De pleuris

Zo,n 2 weken geleden  verstapte ik me flink last van mijn rug tot gevolg, na een week was dat zo hevig dat er een fysiotherapeut aan te pas moest komen. Mijn auto staat 70 meter van mijn huis en met mijn verkrampte rug heb ik mijn uiterste kracht gebruikt om bij mijn ijzeren ros te komen, 10 naalden later en dat zelfde rot eind terug naar huis hoopte ik op wat verlichting van mijn rug op zaterdag. Zondag kreeg ik een pijntje links op mijn borst mijn hart hangt gebakken op mijn rug dus die was het niet maar allengs werd het steeds erger de huisartsen post werd gebeld.Nog steeds snap ik niet wat er daarna gebeurd is wel dat ik na 4 uur naar huis ben gegaan en dat ik de volgende ochtend zo benauwd met enorme pijn wakker werd dat de ambulance me op moest komen halen. Long embolie was het wat me binnen enkele minuten van een man in een muis veranderde, alle voorafgaande overwegingen over hoe en wat waar en wanneer verdwenen als bij het doortrekken van een hoop stront in het schijthuis. In 1 golf was alles weg, alle overwegingen van hoe en wanneer je de pijp uit zou gaan het idee dat je alles had geregeld naar eer en geweten. De pijn maar ook verwardheid die met dit alles gepaard gaat maakt van je lichaam een mesthoop je geestelijk vermogen daalt naar 5% van je gebruikelijke capaciteit. Volledig van mijn stuk ben ik de volgende dagen lek geprikt op zuurstof aangesloten  en terug op weg naar iets wat herstel moet heten.

10 reacties

Goh, Ron. Wat schokkend voor je om dit mee te maken. En wat hakte het erin bij jou.

Ook bij mij werd een paar weken geleden een longembolie geconstateerd. Ik kon zelf naar de apotheek fietsen om bloedverdunners te halen. Blijkbaar hangt het af van hoe groot het is en waar het zit?

"Je kunt hier acuut aan doodgaan", zei de oncoloog tegen me. Dat dan weer wel.

Ik hoop dat je er weer bovenop komt, al is dat in ons geval relatief.

Heel veel sterkte,

Hanneke

Laatst bewerkt: 30/10/2020 - 16:23

Sjee Ron, wat akelig, een longembolie is best dreigend maar die verwarring is ook eng. Ik hoop heel hard mee dat je opknapt en gewoon weer naar huis kunt, naar je vrouw en je trein enzo, toe Ron, zoals Alise altijd zegt: het is onze tijd nog niet. De jouwe ook niet, verdomme. Veel sterkte en veel liefs! XXX

Laatst bewerkt: 30/10/2020 - 16:56

Jee Ron, ik ben een keer direct naar het ziekenhuis moeten komen omdat mijn oncoloog dacht dat ik een longembolie had, ook meteen een CT gehad toen, gelukkig had ik het niet. Wij kankerpatiĆ«nten zijn daar erg gevoelig voor, heb ik begrepen. Ik hoop dat het snel weer wat beter gaat! Liefs

Laatst bewerkt: 30/10/2020 - 18:02

Ohh Ron wat is dat schrikken. Geen controle meer over je lichaam en stukken die missen. 

Je kunt het van te voren allemaal zo mooi bedenken,it komt sa't it komt en neat oars.

Nu maar rustig aan weer opknappen. Het is ons tijd nog zeker niet.

Sterkte en een knuffel xxxx 

Laatst bewerkt: 31/10/2020 - 07:54

Hey Ron, begrijp dat je erg geschrokken bent.  Je kan zoveel scenario's bedenken over hoe het zal gaan...maar nu word je weer met je neus op de feiten gedrukt,....  wij hebben het niet altijd in de hand  hoe onze reis naar het hiernamaals gaat verlopen. Hoop dat het nog 'n lange reis word zonder al teveel malaise. Warme groet

Laatst bewerkt: 31/10/2020 - 11:12

KKKKKKKKKKK!!!! gvd Ron! @^$#%^*^%%(^%$$#$#%&$@#@&^*&* enz enz

NEE! Het is jouw tijd mooi nog niet! Sjonge dat dit er nog maar effe bij komt. KLOTEKANKER!

Zucht... opknappen, thuis, gezin, trein, hengel, en zo.....

Knuf Hebe xxx

Laatst bewerkt: 02/11/2020 - 18:55