Sneltrein

Dan ben je net uitgestapt uit de ene sneltrein blijk je zonder er erg in te hebben in een nieuwe te zitten. Een TGV bovendien.

Ik was nog niet bekomen van het zorgverlof avontuur met de vrouw van mijn vader en nog aan het aan denken over het hoe en wat  daar nu verder. Ik vind de mantelzorgfunctie namelijk voor mijn vader te zwaar en ik kan het nu echt weten want ik heb al die dagen voor een roepende , verdrietige ,angstige , claimende, zeer hulpbehoevende vrouw gezorgd maar hij zegt dat hij het nog aan kan. En ja waar liefde in het spel is wordt er veel gedragen en verdragen.En dan kun je helaas als angstig toekijkend groot kind helemaal niets.Helemaal niets.

Het wal gaat ooit het schip keren wist ik maar wanneer natuurlijk niet. Ik ging na mijn hoegenaamd vakantie dan ook weer aan het werk.Ook daar gebeurde best wel veel en het is altijd naar als de zorgverlening voor een kindje stopt door omstandigheden. Je gunt zo ń kind het beste al kan ik in mijn onwetendheid niet zeggen wat het beste is. Ik ga haar wel missen.

Omdat ik ook beter voor mezelf moet gaan zorgen, na een vakantie ben ik me daar altijd weer bewust van zei ik dapper nee op de vraag of ik een 4 e dag per week wilde werken. Ook op de vraag of ik dan misschien wel om de week een vierde dag wilde werken zei ik weliswaar met moeite toch nee.Hoewel ik helemaal hersteld lijk weten de bloglezers en ik beter, na kanker ben ik helaas nooit meer de energieke oude geworden, alhoewel mijn collegaś me hardstikke  energiek vinden als ik lig te rollebollen op de grond met de kindjes.(de moeheid ligt gevloerd op de bank )

Ondertussen keerde de wal het schip maar onwetend van dat alles voerde ik een oudergesprek.

Thuisgekomen ontving ik een berichtje van mijn vader, ik heb een longontsteking en heb een antibiotica kuur. De trein begon te rijden want als de mantelzorger geveld is , wie zorgt er dan voor de tot nu toe door hem verzorgde ?

Broerlief en ik zijn ieder in onze eigen de auto gesprongen en hebben ons direct gestort op dit probleem en zowaar zei onze paps Ja op onze aanbeveling om extra professionele hulpverlening in te schakelen.

Nu werk ik zelf in de zorg maar dit is weer een geheel ander spoorboekje en bovendien is iedereen die ik hebben moet afgereisd naar 1 of andere vakantiebestemming.Acute hulp blijkt heel wat moeilijker te krijgen dan voorgespiegeld word  ,we zijn al blij dat we het voor elkaar hebben gekregen dat de thuiszorg iedere dag 25 minuutjes heeft om haar te douchen. Er blijven nog 23 uur en 35 zorgelijke minuten per dag over .Vandaag heb ik het douchen maar weer gedaan maar amai ik moest toch beter voor mezelf gaan zorgen maar hoe dan ? Iemand een idee hoe je zonder kleerscheuren van een TGV afspringt?

Liefs Brigitte

 

PS:Volgens de astrologen zitten we in de schaduw (pre )van Mercurius retrograde, vanaf 5 augustus begint de ellende pas echt dus maak je borst maar nat (in Mercurius retrograde werkt alles moeizaam )

 

 

9 reacties

Ach Brigitte.
In theorie is thuishulp prachtig, en het zou een ontlasting moeten betekenen voor de partner, maar in praktijk...
Het kan ook moeilijk anders. Die mensen die moeten op een paar uur tijd daar tientallen mensen verzorgen en dus dat kan gewoon niet snel genoeg gaan. 
Ik herinner me toen vader thuishulp kreeg dat wassen en omkleden om minder dan 10 minuten gedaan werd, en dan had moeder nadien een uur werk om de badkamer terug op te ruimen, want zelfs de lavabo stond nog vol vuil water. Washandje dreef er nog in . Gewoon geen tijd , voor niks.

Ik hoop dat je vader snel herstelt.
xxx, Willy
 

Laatst bewerkt: 31/07/2024 - 01:08

lieve Brigitte,

Mantelzorger is enorm zwaar, je doet het uit liefde, maar zonder hulp blijf je maar moeilijk overeind.
Ook als je vader snel herstelt, zal hij het ook niet eindeloos trekken, het trekt de energie uit je.
Wij hebben na een tijdje thuishulp, met douchen, ook 's-avonds iemand gekregen, die waakdiensten deed, want je doet geen oog dicht, bent constant alert.
Margreet was toen nog redelijk aanspreekbaar, en heeft dat werk zelf jaren gedaan, als ZZP'er.
Kijk of je 's-avonds hulp kunt krijgen, of kijk op www.dementie.nl, die kunnen je helpen.
Ik kan ze zo snel niet vinden, maar ook de thuiszorg heeft daar mensen voor.
Als ik erop google komen alleen maar de advertenties van de geldwolven.

