.......van 1 naar 10.........

Mijn hachelijke kankeravontuur is te verdelen in enkele fases. 

Fase 1          Klachten                                                                                                                                           Het moment dat ik met klachten naar de huisarts ga omdat ik van die (vage) klachten heb en last ondervind van ongemakken. Het was de buikpijn die mij naar de dokter had gebracht. Later een harde plek in mijn onderbuik en een opgezwollen rechterbeen.

Fase 2           Onderzoeken                                                                                                                               Dat is het moment waarop ik voor onderzoeken naar het  Flevoziekenhuis  ga voor allerlei onderzoeken: bloedonderzoeken, gynaecologische echo, 2x echo uitwendig, biopsie, ct-scan, 2x trombose echo. Bezoeken aan de MDL arts en de internist die mij voorbereiden op wat ik mogelijk zou kunnen hebben.

Fase 3           Diagnose                                                                                                                                   Het moment van de waarheid. De uitslag van de biopt is binnen en ik ga het aanhoren. Er waren 3 mogelijkheden: lymfeklierkanker, een sarcoom of zelfs een heftige ontsteking. Diep van binnen voelde ik dat ik een sarcoom had op basis van mijn symptomen en alles wat ik erover gelezen had. En ja hoor, het is een sarcoom. 

Fase 4         Verwerking                                                                                                                                Ik krijg het verschrikkelijke nieuws dat ik kanker heb en wel een zeldzame soort die moeilijk te behandelen is met veel kans op uitzaaiing. Zie dit maar eens te verwerken! Mijn wereld staat op zijn kop, mijn toekomst is onzeker. Wat voor zin heeft het leven nog?  Huilen, heel veel huilen.

Fase 5         Acceptatie                                                                                                                                 In deze fase probeer ik mijn nieuwe realiteit te accepteren. Ik kan er niets aan doen, ik kan er zelf niets aan veranderen. Het is een gegeven: ik heb kanker. Ik zal een manier zien te vinden om ermee te dealen! Ik zal moeten accepteren dat ik door een molen moet op zoek naar genezing. Accepteren dat mijn wereld stil staat terwijl de wereld van anderen om mij heen gewoon doordraait.

Fase 6       Doorverwijzing                                                                                                                         Ik wordt naar het Antoni van Leeuwenhoek  doorverwezen voor specialistische zorg. Gelukkig maar, want ze zijn gespecialiseerd in sarcomen. Na een gesprek met de chirurg krijg ik hoop. Er volgen vele onderzoeken; ik doe mee met een studie dus krijg nieuwe onderzoeken en moet al de vorige onderzoeken herhalen.

Fase 7         Behandeling                                                                                                                             In deze fase ben ik nu beland. Aanstaande vrijdag start de eerste chemokuur. Heel erg spannend. Tot nu toe weet ik dat 3 keer een kuur krijg van 1 uur. Vooraf wordt ik gewogen en er wordt bloed geprikt. Als alle waarden goed zijn, ga ik aan het infuus. 

Fase 8         Operatie                                                                                                                                      In deze fase word ik geopereerd. Als dit maar goed gaat! Ik vind het scarry. Als ik hoor wat er allemaal gedaan gaat worden, wat de risico's zijn en de mogelijke ongemakken erna......pfff. Ik vind het eng, maar toch heb ik vertrouwen in mijn chirurg en zijn team. We gaan voor het hoogst haalbare!!

Fase 9      Herstel                                                                                                                                             Dit is een spannende fase, want hier moet blijken hoe alles verlopen is en of ik zo goed mogelijk kan herstellen. 

Fase 10      Re-integratie                                                                                                                            Ben ik goed genoeg hersteld dat ik kan beginnen met re-integreren? Kan ik mijn werk weer oppakken? Kan ik leven met de nieuwe ik?