knappen

Ik ben niet bang om dood te gaan ik verzamel moed, met ruim 16 uur slaap op een dag met uitschieters tot bijna 20 uur slaap schiet het verzamelen er een beetje bij in. En niet altijd doe ik er me best voor om het verzamelen te doen het schiet er een beetje bij in, eerst rustig wakker worden met een bakkie pleur en een peuk, een beetje afleiding bij de tv even een beetje knuffelen met moeder en de dag is alweer voorbij. Mijn dag in ieder geval, onder stoelen en banken gekeken achter een kast maar voor het opscheppen legt het niet, bij de buurtsuper is het niet te koop en ook het tuincentrum heeft het niet op voorraad. Ik heb het ook niet direct nodig maar een klein voorraadje wil ik wel hebben iets meer dan ik al in huis heb. Bij een noodsituatie zal mijn huisarts wel willen helpen maar zoals het er nu uitziet gaat dat niet gebeuren en is het rustig afwachten tot hoelang het elastiekje mee rekt totdat het op knappen staat.Er zal nog wel een vracht water door de rivier de zee inlopen, van kwaliteit kan ik niet meer spreken af en toe een opsteker die ik veelal moet bekopen met 3 dagen beroerd zijn, natuurlijk schrijf ik dit in een sombere bui de pijn houdt me wakker en de angst om zo geen tabak meer te hebben zodat ik het risico moet lopen om het verloop va de nacht zonder mijn rust gevende shaggie te moeten doorkomen een duivels dilemma maar komt tijd komt raad.

 

 

13 reacties

Lieve Ron, moedige, dappere ziel, wat vind ik het razend knap hoe je zelfs nu nog in staat bent met ons te delen. Op deze zo bijzondere manier! Wat een kracht spreekt er uit jouw woorden. Mijn hart wenst jou alle moed van de wereld, lieve mensen die nabij zijn. En dat je zo comfortabel mogelijk mag zijn. Wat een bijzonder mens ben jij. Ik ga strakjes een kaarsje šŸ•Æ voor jou branden. Heel veel liefs, Berit 

Laatst bewerkt: 13/09/2022 - 06:26

Lieve broer, je staat nog altijd overeind, respect! Moed heb je zat, en dat je niet staat te trappelen om de man met de zeis te ontmoetten snap ik ook. 

Shagsgewijs hoef je je geen zorgen te maken, word altijd geregeld,ofwel door je vrouw ofwel door je achterban, dikke kus van je zus

Laatst bewerkt: 13/09/2022 - 09:46

Lieve Ron, 

Wat naar dat je je zo voelt maar wat sterk van je dat je dit deelt. 

Ik voel me geestelijk beter en zou nog steeds een keer bij je langs willen komen mits je daar kracht voor hebt..

ik hoor het wel van je. 

liefs Esmay

Laatst bewerkt: 13/09/2022 - 13:35

Lieve Ron, wat ben je toch een bikkel. Ik geloof je als je zegt dat je niet bang bent voor de dood, Ondanks dat is de dood niet wat je je wilt of waar je klaar voor bent! Bij je vrouw zijn, koffie, een sjekkie, het is zo weinig en toch zo veel, jouw moeite waard. Wat zou het toch een opluchting zijn als er meer aan je pijn te doen was!

Hang in there, Ron, Veel sterkte en veel liefs XXX

Laatst bewerkt: 21/09/2022 - 13:28

Het is meer het geestelijk leiden waar ik last van heb, het niet kunnen plannen  de allesomvattende vermoeidheid, het 5 a 6 uur wakker zijn en je dan zo belabberd voelen dat alles teveel is zelfs een uurtje praten met mijn vrouw of familie, maar gister eindelijk weer eens een redelijke dag zelfs even auto gereden en daar moet ik dan maar dubbel van genieten.

Bedankt

Laatst bewerkt: 22/09/2022 - 12:26