PAPPA!
Het is beter als mamsie niet meer alleen is heeft de dokter gezegd. Mamsie vindt dat een beetje overdreven maar wij zijn in opperste staat van paraatheid. Een dokter roept niet zomaar iets en met een palliatief longkankertje kun je nog wel eens voor een verrassing komen te staan.Met de komst van broertje uit Zweden is het vangnet van oppassers gelukkig spectaculair uitgebreid. Broer en schoonzus arriveren de nacht voordat de woningbouw man kwam (ja ik moet uit huisje voor februari 2024 en sta open voor suggesties)in een net leeggeruimde kamer, de zakken van kleding van overleden ex schoonmamma waren gelukkig op tijd weggewerkt.Vlak voordat broer de trap af gestommeld kwam vroeg de woningbouw meneer nog of ik hier alleen woonde. Ja dus.Daarna kwam S sissie van de trap af.Ik had wat uit te leggen dus ik dropte de kankerbom van mamsie, ik ben er inmiddels goed in en woningbouwman begreep het. Ik weet niet of hij de Zweedse nummer plaat van broers auto nog gecontroleerd heeft. Of ik nog wensen had voor mijn toekomstige woning. Ik trok mijn eigen kankerkaart , een beetje misbruik is geoorloofd toch ? en vertelde dat ik vanwege mijn LAR syndroom een slaapkamer en een wc op dezelfde verdieping wel op prijs zou stellen.Hij noteerde het braaf op mijn formulier . Ik val dus nu onder een medisch-en sociaal plan. De woningbouwman was nog niet koud weg of broertje vroeg, vindt jij het goed als ik de auto even uitlaad?Een wonderbaarlijke verzameling van spullen vulde mijn woonkamer.Het is me een raadsel waarom het hondedekje meegekomen was , de hondjes hebben een oppas in Zweden maar het dekje lag er wel, naast de plasticzakken!Gelukkig kan ik veel hebben.
Mamsie was zielsgelukkig met de komst van zoon en schoondochter maar haar hoofd was inmiddels opgeblazen als een hamster.Ook haar ogen zaten bijna potdicht van het vocht. Gelukkig was de afspraak om een stent te plaatsen al de volgende dag. De vriend van mamsie zou met haar meegaan.Nu hoor ik steeds dat ik ook goed voor mezelf moet zorgen en leuke dingen moet blijven doen dus zag ik mijn kans schoon om wat met Dreumes D en grote broer te gaan doen. S sissie en broertje besloten bij mij thuis te werken.
Aangezien het de laatste dag van de kerstvakantie was hadden we bedacht dat het leuk zou zijn als ik met Dreumes D en grote broer naar Monkey Town zou gaan.Dat idee hadden meer mensen en zo stonden we om 10;00 al in de rij voor de deur.Na bijna 19 euro afgetikt te hebben mochten we naar binnen. Grote broer verdween direct uit beeld en ik hobbelde achter dreumes D aan , die precies wist dat de kleine afdeling van het klim en speelparadijs voor hem bedoeld was.Tot 12 uur ging het allemaal prima , met wat kleine onderbrekingen om dreumes D te voederen. Hij heeft zich ontpopt als een soort Holle Bolle Gijs en is net als oma gek op krentenbollen. Ik kreeg nog een berisping want eigen consumpties mogen niet genuttigd worden. Grote broer verliest het liefst geen tijd aan eten en drinken maar mijn idee om wat te drinken te halen zag hij als een kans om een capri -sonne te scoren die heeft hij thuis niet. Dreumes D zag een rietje en besloot dat dat ook wel wat voor hem was en ook een paar frietjes peuzelde hij op, maar vooral het doppen in de mayo vond hij interessant. Grote broer lag inmiddels uitgeput languit over de tafel en Dreumes D klom op mijn schoot om zich te installeren voor zijn middag dutje.Ik hoorde het gegil en gekrijs om me heen en in 1 flits vroeg ik me af waar ik mee bezig was.Hoorde dit bij leuke dingen doen?
Gelukkig vond grote broer ook dat hij genoeg leuke dingen gedaan had en reageerde blij op het voorstel dat we ook naar mijn huisje zouden kunnen gaan. Dreumes D viel onderweg direct in slaap en was verbaasd dat we opeens in mijn huisje waren. Hij sudderde even na in mijn armen waarna de aanval op de speelgoedkist begon. Grote broer had inmiddels mijn kleine broer ontdekt en was opgetogen.Mijn kleine broer heeft een zwak voor grote broer sinds ze samen geschaakt hebben van de zomer tijdens mijn kankeractie en dat gevoel is wederzijds.Al snel ontstond er een overgooi spel met een hamster (hij lijkt op oma ,onze moeder ) waarin we grote broer leerden dat je een hamster op heel veel manieren kunt bekijken iets in de trant van:deze hamster houd van schaatsen, gooi naar een ander, deze hamster heeft een operatie aan zijn kont gehad, gooi naar een ander etc. Dreumes D zag het spelletje eens aan en kwam opeens met een beertje aangezet. Hij gaat naast de bank staan waar mijn broer op zit en roept luidkeels en nogal dwingend Pappa.Gelukkig wordt Dreumes D begrepen en zo vliegen er 2 knuffels door mijn woonkamer.Grote broer houd het spel lang vol, want over een hamster kun je veel verzinnen en Dreumes D loeit steeds harder Pappa naar mijn broer. Ik prijs me gelukkig dat het zo simpel kan zijn om leuke dingen te doen.
Ondertussen terwijl wij zo lekker leuke dingen aan het doen zijn wordt de stent probleemloos bij mijn moeder geplaatst en in de dagen erna plast ze zich gek en krijgt ze haar normale gezicht weer terug, We hebben dus nog maar 1 hamster in de familie en dat is meer dan genoeg .
Liefs Brigitte
6 reacties
Heerlijk blog. Dit hoort in het rijtje herinneringen maken thuis.
Prachtig geschreven.
PS
Als je mijn blogs leest weet je dat ik ga verhuizen
Van boven naar beneden.
Twee bovenverdiepingen en een tussenverdieping komen vrij.
Elk verdiep is uitgerust met toilet , bad en keuken.
Dus als je bij die woningbouwman niet terecht kan ...
Maak ik wel een vriendenprijsje. Voor een lotgenoot mag dat wel . 😊😊😊
Fijn dat jullie zo allemaal nu bij elkaar zijn en elkaar kunnen steunen.
Geluk in eenvoud. Gelukkig bestaat het nog als je het kan zien.
Een hele waardevolle rottijd.
Samen herinneringen maken..........waardevol.........en soms óók de gedachte hebben: waar ben ik mee bezig? En ik vind niet dat je "misbruik" maakt van de "kankerbom"! Laat dat idee maar los!
Liefs voor jou én je mamsie en je broertje
Houtpaardje
Hoe simpel kan bijzonder geluk zijn...
Fijn dat mams geholpen is. Zal een opluchting voor haar zijn. En voor jullie...