Het kan verkeren.

Na de nacht voor mijn gevoel te hebben doorgebracht in de Amsterdam Dungeon is het tijd om op te staan. De Amsterdam Dungeon was gedurende lange tijd 1 van de favourite attracties van mijn jongste zoon en ben er zodoende geregeld geweest,maar ik had nooit bedacht zelf zoiets van dichterbij te mogen meemaken. Zoon kan ook nu smakelijk lachen als ik met samengeperste billen naar de wc hol .Hij verteld me liefjes dat hij de spot met me drijft omdat ik heb gezegd dat ik niet zit te wachten op mensen die met me mee gaan jammeren . Hij heeft gelijk en ik houd mijn litteken vast tijdens het lachen als hij me weer eens nadoet.Geen beter vermaak dan leedvermaak.

Vroeg opstaan dus want ik ga een deur krijgen tussen de keuken en woonkamer.Het klusmannetje heeft alleen om half 9 een gaatje. Hij begint met meten en vind mijn idee om bij de sloopwoningen aan de overkant een deur te gaan halen geniaal. Hij vraagt nog of ik bezwaar heb tegen een deur met ruitjes , maar voor mij is deur deur . Ik heb het koud en alles wat me kan helpen om het warmer te krijgen en de stookkosten wat te verminderen is welkom. Klusmannetje komt na het gratis en duurzaam shoppen aan de overkant terug met een deur met jawel ruitjes , hij zet hem in de post en hij past, net niet. Vanaf de bank zie ik hoe een zaag en schaaf installatie in mijn tuin opgetuigd word.Het schuren en passen en meten begint.Klusmannetje is niet zo snel  en ik wil hem niet storen maar hij  zit precies in mijn aanvliegroute naar de wc . Gelukkig heeft peanuts (mijn endeldarmpje )hier begrip voor en blijft rustig slapen.Ook mijn darmen zijn merkwaardig stil.Echter hoe langer het klusgebeuren duurt hoe meer ik vrees voor een genante situatie, Ik slaak een zucht van verlichting als klusmannetje meer dan 2 uur later blij verteld dat de deur er goed inhangt.Alsof het start schot gegeven is begint peanuts direct te clusteren van iets wat op normale ontlasting lijkt. Clusteren is ( even voor de outsiders) het meermalen in een korte tijd naar de wc moeten om je te ontlasten.De vlag kan bijna uit. Na het eten van mijn boterhammetjes echter voel ik opeens een behoorlijke activiteit in mijn darmen , hoor een enorm geluid en sprint ik op van de bank en stuit op de gesloten nieuwe deur. Door de verhoogde aanreistijd naar wc haal ik het net niet en de enorme lading diarree die mijn lichaam verlaat ligt overal waar ik het niet hebben wil.Shit.

Als ik de boel heb opgeruimd en net lekker fris gedoucht heb belt de stoma verpleegkundige. Ze had geen beter moment kunnen kiezen,  iemand om tegen aan te zeuren denk ik opgelucht.Ze heeft mijn verzoek om inco materiaal gelezen en alvast een proefpakket besteld.Ze vraagt hoe het gaat en hoort mijn hele relaas over het au- en schijtgebeuren aan je zal er maar voor betaald worden! Ja het hoort er allemaal bij, het heeft tijd nodig en als dat zo doorgaat ga je het niet vol houden ik was al zo verzwakt verteld ze me fijntjes. We kijken het nog een paar dagen aan maar als het vrijdag niet verbeterd is gaan we medicatie opstarten.

Als er in het verleden tegen me gezegd werd dat ik iets niet ging vol houden was dit juist een uitnodiging om te bewijzen dat ik dat wel kon. Of er een psychologisch effect uitging van de opmerking van de stoma verpleegkundige  of dat het gewoon een stukje herstel is weet ik niet maar heel de middag en avond hoef ik niet meer naar de wc.Ik ben bang dat peanuts en consorten zich weer opmaken voor een nieuw nachterlijk Amsterdam Dungeon feestje en ga weer vroeg slapen.Tot mijn verbazing word ik om 6 uur wakker . Ik kan me niet heugen dat  ik zoveel uur ongestoord heb doorgeslapen ! Even vliegt de gedachte door me heen ik zal toch geen verstopping hebben maar mijn vrees blijkt ongegrond. We zijn weer lekker aan het clusteren. 

In gedachten hoor ik de aanmoediging van de jonge broeder , clusteren ?Helemaal goed ! Ik mis mijn ziekenhuisbuurtjes om het succes mee te delen, als ik daar nog was zou ik ze zeker een rondje cake hebben gegeven uit de voedingskar. We hebben weer wat te vieren!

Liefs Brigitte