Mijn schoonvader is overleden..

De dood,
Ik heb hem (weer ) van dichtbij gezien helaas.
Mijn schoonvader is overleden en ondanks zijn hartfalen toch nog onverwachts.
Mijn schoonmoeder belde me om half elf op dat hij nergens meer op reageerde,ik dacht meteen ooohh dat klinkt niet goed.
Gelukkig was bij aankomst de huisarts er al en die zei meteen tegen mij hij reageert niet meer op pijnprikkel en zijn pupillen reageren nergens meer op etc....dus in diepe coma tgv waarschijnlijk een zware hersenbloeding,hij gaat stoppen met ademhalen alleen wanneer?
Gelukkig waren we op zondag nog allen bij elkaar geweest en hadden lol gehad,Jan was wel heel duizelig maar omdat hij dat al jaren heeft tgv evenwichtsorgaan dachten we daar verder niks van..

En dan kom je in overlevings- stand .

Ik moet sterk zijn voor mijn schoonmoeder dacht ik en belde mijn man,je moet naar jullie thuis komen,daarna zei hij aan jou toonaard hoorde ik dat het menens was.
Wat duren tien minuten dan lang,ondertussen had ik zijn zus mijn schoonzus die geïmmigreerd zijn al gebeld want die was toevallig voor een karwei naar frankrijk zon 1000 km van ons af, ipv de 1550 die het vanaf hun adres normaal is.........dus die kon niet direct terug..
Ik moest daarna meteen kleinkind van school halen,dus met betraande huil ogen betrad ik de school.
En wederom net zoals bij het verlies van mijn moeder en zus dacht ik...
Alles gaat gewoon door iedereen lacht en doet,terwijl er zojuist iemand heel erg dierbaar is overleden..
Zo is de wereld hij staat niet stil bij ieders verdriet.
Wat volgde was dat mijn dochter helemaal overstuur was,ze bleef maar snikken en huilen...
Niet verwacht dat het zo snel kon gaan,dus ik lette op ons kleinkind terwijl zei naar opa kon.
In het bijzijn van zijn vrouw en mijn man en dochter is hij maandag 19 februari rond 15: 00 overleden,Hij is 85 jaar geworden...

Familie van Ger zijn moeder kwam dus koffie zetten etc...verse soep gemaakt..
en toen kwamen ze hem savonds om acht uur ophalen om naar het uitvaartcentrum te brengen...
En wat waardeer je dan de kleine dingen.
De begeleiders die terwijl we nog afscheid nemen ieder aan 1 kant van de deur gaan staan aan de buitenkant etc..
Nadat Jan in de lijkwagen was gegaan,stapte de chauffeur in en de andere ging voor de wagen lopen en zo verdwenen ze uit beeld,zo respectvol lopend voor de rouwauto ..

Er moet van alles geregeld worden.
En Ger heeft maar 1 zus en die kwam pas dinsdagavond helemaal kapot terug ....we hadden inmiddels al alles geregeld en gingen de kaarten in de buurt wegbrengen..
Vrouw van Ger zijn zus zou uit geïmmigreerde land komen ,eerst kreeg ze geen vlucht te pakken en toen ze dat wel had ,was het daar noodweer en dus vertragingen en dus haalde ze vrijdag de dag van de uitvaart niet...

Kort gezegd het was heftig maar we hebben Jan een heel mooie uitvaart gegeven.
vanuit zijn huis zijn wij achter de rouwauto naar de kerk gelopen en ondanks de kou en dat het iets is wat niet leuk is ,vond ik dat prachtig raar om te zeggen,maar dit verdiende hij ...

Ik heb voor het eerst wat voorgelezen en het ging best goed.
Ik ben ook voor het eerst in mijn leven mee geweest om te kijken naar de opbaring,we zijn allen samen erbij geweest ook ons kleinkind en hebben samen de kist gesloten ...en wat lag hij er mooi bij.

Ik had er nu spijt van dat ik bij mijn moeder en zus ,oma etc etc niet ben wezen kijken...
Maar ja ,mijn moeder en zus zijn ook beiden door kanker in het ziekenhuis overleden,dus daarom ging alles anders.

Mijn moeder was net overleden toen ik erbij kwam,en bij mijn zus was ik bij (euthanasie) toen ze stierf,
maar ze hadden een lijdensweg gehad,en ik was nog jong dus dacht nog overal anders over.

Ik ben nu volwassener in de dood geworden ,misschien omdat ik door mijn ziekte er veel anders tegen aankijk als de meeste mensen....er meer mee bezig ben??

Wat was dit een topbedrijf echt 10 plus voor alles....

Zo kan het dus ook hoe verdrietig de Dood ook is,een goed en mooi einde geeft iedereen een heel erg goed gevoel...
En nu 10 dagen later ,ga ik iedere dag naar mijn schoonmoeder,haar zus is nu bij haar tot zaterdag en dan hopen we dat ze het gaat reden,want ze begint dement te worden...maar we staan voor haar klaar...

Daag Jan blij dat ik 32 jaar in jouw leven heb mogen zijn..