Turbulente weken.

Nadat ik de diagnose galwegkanker had gekregen wist ik even niet wat mij te wachten stond. Nooit gehoord van deze kankersoort en hoe zou mijn leven nu verder verlopen? De eerste weken was ik erg nuchter en vertelde mijn verhaal aan familie en vrienden alsof het over een ander ging. Mijn partner daarentegen werd erg emotioneel en zag onze toekomst in duigen vallen. Bovendien was ik in februari 2022 vervroegd met pensioen gegaan om samen te kunnen genieten van het leven. Mooie wandelingen maken, stedentrips maken en op vakantie gaan naar de bergen. Dit alles kwam nu op losse schroeven te staan. Mijn eerste chemokuur viel ontzettend mee en ik werd niet ziek of misselijk. Wel ging na een paar dagen de vermoeidheid mij parten spelen. Kon ik tot kort voor mijn diagnose nog 40 kilometer lopen, nu was een wandeling  van 2 kilometer al veel te lang. De rustpauze tussen de volgende kuur gaf mij wel weer moed want plotseling kon ik weer meer dan 5 kilometer lopen zonder al te veel problemen. Ben nu gestart met de tweede chemokuur maar uit bloedonderzoek bleek dat mijn HB gehalte verder was gedaald en dat ik mogelijk een bloedtransfusie ga krijgen. Toch klaag ik niet want op de momenten dat ik niet moe ben voel ik mezelf gewoon goed en lijkt het alsof ik niet ziek ben. Maar tja ik weet natuurlijk wel beter.