Leverkanker in de maak

  • Openbaar blog
  • zondag 19 december 2021
  • 1025 x gelezen

Na de moeizame bevalling die mijn vrouw had bij de geboorte van onze zoon had ik het idee om bij mij de touwtjes maar door te laten knippen, opdat mijn  vrouw dan van de hormoon Pil af zou zijn.  Binnen 2 maanden was  de afspraak en het moment daar, na 20 minuten stond ik weer buiten een beetje van de leg dat wel.Heel zachtjes begon alles op te zwellen en 8 uur later kon ik niet meer zitten, een reactie waar ik wel voor gewaarschuwd was maar had gehoopt het niet te krijgen. 2 dagen bedrust was genoeg, maar omdat ik indertijd in wasmachines en koelkasten handelde was tillen nou niet iets waar ik heel blij van werd, gaandeweg werd dat beter. Een maand of 4 later liep ik gezellig met mijn vrouw door het winkelcentrum gelukkig en tevreden te wezen, totdat ik plotsklaps een erg pijnlijk gevoel in mijn kruis kreeg zodanig dat lopen terstond tot een zeer onaangename bezigheid werd. Een bezoek aan de huisarts die een acute bijbal ontsteking de schuld gaf en mij met antibiotica en pijnstilling naar huis stuurde. Na de 4e of 5e ontsteking oordeelde de uroloog van dienst dat er sprake was van een kleine lekkage die een en ander veroorzaakte dus opnieuw met de benen wijd en het gaatje dichten. Wederom 2 dagen in mijn mandje en zachtjes weer opbouwen. Jammer maar helaas na 3 maanden weer een ontsteking na deze volgde er nog velen, gemiddeld 2x in de maand was het weer zover, professoren en hoogleraren bij bosjes versleten en iedere keer weer antibiotica en pijnstilling in mijn mik breed spectrum antibiotica en zwaardere pijnstilling tot gevolg. Een tence behandeling zou uitkomst bieden tegen de pijn zo werd verteld en dus maar geprobeerd, kleine stroomstootjes die door je ballen gaan nou daar wil ik eigenlijk nooit meer aandenken, nadat ik 10 minuten was behandeld en in mijn auto op terug weg naar huis reed werd het zwart voor mijn ogen en had ik nou krullen in mijn haar? !8 jaar en geen antwoorden meer te vinden werd ik licht allergisch tegen de antibiotica , de plas problemen, en voor mij en waarschijnlijk iedere man de vermindering van het aangenaam klaarkomen wat al die jaren op de achtergrond heeft meegespeeld. Een goed vriend van me zei, het klaarkomen is niets, maar dat geknetter tussen je oren is hemels. De problemen was ik zat,  dus wederom naar een uroloog met het verzoek haal maar weg waar ik last van heb, daar kon hij zich iets bij voorstellen maar opteerde toch eerst nog iets anders. Iets met een gloeidraadje naar binnen en dan, ik wil dit zo graag verdringen dat ik inmiddels kwijt ben wat er is gebeurd.Na ongeveer een maand scheermessen plassen kwam er ook geen bloed meer uit en begon te pijn te verdwijnen en de ontstekingen bleven uit. Ongeveer 4 jaar later staand voor een bioscoop word ik misselijk krijg pijn en geef over, een galblaas die ontstoken is met een flinke steen, een kijkoperatie volgt en er word bij verteld dat bij de lever een groot glasachtig iets zit en met de woorden waarschijnlijk leververvetting word ik naar huis gestuurd.

Mijn puddingbuks hangt in de wilgen,

en wiegt zachtjes heen en weer.

Ik wil zo graag nog eens komen

Al was het ene keer.

Dit relaas is een antwoord bij de vraag waar mijn fascinatie vandaan kwam van Crissie en Zoe in mijn blog een soort kleine man

 

PRETTIGE FEESTDAGEN EN VOORSPOEDIG 2022

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reageren
Volgend blogbericht

8 reacties

Ja ook ik,,,, sterilisatie,,,zij had de geboorte van onze dochter,,en ik heb mij laten steriliseren,,,buurman gaf me nog advies om een strakke zwembroek aan te trekken,,,,anders bungeld dat zo heen en weer met lopen en dat doet pijn,,, tenminste dat was zijn ervaring,,,,nou ik wil je vertellen toen ik thuis was direct het strak broekje verwisseld voor een wijdere broek,,,,,ik heb er nooit spijt van gehad,,,heb me aan het advies van het ziekenhuis gehouden,,en heb ook geen nare gevolgen ondervonden,,,,ja toen was er nog šŸš€ vuurwerk šŸ¤£

Laatst bewerkt: 19/12/2021 - 21:29
Reageren

"Een bewijs" voor mijn stelling, dat je nooit iets aan je lichaam moet laten doen als het niet absoluut noodzakelijk is. Als ik in mijn leven was ingegaan op de uitnodigingen om mijn lichaam te verbeteren, was ik er vermoedelijk nu een stuk slechter aan toe.

Sterkte allemaal..... H

Laatst bewerkt: 20/12/2021 - 07:15
Reageren

Je zult maar voor het geluk geboren zijn ,ron, en niemand die het weet. Wat een gelazer allemaal. Een mens kan heel wat genieten in z'n leven he.  Aan ervaringen geen gebrek. Ik hoop je snel weer te zien lieve broer, 

Laatst bewerkt: 20/12/2021 - 10:29
Reageren

aah! Wat een verhaal, het doet hier zelfs pijn!
Ik herken sommige stukken uit je relaas, en dan vooral het gevoel dat het nooit een keer gedaan is.

November 2020  een zere plek op mijn vinger, maar geen huidklachten daar,
volgens dermatoloog geen kanker, ik blij en doortobben maar,
Omdat er thuis nogal wat speelde heb ik de vinger  overbelast en gewoon doorgegaan, totdat het in mei 2021 een wondje werd, 
hee! wil niet dicht, en dat is een slecht teken,
wederom gediagnostiseerd als geen kanker, want geen kenmerken, 
Nu mis ik al een vinger door huidkanker die ineens in het bot zat dus ik ben beetje gaan douwen, te laat!  Bleek toch kwaadaardig.
Ze hebben na discussie met  mij over behandeling toch nog geprobeerd het weg te halen en stukje uit arm erop te zetten, ook mislukt. Ik wilde direct amputatie, is uiteindelijk ook gebeurd,
Blij! Oefenen met stompie,
gaat het vreeslijk ontsteken, was nog pijnlijker dan de hele amputatie met fantoom-ellende, uiteindelijk een jaar gedaan over dit gepruts. En nu wachten op volgende rotplek, voorlopig rust.
Alles  toch "goed" gekomen, verschil met jou is natuurlijk dat het bij jou een "vrijwillige" ingreep was en ik er niet onderuit kwam,  

Ron, beste wensen!

 

Laatst bewerkt: 21/12/2021 - 11:05
Reageren