Puzzelen zonder afbeelding

20 juli jl  checkte ik in voor een coloscopie. Ik voelde me merkwaardig rustig en toen ik direct na het onderzoek de diagnose kreeg we hebben iets gevonden en het is kanker, vielen in 1 klap wat puzzelstukjes op zijn plaats, dus daarom was ik zo moe en kwam ik bijna niet meer vooruit. Ik had direct een gevoel van acceptatie , oke dit is wat het is en hier zal ik mee moeten omgaan.

Hoe groot de puzzel was wist ik op dat moment nog niet en gelukkig maar, ik heb de afgelopen 2 maanden geregeld verzucht dat ik aan het puzzelen ben aan een puzzel in een doos zonder afbeelding en steeds gooit iemand er wat puzzelstukjes bij.

Behalve het medische aspect van deze diagnose werd ik ook overvallen door het psychische aspect van het kanker patient te zijn geworden.Ik had het geluk voor die tijd een soort van maagdelijk te zijn wat betreft ziekenhuis  en voel me daar heel dankbaar voor. 

Heel mijn leven is verandert , waar ik altijd de hulpverlener/verzorger/coach ben geweest en best wel een goede,al zeg ik het zelf ,is het nu mijn tijd om hulp te krijgen , te leren ontvangen, en te vragen wat ik nodig heb, iets wat voor mij nog steeds een hele klus is.

Waar ik heel veel voldoening haalde uit mijn werk en betekenisvol zijn voor anderen door te kunnen helpen  is dit nu weggevallen. Het besef dat ik altijd keihard gewerkt heb om waardering te krijgen is als een baksteen op me gevallen . Ik merk dat het hebben van kanker vele presentjes met zich meebrengt maar ook dat ik soms tegen de muur aanga. Dat dingen frustrerend zijn, pijnlijk, en dat ik soms een grote afstand voel naar de maatschappij, naar de mensen om me heen en nog niet weet hoe ik die moet overbruggen.

Ik die vanuit het idee leef dat we allemaal  verbonden zijn, elkaar moeten helpen , moeten samenwerken in liefde , ik mag een nieuwe manier zoeken om de verbinding aan te gaan en hoop met deze blog een nieuwe manier hiervoor te vinden.

Het blijft puzzelen maar ik hoop dat je mee wilt puzzelen, want samen is niet alleen.

Een dikke knuffel voor iedereen,

Liefs Brigitte

 

 

 

 

5 reacties

Je leven veranderd direct na de diagnose kanker. Ik zelf werk in de zorg( nu alleen  therapeutisch) en vind het stukje patiĆ«nt zijn soms erg lastig, zorg graag voor anderen en sta niet graag aan de zijlijn. 

Laatst bewerkt: 25/09/2022 - 12:56

Hai Brigitte,

Ik loop vreselijk achter de feiten aan, waarvoor sorry. Maar ik ga je nu lezen. 

Lieve groetjes Hebe

Pracht zin!
'Het blijft puzzelen maar ik hoop dat je mee wilt puzzelen, want samen is niet alleen.'

Laatst bewerkt: 24/04/2023 - 14:50

Je hoeft geen sorry te zeggen hoor Hebe er gebeurt hier op kanker.nl zoveel , te veel om bij te houden ! Ik begrijp dat MR Willy jou op mijn spoor heeft gezet.Ik hoop dat je geniet van het lezen. Jouw gedichten zijn in ieder geval ook zeer zeker de moeite waard ! 

 

Liefs Brigitte

Laatst bewerkt: 24/04/2023 - 15:01

Dank!
En ja, dat is zo. Maar ik wil zo graag 'meer', maar heb daarvoor niet altijd de energie. 

Je was me veel eerder al opgevallen, omdat ik 'Vuurpaard' bijzonder vind. Soms wordt ik getriggerd door een naam of titel of zo. Vervolgens vergeet ik dat weer, dus ja, Mr Willy heeft me er weer aan herinnerd! Grappig toch xxx 

Liefs Hebe

Laatst bewerkt: 24/04/2023 - 18:59