Stoma Herman en Henk.

In 1 van mijn laatste diensten voor de diagnose werkte ik als flexmedewerker op een dagbestedingslocatie voor mensen met een licht verstandelijke beperking.

Mevrouw riep mij, Brigitte kun je helpen mijn stoma doet zeer.Door mijn recente switch van werkgever ben ik niet bevoegd om iets te doen aan een stoma. Ik moet om mijn verpleegtechnische vaardigheden uit te voeren  weer e learnings en praktijktrainingen volgen.De e learning heb ik op dat moment al gevolgd de praktijktraining nog niet.

Wel heb ik in het kader van mijn keuzedeel verpleegtechnische vaardigheden geoefend op de pop. Zakken knippen op maat van het schattig roosje wat stoma moet voorstellen en de zak er netjes omheen plakken Kortom ik ben niet bevoegd en kijk naar mijn collega, ben jij bevoegd en bekwaam? Ze schud nee . Wij doen nooit wat aan het stoma van mevrouw dit doen ze op de woonvoorziening.

Ik heb een visioen dat het stoma klapt als we niets doen en vervolgens de inhoud zo langs mevrouw haar benen loopt. Ik zeg tegen mijn collega, ik ben niet bevoegd maar ga het wel doen.Ik hoop dat je je ogen dichtknijpt. Riskant want ik zit nog in mijn proeftijd.

Aangekomen op de wc  blijkt de zak op wonderbaarlijke manier helemaal dubbelgevouwen in het gordeltje te zitten, logisch dat mevrouw aangaf dat ze pijn had.

Ik leg de zak goed en mevrouw is opgelucht en dankbaar.

Op dit moment had ik niet gedacht zelf een stoma te krijgen.

Op het moment dat dit ter sprake komt zegt de arts , je hebt een operatie nodig en misschien een tijdelijk dunne darm stoma om de naad (van darm op laatste stukje endeldarm wat over is )goed te laten genezen. Hoe groot is die kans vraag ik en krijg te horen dat dit in mijn geval 33 % kans is.

Als ik wakker wordt uit de operatie hoor ik zeggen: stoma en  1 beweging van mijn rechterhand voel ik dat ik er 1 heb.Ik voel de zak kraken onder mijn hand.Ik hoor nog de woorden van mijn persoonlijke operatiehulp , de dokter plaatst alleen een stoma als dit echt nodig is , en bedenk dat het dan wel echt nodig zal zijn geweest.

Hoewel ik wel baal besluit ik wel vrienden te moeten worden met mijn stoma.In niets lijkt mijn stoma op het schattige roosje op de pop en het oefenpakket. Mijn stoma bestaat uit 2 enorme opgezwollen ballen die uit mijn buik puilen want het is een dubbelloops stoma. Daaroverheen een grote doorzichtige zak zodat je alles goed kan zien. Als snel begint de stoma te pruttelen en heb ik namen voor de ballen. De bovenste noem ik Herman dat is diegene waar een verteerde brei uit komt , de onderste noem ik Henk en die spuugt af en toe wat slijm uit.Veel stoma dragers blijken een naam te hebben voor hun stoma  , wat me doet denken aan mannen die  , afijn dat hoef ik verder niet te benoemen..Aan mijn kleinzoon leg ik uit dat oma nu een scheetzak op haar buik heeft.
Herman en Henk mag ik iedere dag 3 x insprayen met neusspray zodat ze gaan slinken.

Herman en Henk snappen wat er van ze verwacht wordt en produceren al snel een waterdunne output.Je wilt niet weten hoe blij ik ben als er iemand van de verpleging komt om de zak te legen . Mevrouw M heeft gelijk een stoma kan zeer doen al veel eerder dan dat de zak vol is.Ik gruwel van het idee dat je moet wachten omdat iemand vind dat je nog wel even kunt wachten omdat de zak niet vol zit. Ik ben in de gelukkige positie dat ik het na 2 dagen zelf kan .

Ook binnen 2 dagen ligt mijn huid open rond de stoma, de etsende prut doet zijn werk.Op dag 3 mag ik laten zien dat ik mijn stoma zelf kan verzorgen want tja er is geen wijkverpleging beschikbaar (waar moet dat heen ?) ik word bekwaam verklaard (HIHI )en mag naar huis. Op maandag bel ik 1 van mijn 3 coloncare verpleegkundigen en vraag ik om bariere creme een spray of wat dan ook om mijn huid te beschermen.Gelukkig mag ik pasta schijven gaan gebruiken.Dit doet wonderen en bij de nacontrole krijg ik de complimenten hoe goed ik de stoma en huid verzorgd heb.

Inmiddels weet ik als ervaringsdeskundige dat ik dus niet alles kan eten in tegenstelling tot wat er door de deskundige gezegd wordt, dat als je pech hebt de zak klapt voordat je bij de wc bent ( het plaatje mag je er zelf bij bedenken) ik uit mezelf wakker wordt een keer of 3 per nacht omdat Herman en Henk net zijn als een pasgeboren baby, geen benul hebben van mijn dag en nacht ritme en dus lekker actief zijn in de nacht. De mannen in de ochtend gaan slapen  en dat dat wel weer heel prettig is als we met zijn 3 en geheel zakloos gaan douchen.

En toch ik ben blij met mijn stoma ( ik teken vrolijke figuren en schrijf teksten op de zakken en ga binnenkort sexy zwarte zakken bestellen ) , de kans op leven die ik mede hierdoor gekregen heb en stiekem vraag ik me af, als ik ooit nog ga werken zou ik nog mijn praktijktraining moeten doen alvorens ik mensen met een stoma mag verzorgen ?

Liefs Brigitte