben en haar gedenken kan.
Ach meissie toch wat een pracht foto ik zie gewoon alleen maar liefde ,en wat moet je haar verschrikkelijk missen ,voelt gek he onwennig en zo vreemd als je zon diepe hechte band met iemand hebt inene op een dag tot het besef komt nu ben ik ouder geworden dan wie ik zo lief had ,ooit werd ik op een ochtend wakker en was ik 42 jaar 2 maanden en 5 dagen en ik stond gewoon op maakte ontbijt voor mijn dochter dronk een kopje koffie en toen zij weg was kreeg ik een enorme brok in mn keel want nou was ik met een grote klap ouder dan mijn moeder ooit ,en het voelde vreemd en raar en ik voelde me zelfs schuldig dat ik dat wel gehaald had ,terug naar jou dan weet deze ongelovige vrouw zeker dat ze bij je is want daar geloof ik dan weer wel in .
dikke knuff hes xxx
Dank je lieve Hes!
Dan weet je ook dat jouw lieve mams altijd bij je is! Ze is deel van jou en jouw bestaan..
Knufs terug van mij xxxxxx
Ja eigenlijk weet ik dat ook best maar soms voelt het als niet
Dikke knuf hes😘😘
Dat is ook normaal Hes, je bent een mens, geen robot die je naar believen aan en uit kunt zetten.
Omdenken én voelen is reuze lastig.
Ik heb niet de ervaring van een moeder die zo jong stierf. De mijne piepte er met 73 plotseling met een hartstilstand tussenuit. Wel een andere aangrijpende ervaring - los van de vele vrienden en vriendinnen die ik al verloren ben! - met ons 14 jarig neefje en nu met zijn peetoom, mijn petekind.
Soms wil ik me alleen verbergen in dat diepe verdriet wat zo ontiegelijk groot is. Dan hoef, wil en kán ik niets meer en vind ook niets leuk meer. Maar ja... waarom mij zo kwellen terwijl ik ook blij ben dat ik nog leef? Als ik dat blijf doen, heb ik geen leven meer. Aan hen denken, ja. Hen gédenken, ja! Ik draag hen altijd bij me, praat in gedachten met hen, lach om hen, en ben dankbaar dat ze deel van mijn leven zijn. Niet waren. Nee zijn. Ze zullen altijd deel van mijn leven zijn.
Ik wens jou dat je jouw verdriet en pijn ook op deze manier kunt omzetten. Zal je goed doen, je hebt het al zwaar genoeg.
Veel liefs en heel veel knufs xxxxxxxxxxxxxxxxxxx van mij xx
Mijn dochter zegt veel en vaak tegen mij omdenken mam ,ik heb zelfs vorig jaar voor kerst een scheurkalender met omdenk spreuken gehad ,mn kind is wijzer dan ik .
Jou portie verdriet in dit leven is ook groot dus ook jij maar ff een dikke knuff 🥰🥰