Alles verandert,

Mijn hamsterwinkel gaat sluiten.Misschien niet raar want wat moet een  kleine Brabantse plaats met 2 hamsterwinkels ? Vriendelijk worden de klanten van de kleine hamsterwinkel doorverwezen naar de nieuwere , grotere en luxere variant. Voor mij hoeft die luxere variant echter niet zo. Ik ben gewend aan mijn kleine oude buurtsupertje om de hoek.Waar ik in 2 minuten naar toe loop , lekker duurzaam en waar ik de kassamedewerkers ken maar waar vooral altijd alles wat ik lekker vind in de uitverkoop was met 35 % korting of meer.In mijn wijkje houden ze niet zo van BIO, tempeh en Quinoa.Wat de boer niet kent eet ie niet of het is gewoon te duur.Mijn kasten puilen uit van de voorraad en op bijna alles zit een kortingssticker.De afgelopen maanden kwam de voorraad goed van pas, want al kwakkelend kon ik vaak niet eens de moed opbrengen om het huis uit te gaan.De restrictie van maar 2 kilo te mogen dragen beperkte ook nogal ,2 pakken sojamelk en ik zat al aan mijn tax. De diagnose Kanker zet het hamsteren ook in een ander daglicht , niet wetend hoelang ik hier nog op deze aardbol ga zijn (dat weet je natuurlijk nooit maar nu staat er een spotlight op die vraag)is een grote voorraad misschien wat overdreven, want wat moeten de zoons met polenta, soep van de soepfabriek en een diepvries vol met vleesvervangers?Voor de zoveelste keer had ik bedacht dat ik maar eens moest gaan afbouwen wat betreft de voorraad. (dit is in het verleden altijd jammerlijk mislukt .Nu zit ik dus in een dilemma, mijn hamsterwinkel is begonnen met opruimen, de schappen worden steeds leger en er is een hele wand vrijgemaakt voor afprijs spullen. Zeer verleidelijk voor mij. Tot op heden zijn er voornamelijk onzin producten in de afprijs gegaan , maar wat ga ik doen als de goede producten aan de beurt zijn ? 

Alles verandert en dat kan ik niet tegenhouden, waar de ene deur dicht gaat gaat een andere deur weer open.De afgelopen weken vraag ik me af ben ik verandert en hoe dan? Nog steeds herstellende zijn(wat ben ik ongeduldig ) en niet wetend hoe mijn leven er de komende tijd gaat uit zien staat mijn leven in overgave leven op dit moment ernstig in de weg.Kon ik maar even een glimpje opvangen van 2023. Mijn werkgever heeft bedacht dat we een reintegratie traject moeten gaan opstellen, maar wordt me gezegd voel vooral geen druk, terwijl ik zelf nog niet eens weet hoe ik weer moet gaan deelnemen aan mijn eigen leven.Ik die nog niet weet hoe ik de eerste stap moet gaan zetten.

De sluiting van mijn hamsterwinkel is er niets bij..