Hypotheken
Het gaat goed met mij. Geen actieve kanker, geen chemo. Ik heb wat energie en weer wat meer durf en zin om vooruit te kijken. Luxe, als je kijkt naar waar ik vandaan kom.
Inmiddels woon ik alweer 11 jaar in mijn klein maar fijne huisje, wat ik destijds in mijn eentje kocht. Ik heb heus meerdere keren geprobeerd om er weg te komen, maar dat zijn heel andere verhalen. En die pogingen bleken dus niet succesvol, aangezien ik er nog steeds woon. Inmiddels wel met man en kind, wat overigens nog steeds wel heel succesvol is. Maar dit huisje wordt toch echt te klein.
We maakten eerst plannen om samen ergens anders te gaan wonen. Toen werd ik voor het eerst ziek en besloten we samen in dit huisje te gaan wonen, met het idee om na alle behandelingen alsnog ergens anders te gaan wonen. Toen werd ik zwanger. We hadden geen zin in gedoe, verhuizen kwam wel na de geboorte van onze zoon. Toen werd ik weer ziek en interesseerde dat hele verhuizen ons niet zoveel meer.
Maar nu leek opeens de tijd toch daar. De Coronacrises en het vaker met zijn allen in dat kleine huisje zitten zal daar absoluut in meespelen. Ik heb een levensverzekering, dus dat zou het punt niet zijn voor een nieuwe hypotheek. Ik ben inmiddels bijna een jaar voor een deel ziek en zal daarom binnenkort wat achteruit gaan qua inkomsten. Officieel zou ik dan over een jaar gedeeltelijk afgekeurd gaan worden. Ik wil dat heel graag gedeeltelijk ipv helemaal. Ik kan niet meer fulltime werken, maar ik zou ontzettend graag zo lang mogelijk wel willen blijven werken wat ik kan. Mijn werk zorgt ervoor dat ik het gevoel heb dat ik mee blijf doen, dat mijn wereld niet zo klein wordt en dat ik even niet hoef na te denken over mijn eigen sores.
Ik weet niet zo heel veel van hypotheken verder, maar ik ging er vanuit dat je met een deel salaris en een deel arbeidsongeschiktheidsuitkering wel ergens zou komen. Bij het hypotheekadviesgesprek bleek te kloppen dat je met een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering (IVA) een hypotheek kunt krijgen. Een IVA krijg je als je minstens 80% arbeidsongeschikt bent en er geen zicht is op verbetering. In mijn geval zou dat nog gaan om 7 uur per week werken. Niet mijn idee, ik werk nu 14 uur per week en wil dat minimaal behouden. Gelukkig is daar ook een uitkering voor: de WGA uitkering. Maar de grap bleek dat je daar dan juist weer geen hypotheek mee krijgt.
Dit zorgt toch voor een klein beetje kortsluiting in mijn hoofd: ik krijg dus wel een hypotheek als ik me volledig af laat keuren, maar niet als dit maar voor een deel is omdat een WGA uitkering te weinig inkomenszekerheid geeft voor de bank. Een WGA uitkering zou ingetrokken kunnen worden en dan moet je voor dat gedeelte weer zelf voor inkomsten zorgen en dat maakt het te onzeker. Oké hoor, maar toch nog even voor de duidelijkheid: als ik volledig ben afgekeurd en niet meer werk krijg ik wel die hypotheek, maar als ik deels blijf werken niet. Ik blijf die toch een beetje krom vinden.
Natuurlijk kan er wel iets op naam van mijn man, maar dat is een heel stuk minder dan dat we samen zouden kunnen hebben. En het feit dat ik dan niet financieel kan bijdragen doet me toch ook een beetje pijn.
