Iets over kasseitjes en spluitjes.

Mam , ik moet aangifte omzetbelasting doen zegt mijn jongste spruit, jij hebt vast wel tijd om mij te helpen. Waar ik me vroeger kon verschuilen achter mijn drukke leven om dit soort rotklusjes te ontwijken , heb ik in deze afterparty na kanker geen verweer.Het grootste gedeelte van mijn tijd verneuzel ik in de ongeveer 90 vierkante meter die mijn huis groot is.Ik ga nog even douchen en dan kom ik eraan zegt hij. 2 Uur later staat hij op de stoep, ik hoop van harte dat hij niet al die tijd gedoucht heeft , hij kan er wat van weet ik uit de tijd dat hij nog bij mij woonde , want anders is het in deze energiecrisis een duur douchebeurtje geworden.

Ook spruit is er 1 van omtrekkende bewegingen en uitstellen van nare dingetjes kan hij ook goed. Heb je zin om naar de kringloop te gaan Mam. Hij doorbreekt mijn angst om naar buiten te gaan vanwege wantoestanden mijnerzijds in 1 klap.Ik maak een afweging in mijn hoofd, ik heb al lekker geclusterd vandaag , misschien houd peanuts zich wel even koest.Spruit ziet de opening en beseft dat hij nu moet doorpakken , kom Mam we gaan.In de vaart die zodoende ontstaat vergeet ik mijn tas met incomateriaal, billendoekjes en mijn leesbril.Niet dat ik het incomateriaal nodig heb gehad sinds de vertraagde levering, (het staat nog ongebruikt in de gang) of dat ik al ergens onderweg als een hond mijn niet ophoudbare behoefte heb moeten doen , maar toch, het voelt wat kaal en eng zonder reddingsmateriaal. Zoveel spannende tochtjes heb ik na operatie 2 niet meer durven maken..

Echter zonder leesbril ben ik nergens,bezwijk ik normaal gesproken voor boeken in deze Belgische kringloopwinkel,kan ik nu met moeite alleen de titels lezen. Het detailniveau gaat aan me voorbij waardoor mijn interesse niet gewekt wordt.Spruit is echter  bezig met zo te zien een romantische actie want zijn mandje is gevuld met rozenblaadjes en rode bloemetjes.Is het tochtje niet voor niets geweest.

Als we weer in de auto zitten krijgt spruit nog een mooie ingeving, zullen we uit eten gaan, ik weet nog een goed Thais restaurant !Het is 4 uur maar de klok in zijn auto staat op 5. Dus een prima tijd om te eten. Ik eet de laatste weken op de meest rare tijden want ik heb doorlopend trek en vooral in warm eten. Soms zit ik al om half 11 met een bordje warm eten aan tafel.Het zal wel bij het herstel horen en anders is het een mooi excuus. Dat Thais eten spreekt me wel aan.Het is wel een eindje rijden en al hobbelend over de Belgische kasseien (kinderkopjes voor domme Nederlanders) houd ik mijn litteken maar weer eens stevig vast. Ik kan wel denken dat als peanuts(mijn mini endeldarmpje )en co zich rustig houden ik weer helemaal beter ben maar dat is helaas nog niet zo. Ondanks dat we het niet de hele tijd over kankerzooi willen hebben , verzucht mijn spruit dat het toch jammer is dat ik voorlopig niet meer welkom ben in het ziekenhuis , want dat dat toch echt de plaats is waar het het meeste misgaat en dat dat dan weer mooie blogs oplevert .Waar moeten we het dan nu over hebben?Hij zag nog wel een financieel ouder uitbuitingsdingetje (kun je je blog niet verkopen aan de Linda of zo ?)maar ziet nu de kans op succes snel verdampen. Ik opper nog dat als we nog lang over die kasseitjes moeten rijden mijn litteken misschien spontaan wel weer openklapt en we dan naar een Belgisch hospitaal kunnen ,maar dan zijn we er.

We zijn de enige gasten en worden zeer vriendelijk onthaald. Ik krijg een menukaart waar ik dus gezien het afwezig zijn van mijn bril helemaal niets mee kan.Dat wordt weer leven in overgave.Zoek jij maar iets uit ,jij weet wel wat ik lekker vind. Dat blijkt nog een hele klus want diverse vleesgerechten hebben een vega optie te weten heel veel extra groentjes en je kunt het gerecht ook tegen meerprijs opleuken met tahoe. Gezien mijn grote eiwitafhankelijkheid, kies ik voor de opleuk mogelijkheid. De groentjes blijken vooral orangetjes (wortel )te zijn en ik steel nog wat groentjes (bosui )van het bord van spruit.

Het is jammer dat de Thaise vriendin van spruit er niet bij is alhoewel ze dit eten niet herkend als Thais.Inmiddels eet de Thaise  vriendin ook Hollandse pot en vraagt soms of vriendlief vanavond spluitjes lust , de R blijft een crime voor haar en soms laat ze hem gewoon weg, verteld spluit boven zijn kommetje geroosterde sesam kip met eiermie. Lust je ook spuitjes ? Maar ach ons Thais is ook niet zo best.

Tijd om naar huis te gaan en zowaar weet google maps  opeens een kasseiloze route te vinden.Thuisgekomen is er geen ontkomen meer aan, de omzetbelasting moet gedaan worden. We maken keurige rijtjes en berekeningen.Samen is het zo gebeurd.

Dan kondigt spluit aan dat hij nu toch echt naar huis toe moet, ik snap het , maar we hebben veel plet gehad . Doe je de gloeten aan je vliendin?

Ik ben benieuwd of hij nog iets met zijn lozeblaadjes en lode bloemetjes gedaan heeft..

Liefs Bligitte.