Ik zou zo graag iets zeggen, waar je echt iets aan hebt, maar weet de woorden niet.

Maar dat betekent niet, dat ik je in gedachten even vasthoudt.

🫂😘Peter

Laatst bewerkt: 31/07/2024 - 04:29

Dat is de makke van deze tijd. De gezondheidszorg is over het algemeen goed als je nog weinig mankeert en daardoor ouder wordt dan de prognose was. En als er dan echt wat moet gebeuren, dan is het personeel op.

Je vraagt je af of die demagogen vroeger hebben zitten slabakken van de belastingcenten, hadden ze nou niet kunnen bedenken dat die geboortegolf na de tweede wereldoorlog ooit oud zouden worden? En dat daardoor er te weinig huizen zouden zijn, te weinig zorgpersoneel, te weinig huisartsen, te weinig...

Een onoplosbaar probleem, enige oplossing is massaal doodgaan als lemmingen over de klif.

Blij dat jouw vader jou en je broer hebt en jij bent een kanjer dat je jezelf in acht neemt.

Laatst bewerkt: 31/07/2024 - 10:17

Wat een ellende😖🥺.            
Je staat met je rug tegen de muur.   
Het enige wat je kan doen is haar in te schrijven in een verzorging/verpleeghuis maar dat wil je vader natuurlijk niet. Maar hij zal dit ook niet heel lang meer trekken en dan is het vaak te laat. Er zijn enorme wachtlijsten bij deze huizen ( bij ons in ieder geval) Maar de mensen worden een gevaar voor zichzelf en voor anderen. En zie ze dan maar eens te krijgen op een plaats waar je evt zou willen. Laat je vader zichzelf ook beschermen…..niemand heeft er wat aan als hij neer gaat. Hoe fijn is het dat je weet dat je naaste goed en liefdevol verzorgt wordt en dat jij weer echtgenoot kan zijn ipv verpleger/ mantelzorger. 
Niemand gaat voor z’n lol naar een tehuis en niemand stuurt zijn naaste voor de lol naar een tehuis. Maar geloof me…. Het is de beste oplossing voor iedereen en dit doe je vanuit liefde. Omdat je van ze houdt ❤️
Ps….er bestaat natuurlijk ook dagbesteding….is ook een (tijdelijke) oplossing…

Ik wens je ongelofelijk veel sterkte en kracht 😘

Liefs Sylvia

Laatst bewerkt: 31/07/2024 - 15:30

Beste lieve allemaal,

Helaas levert dit blog veel herkenning op bij jullie.Ook in dementieland zijn veel schrijnende situaties.

Ondertussen is er  wijkzorg en thuis hulp  ingezet.De organisaties hebben alles uit de kast gehaald om te kunnen leveren iets waarvoor mijn broer en ik zeer dankbaar zijn.We gaan het zien hoe dit uit gaat werken , het blijft in deze situatie een lapwerkje maar het is iets beter dan wat het was. 

Veel dank aan iedereen die zo meeleeft en steunend is!Superfijn.

Liefs Brigitte

Laatst bewerkt: 01/08/2024 - 08:20

Hoi Brigitte

Hoop dat je vader snel weer aan de betere hand is. Is er een casemanager betrokken, zover ik weet heb je daar recht op bij iemand met dementie. Verder kan er gekeken worden naar dagbesteding mogelijk geeft dat ook wat lucht. Misschien kan een vrijwilligerscentrale ook iets betekenen. Weet niet hoe ver ze is in haar dementie, soms hebben mensen wat steun aan bv een robotkat of pop.

Soms moet je creatief zijn, bij mijn moeder die met haar dementie een tijdje alleen in haar appartement woonde heeft mijn broer een tijdschakelaar gebruikt zodat ze na 20:00 uur haar inductiekookplaat niet meer kon gebruiken. Er werd inbraakalarm op de deur gezet zodat we wisten als ze naar buiten ging, dan kregen we telefoon. Verder ging steeds vaker naar de dagopvang, kwam er vaker buurtzorg De rest van de tijd kwamen wij veel bij haar langs. Soms stond je voor een verrassing.  Dit tot het moment dat er een plekje vrij kwam in een verpleeghuis.

Gelukkig heb je je broer zodat je het niet alleen hoeft te doen.

Mocht je wille brainstormen, je weet me te bereiken.

Lieve groetjes Silvia.

Laatst bewerkt: 02/08/2024 - 18:09