Bestraling

Eindelijk mag ik door naar het volgende stationnetje, de bestraling. De borst is nu schoon, die is immers geamputeerd. Helaas is er nog wel kanker gevonden in de verwijderde klier, maar deze had een heel goede respons op de Chemotherapie. 

Ik start met het maken van een ct-scan. Doodeng vind ik het, bang dat er toch iets gevonden word op hele andere plaatsten in het lichaam. Maar alles blijkt goed en na 2 weken beginnen met de eerste bestralingen.

Wanneer ik op de bestralingstafel lig, word mij gevraagd om mijn adem in te houden. Dit is een onderdeel van de bestraling zodat belangrijke organen, niet of nauwelijks geraakt kunnen worden. Omdat de radiotherapeuten niet aanwezig kunnen zijn vanwege de bestraling, gebeurd dit via een soort intercom. Echter, het word me 3x gevraagd,  daarna komt er iemand om me toch wat beter neer te leggen. Opnieuw moet ik 2x mijn adem in houden. Ik krijg er geen goed gevoel over. En mijn gevoel blijkt te kloppen, ik pas niet meer in mijn eigen scan van 2 weken geleden. Waarom is een raadsel, wellicht heeft het met vocht te maken, nog van mijn operatie. Opnieuw word er een ct scan gemaakt en word mijn bestralingsplan herschreven. 

Ik ben voornamelijk verdrietig, weer wachten,  weer een tegenslag.

Weer een halve week later starten eindelijk de bestralingen. 15x, iedere doordeweekse dag,  het is een dagtaak, maar ik kom er redelijk makkelijk doorheen.