Velletje
Op mijn lip zat zo'n velletje iedere keer dat je met je tong over je lip gaat voel je het, en dat met je tong doe je toch zeer regelmatig bemerkte ik, na wat gefrummel met mijn kunstgebit om het probleem te bestrijden toch met mijn vingers het velletje verwijdert net iets te diep het vlees ingetrokken. De on- besnedenen onder ons mannen kennen ook dat andere velletje te haastig je rits dicht en onze lieve heer wordt aangesproken,nagelriemen aan voet of hand zijn ons allen wel bekend een knipje een iets te onbehouden rukje met of zonder pincet. Ja het leven is lijden. Ik voel me waardeloos de laatste tijd alsof magere Hein elke dag over mijn schouder mee kijkt, het is nog niet zover ik weeg nog steeds 107 kg, eet nog redelijk en slaap veel en enkele dag ben ik instaat 2 a 3 uur in de middag iets te doen omdat mijn slaap op is, beter kan ik het niet omschrijven. Het geneuzel van complotdenkers Trump aanhangers covid gezeik. hangt me meters me strot uit. Virologen die naar China reizen en er achter moeten komen dat ze het ook daar niet weten, kunnen vinden of verklaren kunnen, belastingdiensten die nog een keer hebben bewezen dat ze iemand meedogenloos de strot om draaien en dan roepen om de volgende, politici die koste wat het kost op het pluche willen blijven zitten om voor de volgende vier jaar mensen te kunnen bedriegen en daarna weer zeggen ; daar heb ik geen herinnering aan. Ik begin me zo langzamerhand het velletje te voelen van deze aardkloot straks word ik los getrokken het doet een beetje zeer, maar t'is maar een velletje.
5 reacties
Een velletje... Nu breng je het bestaan van ons mensen wel heel erg ver terug. Het ultieme relativeren! Ik moet zeggen dat ik het gevoel wel denk te herkennen, zie bijvoorbeeld dat geneuzel van mij over wel of niet doorbehandelen. Ondanks dat ik me nog vrij redelijk voel lijkt het alsof ik me al een beetje aan het losmaken ben van de wereld voor die finale ruk komt. Bij jou is dat een al heel lang slepend proces. Man, hoe houd je het vol... tussen het slapen door.
Sterkte en liefs, Marian
Lieve Ron,
Laat het velletje nog maar even zitten :)
Hoi Ron. Relativeren of erg negatief worden. Moeilijk idd tegenwoordig. Laat ze de vliegende schijt krijgen daar in Den Haag. Jouw tijd is te kostbaar om je nog te verbijten aan dat scheef gegroeide zooitje. Maar goed dat je het van je zelf afschrijft. Ga ik ook even doen. Het doe me goed dat ik je weer rond hoor brommen. Hou je goed Ron
Toen ik je blog las, kreeg ik er een beetje pijn in mijn hart van. Omdat er in de uren die je wakker bent, zo weinig rooskleurigs te bekennen is. Wat verschrikkelijk jammer (understatement) is dat toch! Ik wens je nog zoveel goeds, fijne momenten, goede gesprekken, of gewoon alleen maar geen coronamaatregelen en voorjaar. Ik vind het zelf heerlijk, sneeuw en kou, maar voorjaar is het allermooiste seizoen natuurlijk.
De pijn van zo'n velletje (behalve die ene mannelijke dan) herken ik, zelfs zonder beschadigingen kan ik het gevoel daarvan zo oproepen. Jij bent geen betekenisloos velletje, maar ik denk dat de pijn, als je gaat, wel fel is, voor degenen die je achterlaat.
Ik hoop dat dat voorjaar gauw komt en je je wat beter gaat voelen, dat je voldoende kunt blijven eten en slapen, nou ja, dat je je niet waardeloos voelt, dat. Als het kan. Veel sterkte en veel liefs! XXX
Ja laat het velletje maar zitten het droogt vanzelf op. En als het weer beter wordt kun je weer lekker bbqen. Misschien nog eens een hengeltje uitgooien.
Hou vol zolang het voor jou te dragen is. Dan valt het velletje er wel af. Invetten is ook een goed idee dan trekt het niet zo.
We kunnen je nog niet missen liefs Alice 😘❤