#pas op met wat je vraagt!

De inkt was nauwelijks droog van mijn blog #durf te vragen , waarin ik een beschermd diersoort vroeg zodat mijn huisje niet afgebroken zou worden of mijn buufje stond aan de deur. Buurvrouw ,ik moet u iets vertellen zei ze opgewonden. We mogen weg in februari! Huh Wat ? Volgens mij heb jij heel veel te vertellen wil je binnenkomen? Dat wilde buufje wel. Nou wist ik al wel dat er een einde zou komen tussen de voor mijn doen lange romance van huisje en mij maar  ik luisterde  in staat van gealarmeerdheid  naar wat buufje te vertellen had. We mogen weg in februari zei ze blij.Ze is zo langzamerhand wanhopig geworden in het te kleine, te vochtige en te koude oude huis zonder de gemakken van deze tijd..Nu mag je natuurlijk altijd weg maar buufje bedoelde dat we weg mogen met oprotpremie en wel vanaf februari 2023 in plaats van  de  april 2023 die ik vermoede.Ik voelde hoe ik in het drijfzand zakte, ik weet dat je er niet in kunt verdrinken maar echt prettig is het ook niet. Weg mogen in februari 2023 is weg moeten zijn in februari 2024.Ik zonk nog wat verder in het drijfzand toen ik besefte hoeveel werk ik dan nog moest verrichten. Bedankt buufje voor de waarschuwing en ik ben blij voor jou en je kindjes.

Normaal gesproken zou ik het einde van iets als een kans zien om eens flink de bezem door mijn leven te halen er is geregeld aan mijn stuur getrokken of ik heb het zelf gedaan om te weten dat het altijd goed komt, maar op dit moment heb ik het idee dat ik nog volop aan het bezemen ben. Ondertussen heeft Houtpaard geapt, ik heb net je blog gelezen pas op met wat je vraagt..een paar saaie jaren(aapje, lachtraantje ,eenhoorn , paardje ).

Houtpaard heeft gelijk , ik heb wel vaker wat niet zo goed uitgekristalliseerde,onhandige wensen het universum ingeslingerd waar daar dan direct mee aan de slag wordt gegaan maar de uitkomst niet is wat ik in gedachten had. Dit jaar nog ,om maar iets recents te noemen.Ik vroeg om een ander pad en heb het gekregen ook.Tot op detail niveau is aan mijn wens voldaan zelfs de kleine caravan die er niet was op het moment van maken werd gekocht door jongste spruit onwetend van mijn wens ,we hebben er heerlijke dagen in doorgebracht. Ik was alleen gezondheid vergeten er bij te plakken. De mindmap van de foto is een remake ,ik heb er wat kleine doch belangrijke wijzigingen bij en overgeplakt.

Bij de wens ,saai ,had ik in gedachten, nog even in huisje blijven , geen nare uitslagen van de praatgrage dokter, geen verlies van dierbaren etc. Ik was even vergeten dat saai ook kan betekenen dat ik helemaal niet meer vooruit kom.

Nu kan ik niet zeggen dat mijn leven op dit moment helemaal op rolletjes loopt. Ik ben nog niet helemaal hersteld, heb mijn draai nog niet gevonden ,de sociale contacten zijn niet je dat, mijn spaargeld loopt als een goed infuus gestaag weg,over mijn werk (gezien je situatie kun je geen leercoach worden , misschien op een later moment ) heb ik ook een raar gevoel en nu ook nog het huisje weg vooruitzicht.Overigens ben ik zielsgelukkig met alles wat er wel is en voel me geregeld overspoelen met een golf van dankbaarheid  maar het drijfzand trekt op dit moment wel aan me.

Nu leef ik al langer met mezelf en ik weet dat ik mezelf ook weer uit het drijfzand ga trekken. Tijd om maar weer eens over nieuwe dingen en wensen te denken .

Ik sla aan het fantaseren.

Een boerderijtje met lieve mensen en gasten om me heen ,een grote bio zelfvoorzienende tuin waarin een yurt staat waar ik ,inmiddels weer kerngezond ,coachingssessies  kan geven en kan slapen. Een wc tje erbij. Ik wil ook nog tijd om een boek te schrijven .Zou dat teveel of te weinig gevraagd zijn ?

# pas op met wat je vraagt.

Liefs Brigitte

O ja laat die steenmarter maar zitten.