Titel? Geen idee eigenlijk....

Zojuist moderatorenbijeenkomst afgesloten. Wat speciaal weer! Zoals wel vaker borrelt het dan bij mij, voel ik van alles en denk ik aan een gedicht. Heb het geschreven na onze 1e deelname Alpe d'HuZes in 2016. Maar o, wat past het hier ook zo goed! Heb beloofd het nu te plaatsen voor iedereen.

Een wereld vol met lieve mensen
met een zó enorm verdriet;
soms is dat verdriet zó groot
dat je het al van verre ziet.
Een wereld vol met lieve mensen
die oog hebben voor jouw pijn;
die net als jij en alle anderen
niet vergeten willen zijn.

Een wereld vol met lieve mensen
die huilen met je mee,
en geven je daarna een lach
bij hen bestaat voor jou geen 'nee'.
Een wereld vol met lieve mensen
die verder willen net als jij;
daarvoor een verbond gesloten hebben

WIJ STAAN ALTIJD AAN JE ZIJ!

Een wereld vol met lieve mensen
de meesten zelfs nog nooit ontmoet;
toch voel je de verbondenheid,
saamhorigheid die zó goed doet.
Een wereld vol met lieve mensen
die zonder kankerleed niet zou bestaan;
als iedereen hen na zou volgen
zou het met de wereld beter gaan.

Liefs Hebe xxxx