Onzekerheid is een draak.

Wat doe je op een dag dat je weet dat je een uitslag gaat krijgen? Het gesprek met mijn praatgrage chirurg is pas om 2 uur.

Het was een onrustige nacht ,mijn darmen reageren nog steeds op ieder dingetje wat maar enigszins ruikt naar spanning. Ik kan mezelf wel voor de gek houden dat ik niet gespannen ben voor de uitslag maar mijn darmen laten zich niet in het ootje nemen.Veel nachtelijke tochtjes naar de wc dus maar weer.Tussen de tochtjes in voel ik zowaar iets wat ik als een leverpijntje zou bestempelen.Net onder mijn laatste zwevende rib heb ik het gevoel alsof er een zwaar stomp voorwerp tegen aan heeft gezeten.Ik woel alle kanten van mijn 2 persoonsbed door om uiteindelijk toch in slaap te vallen.

Ik hoef niet te werken dus heb ik de wekker niet gezet , verbaasd word ik uiteindelijk om 9 uur wakker , het is zowaar al licht buiten.

Koffie wil ik ,veel koffie met warme melk en pumpkin spice siroop. Is dat nou goed of slecht voor je lever vraag ik me af .Kanker smult helaas wel van suiker Maar de special treat  is in ieder geval goed voor mijn humeur.

Ik doe wat ik wel vaker doe op een vrije dag, lekker lang douchen, wasje draaien, boodschappen doen, tanken in België . Broodje eten. Mam kun jij zelf naar het ziekenhuis komen appt de pappa zoon. Dan zie ik je bij het ziekenhuis.En o ja ik durf het bijna niet te vragen maar zouden we na de afspraak nog douchebakken kunnen ophalen met jouw auto ? Natuurlijk kan dat , hij is overigens niet de eerste die weer begint met :ik durf het bijna niet te vragen maar..

Als ik het parkeerterrein oprijd staat hij al te wachten, we zijn mooi op tijd.

Mam als jij straks iets te horen krijgt zou je dan nog een second opinion willen ? Ik zeg dat dat afhangt van wat er gezegd gaat worden. Maar dat ik denk dat als de praatgrage chirurg zegt dat het een metastase is ik geneigd ben om hem niet te geloven. De misdiagnose de eerste keer heeft er goed ingehakt merk ik nu.Zou ik hem wel kunnen geloven als hij gaat zeggen dat het niets ernstigs is ?

We zitten nog maar net in de oncologiewachtruimte en ik zie de praatgrage chirurg al druk voorbijbenen.

Een paar minuten later roept hij ons al binnen.Neem plaats zegt hij en vraagt nog voordat ik zit  hoe gaat het met u.

Op zich goed zeg ik maar...

Hoe gaat het met eten ,drinken alles goed? Ik knik bevestigend . Over de restschade na de operatie praat hij nooit en ik laat het maar zo hopend dat er in het 2 e jaar nog wat verbetering optreed of dat ik mijn vernieuwde darmstelsel nog wat beter ga begrijpen en accepteren.

U heeft de uitslagen al gezien, ik zie het aan u ogen zegt hij. Later hoor ik van de secretaresse dat de dokter een melding krijgt als iemand zijn dossier premature opent.

Dat weet je zeg ik , Ja zegt hij we hebben altijd eerlijk met elkaar gesproken.

Alle uitslagen zijn perfect alleen dat plekje op uw lever.

U kunt 2 dingen doen :

1; kop in het zand steken en afwachten of 2: een MRI scan laten maken om er beter naar te kijken .

Er volgt een chaotisch gesprek waarin hij aangeeft dat hij denkt dat het geen metastase is want die komen meestal met meerdere tegelijk.Mocht het er wel 1 zijn kan die  eenvoudig weggebrand worden mits de plaats gunstig is en anders kan er weer geopereerd worden. Als ik vraag waar de plek dan zit verteld hij dat hij dat niet weet omdat hij de foto ś  niet gezien heeft. Vervolgens starten we met zijn 3 en een fotospeurtocht naar de plek om wel een vermoedelijke cyste van 0,8 cm te vinden maar waarop de plek van 2,1 cm verstoppertje speelt.Tja.Hij is geen radioloog verontschuldigt hij zich nog..

Ik besluit de MRI scan toch maar te doen...Die laat zich snel inplannen. Nooit geweten dat ze dat soort dingen ook op zaterdagen doen.Weer een week wachten tot de MRI en dan nog  2 weken wachten op de telefonische uitslag (als ik mijn dossier niet weer premature open ..)

Wat doe je op een dag dat je eigenlijk toch geen uitslag krijgt ? Douchebakken sjouwen.

Weer 3 weken wachten..

Onzekerheid is een draak.

Liefs Brigitte