Ik probeer het te relativeren en weg te redeneren: het zijn geen wereldproblemen, we hebben best een leuk huisje, het feit dat we hier überhaupt over nadenken is al luxe als je het vergelijkt met waar we vorig jaar over nadachten. Maar ik kan het vandaag even niet helpen: vandaag ben ik even heel verdrietig omdat ik mezelf vandaag even vergelijk met gezonde mensen. Gezonde mensen van mijn leeftijd die doorgaan met hun leven. Grotere huizen kopen, grotere gezinnen stichten. Ik hoef geen groot huis, maar een huis waar ik overal rechtop kan staan en waar mijn zoon een normale kamer heeft zou fijn zijn. Vandaag ben ik ook vooral boos op die kutkanker en de gevolgen die het heeft op alle facetten in ons leven. Boos op die kutkanker en al die kankerregelingen. Relativeren doen we morgen wel weer.
16 reacties
Regels, regels, regels en nog veel meer regels. Dat is de kromme kutregel waar jij aan moet voldoen. En pas je niet in het juiste vakje, dan ben je de kankerpineut. Dat je daar boos van wordt, ja, logisch toch? En verdrietig ook. Alleen de kanker kan het ook niet helpen, dus wees daar maar niet boos op, want negatieve energie is niet goed voor je lijf. Het ligt meer aan al die kankerregeltjes. Vast bedacht door mensen zonder............ kanker ;-(
Wens jou veel relativeringsvermogen. En misschien een juridische vertrouwenspersoon, die jou/jullie door heel die kankerregelbrij heen kan loodsen naar een mooi huus(ke)!
Hartelijke groetjes van Tom
Dankjewel Tom! Ik geef tegenwoordig maar overal de kanker de schuld van, lekker makkelijk. Maar je hebt gelijk, in dit geval is het de schuld van de regeltjes. Afspraak met een goede adviseur staat gepland, we geven niet zomaar op natuurlijk!
Groetjes Sandra
Je kunt natuurlijk ook 14 uur werken in een week en de week daarop niet, je sociale contacten van het werk behouden is belangrijk begrijp ik, je moet alleen goed uitzoeken hoe het wel kan denk aan werk per 4 weken of per maand ( termijn 13 weken)
Sterkte
Hoi,
Bedankt voor je reactie. Mijn punt is eigenlijk juist dat ik die 14 uur per week kan en wil werken en ik het nogal krom vind dat ik zou moeten overwegen om toch nog minder te gaan werken om een hypotheek te krijgen. Werken zou toch juist gestimuleerd moeten worden?
Lieve Sandra,
Ik ben 100% afgekeurd maar mag daarnaast ook werken. Dus waarom niet afkeuren als je daarmee wel een hypotheek kunt krijgen. Wanneer je zieker wordt of niet meer werken kunt krijg je toch je uitkering. Daarmee draag je dan ook je steentje bij toch?
Informeer er maar eens na bij het UWV.
Liefs Alice ❤
Hoi Alice,
Mag ik vragen welke uitkering je dan hebt?
Ik heb een iva 100% afgekeurd bij 1 of meerdere uitzaaiingen palitatief behandeling is het beleid. Je mag gaan werken en die inkomsten moet je dan opgeven maandelijks. Ik kreeg geen vast contract uitzendcontract werd beeindigd ik heb 2 jaar ziektewet gekregen en daarna afgekeurd.
Oké, als ze dat beleid hanteren word ik ook volledig afgekeurd dus. Maar ik heb een vast contract en werk dus nog steeds 14 uur. Neem aan dat dat toch ook wel van invloed is. Wat een gedoe, m'n hoofd tolt soms 🤪.
Kan ik me voorstellen afkeuren zou ook via werkgever vervroegd aangevraagd kunnen worden. Misschien kan jou werkgever er info over kunnen geven. Je bent vast niet de eerste zijn die dit overkomt.
Succes
Nee inderdaad, heb die vraag ook al bij de arbo arts neergelegd. Bedankt voor de info in ieder geval!
Ik heb juist altijd begrepen dat je met kanker hoe dan ook geen hypotheek krijgt. Of is dat alleen omdat je geen verzekering kunt krijgen? (Dat kan tegenwoordig nadat je 10 kankervrij bent, las ik, jippie).
