Inleiding

Inleiding

In het weekeind na mijn verjaardag, begin 2018, ontdekte ik bij toeval een “knobbel” in mijn borst. Dit kwam voor mij erg ongeloofwaardig over want in de familie kwam geen borstkanker voor. Voor mij dus geen reden tot paniek. Van het ene op het andere moment wordt je patiënt en zullen er be­slissingen genomen moeten worden.

Borstkanker is één van de meest voorkomende vormen van kanker, 1 op de 7 vrouwen zullen het krijgen. Er zijn verschillende soorten borstkanker en afhankelijk van de soort en gradatie wordt er een behandelplan voorgesteld. Hierin mag niet alleen overleven centraal staan, maar ook de kwali­teit van leven voor de patiënt. Het is haar leven en alleen zij kan zeggen wat voor haar belangrijk is. Een goede communicatie, waarin alle informatie wordt gegeven welke voor de patiënt belangrijk is, tussen zorgverlener(s) en patiënt  is hiervoor cruciaal.

Nadat diagnose en alle informatie is gegeven en besproken kan men SAMEN tot een beslissing ko­men, het zogenaamde “Shared decision” wat stilaan in de gezondheidszorg een bekend gegeven is maar niet in alle zorginstellingen wordt gehanteerd. Mijn ervaring is er een voorbeeld van, men krijgt het gevoel dat alle informatie is gegeven, en dat de zorgverlener  “het beste met je voor heeft” en dat je samen tot een besluit komt om je leven te redden. En dat besluit wordt gegeven en genomen op het meest kwetsbare moment van je leven.

Dit blog werd geschreven om met de lezer te delen wat er in de gezondheidszorg kan gebeuren, wat de gevolgen zijn voor de patiënt (lichamelijk en geestelijk) en haar omgeving.
Dat men niet zomaar moet aannemen dat wat de zorgverlener je verteld waar of compleet is, en dat men als patiënt het recht hebt op een 2e mening bij geringste twijfel.

Zijn er meerdere behandelopties, moet de keuze van de patiënt dan doorslaggevend zijn? Is, zoals in dit blog, bestralen van de okselklieren een goed alternatief, i.p.v. okselklierdissectie? En in hoeverre moet de zorgverlener hierover informatie geven?

Omdat de diagnose en behandelplan 3 jaar geleden is gestart is er gekozen om de verschillende elementen in het verhaal in te delen in hoofdstukken betreffende de verschillende onderwerpen, ervaringen en belevingen. Er is dus bewust voor gekozen  om er geen dagboek van te maken.