Interview
Of ik een interview wilde geven over het door mij gekozen en gelopen pad, dat wilde ik wel en aldus is uitgevoerd. Over het geluk dat ik had met een langzaam groeiende tumor ook al was hij niet operabel geen veelvuldige chemo kuren waar ik ziek van zou zijn geweest een beetje door hobbelen naar het einde. Inmiddels beginnen mijn lymfeklieren op te spelen gaat het in de leverstreek meer en anders pijn doen en gaan mijn darmen zo langzaam aan een beetje opspelen, zodat ik van louter ellende een waarschuwingsbord op mijn toilet deur moet gaan plaatsen.Het uitgebreid denken voordat ik een tekst plaats maakt het loslaten van mijn zorgen iets makkelijker het delen van gedachten en de reactie daarop, zijn of een feest der herkenning of bespiegelingen van hoe je er ook tegenaan kunt kijken weer een beetje stof tot nadenken.
4 reacties
Och goeie, wat doen we elkaar aan om ons steeds tot (na)denken aan te zetten. Maar ja, die herkenning is fijn, hoe een ander het doet kan ons op een geniaal niet eerder bedacht (beter) spoor zetten, en lekker even lullen in de ruimte is heerlijk. Jij hobbelt door en bent dichterbij dan wij die ook doorhobbelen. Het doet zeer te lezen en is confronterend tegelijkertijd. Uiteindelijk gaan velen van ons dezelfde weg..... hoezeer we ook volhouden dat wij als winnaar uit de bus zullen komen.....
Weet dat je ons altijd alles toe kunt schreeuwen! Je bent meer dan welkom!
Liefs xxxx Hebe .... en ook heel veel sterkte!
Ja wat hebben we een geluk Ron..... het is maar hoe je het bekijkt. Het doet me verdriet te lezen dat je de kanker voelt oprukken. Ik voel met je mee maar daar heb je niets aan. Ik kan je slechts een heleboel sterkte wensen en een kaarsje voor je branden. Liefs en een dikke pakkerd!
Waarvoor werd je geïnterviewd Ron?
Voor de website kanker,nl het word eerdaags geplaatst ik krijg de datum nog te horen.