Ik heb overigens ook een IVA-uitkering, vervroegd 100% afgekeurd. Lief heeft dus alleen het huis gekocht waarin we zijn gaan samenwonen. Weinig financieel bijdragen doet nog steeds een beetje pijn.
Ik hoop dat er toch een oplossing op, jullie pad komt! XXX
Dat had inderdaad met die verzekering te maken, al liet de adviseur wel vallen dat die verzekering niet meer nodig is tegenwoordig. Ik heb er niet op doorgevraagd dus ik weet daar verder ook het fijne niet van. En inderdaad jippie, 10 jaar kankervrij...ook al heb ik nu geen actieve kankercellen, kankervrij zal ik nooit verklaard worden. En ik ben toch echt van plan wel 80 te worden. In een fijn huis. En hoe dat er komt gaan we bekijken, maar het komt er wel. Ik was gisteren vooral even gefrustreerd over de kromheid van deze regeling. Maar goed, we hebben hem weer geïncasseerd en gerelativeerd. Nu bekijken hoe we het gaan aanpassen 😅.
Lieve Sandra,
Ik vind het vooral geweldig dat jullie bezig zijn met het kopen van een huis, en jij je daarbij dus niks aantrekt van de kanker. Ook respect dat je 14 uur per week werkt en dit wilt blijven doen.
Die regels, daar snap ik ook niks van. Ik hoop dat je eruit komt op een voor jou goede manier, en je er niet te veel door van de wijs laat brengen. Het is zonde van je energie, maar ik kan me je frustratie heel goed voorstellen.
Ik wens je een mooi huis!
Liefs, Hanneke
Lieve Hanneke,
Ik ben ook ontzettend blij dat ik me goed genoeg voel om hierover na te denken. Het gaat wel een beetje twee kanten op: aan de ene kant wil ik kanker niet alles laten bepalen en nu ik me goed voel wil ik me dus zeker niet laten weerhouden door kanker. Als ik dan inderdaad toch 80 word wil ik niet terugkijken op een afwachtend leven en 'had ik maar'.
Maar dit huisje is ook echt een beetje te klein met een kind. Ik wil voor hem ook graag een gewone kamer waar hij kan spelen of straks huiswerk kan maken. En ik wil ook graag weten waar dat dan zal zijn en waar hij dus opgroeit. Mocht het binnen een paar jaar toch niet goed gaan met mij, krijg ik dat stukje tenminste wel mee.
Het gaat hoe dan ook de verkoop in, de rest zien we later wel 😊.
Liefs Sandra
Beste Sandra,
Het is toch wat met dat UWV. Je redenatie over wel werken en geen hypo in tegenstelling tot niet werken en wel een hypo is ook zo krom als wat.
Een alternatief is wellicht dat jij op je 14 uur contract een hypo aanvraagd. Minder dan je wilt, maar toch een bijdrage levert.
Ja en ook helemaal eens met Hanneke, hoe knap het is om zo vooruit te kijken ondanks je ziekte. Go girl!!!
Leuk om funda helemaal uit te pluizen, mijn grootste hobby hahahahaha
Liefs Bianca
Ja ik blijf het zo krom vinden! Het zorgt voor zulke dilemma's en weer opnieuw kritisch naar mijn situatie kijken. Ik zeg dat ik 14 uur per week werk. Zoveel sta ik ook beter gemeld. Maar vaak zat lukt me dat ook niet. En ik werk graag en relativeer daarmee wat niet meer kan. Ik zeg er niet bij dat mijn kind bij mijn moeder slaapt als ik heb gewerkt, omdat ik de zorg na mijn werk niet aan kan en mijn man al zo ontzettend veel op zich neemt. En dat ik de dag erna alle energie nodig heb om een beetje gezellig te doen thuis. Hoeveel is de energie die werken me kost waard als je alles tegen elkaar afstreept. Moeilijk, want het werken geeft me aan de andere kant dus ook een goed gevoel. Ach ja, ook hier komt uiteindelijk wel weer een oplossing voor 😊.