De Kreta blogs verhaal 1.Fijne vakantie.

Dan wens ik u alvast een fijne vakantie zegt ze. Het dringt nog niet goed tot mij door maar ik heb zojuist een vakantie naar Kreta geboekt.Als binnen een paar minuten de bevestiging en de vliegtickets per mail binnen komen maakt mijn hart een sprongetje, over 4 dagen zit ik in het vliegtuig op weg naar waar ik na mijn kankerdiagnose nooit meer dacht te komen.

Na de 1 e euforie beland ik in een soort van gepieker.Hoe zie ik dat voor me als pea nuts (mijn ieniemienie endeldarmpje )opeens onpasselijk word? Hoe moet dat met dat goddelijke Griekse eten gedrenkt in olijfolie ?Word het balkonnetje zitten in nabijheid van een wc na een heerlijke maaltijd ?Hoeveel onderbroeken heb ik nodig of moet ik nu echt aan de up en go tjes ? En de babiebillendoekjes moeten die ook mee ? 

Mam je moet je niet zoveel zorgen maken , je doet toch heel veel dingen zonder genante poeptoestanden zegt mijn zoon nuchter.De grootste ellende is alleen maar thuis. 

Afijn ik heb geboekt en wil en kan niet meer terug. Kan wel natuurlijk maar is wel een beetje zonde van de zuurverdiende centjes. 

2 dagen minderen met eten dan maar, ook hier geld weer wat er niet ingaat hoeft er ook niet uit.De leus van de bijna endeldarmlozen. Op tijd inchecken is ook zo ń goede truc. De laatste stoel voor de wc wil ik en hij blijkt ook nog beschikbaar .Er azen waarschijnlijk niet zo heel veel mensen op deze stoel want het is natuurlijk heel veel gedoe op dat plekje van komende , wachtende en gaande mensen die van hun spijsverteringsafval af willen.Ik haal opgelucht adem want ik hoef 2 wcś maar met 185 mensen en bemanningscrew te delen maar ben er wel lekker snel bij als ik iets voel opkomen.

Tegen de tijd dat ik op die stoel zit ligt alles wat ik niet gegeten heb als een blok op mijn maag en borrelen mijn darmen als een malle, Gelukkig horen mijn buren niets door het vakkundig uit gebannen zijn van omgevingsgeluid.Ze hebben allemaal extra oortjes in hun oortjes. De tijd dat je nog eens met iemand kon babbelen is voorgoed voorbij besef ik, mijn darmen zijn opgelucht en rommelen lekker door. Maar van enige aandrang is geen sprake.

Bij aankomst op het vliegveld zwier ik mijn nog geen 10 kg tas om ( de up en go tjes zijn toch thuis gebleven)en sta als eerste bij de hostessen. Jij bent er snel bij krijg ik te horen en ja ik ben blijkbaar de enige met alleen handbagage.Het is me een raadsel wat mensen voor 1 week vakantie meezeulen maar het geeft mij gelegenheid om naar de Kretense wc te gaan. Peanuts is schijnbaar in slaap gevallen er komt niets en het nare gevoel in maag en darmen blijft.

De transfer in het pikdonker gaat goed en we komen aan bij de appartementen. Het is nog steeds van een zalig soort warmte dat als een dekentje om me heen valt.Onderweg heeft  de hostess verteld dat de Griekse oma voor wie dat wil nog een authentieke maaltijd heeft bereid.Het klinkt mij als muziek in de oren want de hele dag geleefd hebbende op 1 banaan en 1 twix lust ik ondertussen wel wat.

Ik ben de oude vrouw zeer dankbaar dat ze terwijl het 36 graden was ze voor ons een ovenschotel heeft staan maken. Als ik haar op een later moment tegenkom stijgt mijn respect voor haar nog meer want ze loopt in een hoek van 90 graden . In Nederland zouden ze daar allang wat aangedaan hebben maar hier niet.Ik prijs mezelf gelukkig met slechts een krokodil op mijn buikie en wat andere overlevingstekens .

Het eten is heerlijk en de witte wijn die ze hier zo liefkozend aspro noemen is zacht en lieflijk. Een aspirientje voor de ziel. 

Als ik op mijn appartementje ben schiet peanuts bij het zien van de wc opeens wakker , precies op tijd zit ik om te horen hoe de kurk van de fles vliegt. Ik spuit de hele wc pot onder.Het blok valt van mijn maag en mijn darmen ontspannen zich ik pak de douchekop en spuit mijn billenritsie en wc snel schoon. Ik besef peanuts voelt zich thuis .

Mijn fijne vakantie is begonnen het dringt nu pas tot me door, opgelucht haal ik adem . Vanaf het balkon hoor ik de zee ruisen.