morgen

morgen

morgen is t dan eindelijk zover!

heeft even geduurd! best wel spannend ook! ben verder niet echt bang of zenuwachtig. meer een soort van gelatenheid. de stoïCijnse filosofie is mij bijna dna’tisch ingebakken lijkt wel! of de dalai lama die zegt; heb je een probleem? kun je t oplossen? hoezo probleem! heb je een probleem? kun je het niet oplossen? hoezo probleem! ook een mooie om te overpeinzen.

maar goed er kleven natuurlijk wel de nodige alledaagse hindernissen aan vast. al is het alleen al het verzorgen van jezelf, je darmen weer opnieuw leren kennen en africhten, de medicatie die ik wel of niet gebruiken moet enzovoorts, we gaan het zien!

ik merk bij mijzelf ook steeds meer een terug trekken op in mijn houding naar andere mensen. waar ik vroeger (de 1ste x heel sterk) zoiets had van “hallo wereld, hier ben ik en dit is er aan de hand” ben ik nu steeds meer van laat maar! geen zin meer om alle goedbedoelde woorden aan te horen in niet schone taal maar ook het weer uit moeten leggen van het lichamelijke proces en dan óók nog mijn geestelijk rugzakje moeten verklaren. je krijgt echt de meest vreemde dingen te horen. ik begrijp het allemaal best maar pffffffff halllllooooooooo, clean language! look it up! en kom dan terug voor een goed gesprek!

lekker negatief? meer feitelijk voor mij! nogmaals ik begrijp het allemaal maar mijn tenen zijn wat langer geworden, vergeef mij 😇

we zitten nu in hotel de witte dame en het gaat er voor riena niet makkelijker op worden. we zaten vanavond met zijn allen in het restaurant te luisteren, via een laptop, naar rutte’s toespraak en wat er allemaal niet meer mocht. ik kreeg een associatie met de verhalen over mensen in de oorlog die dan met zijn allen stiekem zaten te luisteren naar radio vrij nederland, andere tijden maar toch.

het hotel mag wel afhaalmenu’s verkopen dus dat is dan de oplossing. ophalen en meenemen en dan maar op je kamer op eten. ik ga naar een hotel waar ze wel eten serveren maar dat zit er voor mij voorlopig niet in en heb dus vanavond mijn galgenmaal gehad. zalm met een groene curry crème, beef wellington en een panna cotta waarbij ik die van mij echt veel en veel lekkerder vindt en daarom als tróóst én omdat het voorlopig mijn lààtste is een extra toetje gedaan :o) nu dus nuchter.

ik kan wel merken dat ik in een academisch ziekenhuis zit, ik ga nu meedoen aan 2 onderzoeken. bij het mantelzorg project in de controlegroep en bij de anesthesie wordt morgen random een kaart getrokken, dus controlegroep of slachtoffer ;o)) groep. ik krijg hier morgen nog tekst en uitleg over. alles gaat telefonisch tegenwoordig. van uitleg over de operatie tot de onderzoeken maar de anesthesist wil me morgen toch zelf even zien, de telefoon geeft niet alles prijs.

vandaag lekker een stuk langs de gein gelopen en verder niet veel gedaan, wel nog een heerlijke siësta die ruw verstoord werd door telefoontje van de anesthesist ;o) het is mooi hier, erg landelijk. helaas was de wandelweg ook een weg waar  bestemmingsverkeer langs kwam, zonder zou het nog mooier zijn.

het is nu 22.00 uur en ik ga me klaarmaken om te slapen en van de dag van morgen een voorstelling proberen te maken, een soort van generale repetitie in mijn hoofd. wordt een drukke dag maar gelukkig mag ik ergens op de dag mijn ogen toe doen.

hasta la vista 👶

tot laters