mijn wereld stort in
Weg veiligheid, weg zekerheid, weg vakantie! Ik ben kapot van verdriet. Ik heb hoofdpijn van het huilen. 2 dagen lang verschrikkelijk huilen. Ik heb op dit moment meer verdriet van het feit dat ik niet naar mijn geliefde eiland kan. Naar mijn moedertje, naar mijn vrienden, naar mijn voormalige collega's en naar mijn familie. Mijn vakantie to-do list stelt niets meer voor. Alle dromen alle avonturen worden geparkeerd. Het ergste voor mij is elke keer iemand te moeten bellen om te zeggen dat ik niet meer op vakantie kom. Ik bel mijn allerliefste nicht J. Met trillende stem vertel ik alles. Ze hebben hoop, meer dan ik. "Geeft niet, we stellen het uit, je komt in de meivakantie wel weer". Nee! Ik wil niet in de meivakantie; ik wil nu: in december. De feestdagen daar doorbrengen en de hectiek en het gejaagde leven in Nederland even ontvluchten. Mijn zoon R. troost mij, spreekt mij moed in en hij heeft ook hoop, meer dan ik. Ik weet niet wat ik moet denken. De huisarts zegt dat zowel hij als de MDL arts denken dat het lymfenklierkanker is , maar het kan ook spierkanker zijn. Spierkanker? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Hoe dan? Sarcoom. Sarcoom? Wtf is sarcoom? De dokter was duidelijk: hij gaat uit van het ergste scenario. Het is niet slim om 3,5 weken op vakantie te gaan. We weten dat er iets is, het ziet er niet goed uit, het moet eruit. We zijn nu op tijd en kunnen de molen nu opstarten. Ik weet nog dat ik heel stoer tegen mijn zoon zei: wat het ook is, ik ga eerst op vakantie en als ik terugkom zie ik het wel, dan ga ik maar dood, dan ben ik tenminste wel op vakantie geweest! Maar zoals de dokter dat nu zegt en ook het advies van de MDL arts vertolkt, brengt mij wel op andere gedachten. Ik gehoorzaam en ik bel Tui om mijn vlucht te annuleren. Daarna barst ik weer in tranen uit. Wat een hel is dit!
Ik praat veel met H. en vind "troost". Zij heeft het er ook moeilijk mee. Misschien een gek soort gevoel van schuld? Omdat zij erop stond dat ik naar de dokter zou gaan en nu mijn vakantie kan vergeten? Ik ben H. forever dankbaar. Dankzij haar is alles gaan rollen.