Niet Googlen!

Sinds ik weer immuuntherapie heb, heb ik vaak keelpijn. De afgelopen weken net wat vaker dan anders. En elke keer reden om paniekerig te Googlen op 'eerste klachten Corona'. Ten eerste weet ik die klachten natuurlijk al lang uit mijn hoofd en ten tweede weet ik ook heel goed dat ik met Googlen echt helemaal niks opschiet en ik altijd wel iets vind wat mijn halve paniek lekker voedt. Ten derde had ik toch al lang les 1 geleerd bij kankersymptomen: nooit Googlen. Maar ja, toch weer doen hè.

Vorige week is onze zoon weer voor het eerst naar de opvang geweest. En jawel, de dag erna was hij meteen enorm verkouden. Ik dacht dat we toch al aardig wat kindervirusjes gehad hadden, maar deze blijkbaar nog niet. En jawel, twee dagen later was ik ook enorm verkouden. Jonge kinderen schijnen volgens verschillende onderzoeken niet echt een rol te spelen in het Coronavirus, dat was ook de reden dat mijn oncoloog weer toestemming gaf voor de opvang. Ik geloof de autoriteiten bij lange na niet altijd, maar aan deze houd ik op de een of andere manier stellig vast. Vast iets met veel te blij zijn om weer wat meer vrijheid te hebben en ons kind fijn bij familie te laten komen. Al had ik deze keer een stuk meer Corona symptomen  af kunnen strepen dan alleen keelpijn, er werd niet Gegoogled en er was geen paniek: kinderen spelen geen rol, dus het kon niet. Manlief vond het echter wel een fijn idee om een test te doen. Omdat ik mijn reacties op keelpijn en in deze situatie toch ook wat tegenstrijdig vond heb ik dat dan ook maar braaf gedaan. En inderdaad: het is geen Corona. 

Gelukkig natuurlijk! Evengoed begeef ik me maar even niet onder de onbekende mensen en van de enkele bekenden die me willen zien houd ik ruime afstand met mijn duidelijk verkouden hoofd. Ik denk ook niet dat ze me daarmee graag zien komen op een terras of in een winkel. 

Het is wel weer duidelijk dat ieder klein dingetje veel meer invloed heeft op mijn lijf dan voor de kanker. Verkouden zijn zorgt er weer voor dat het beetje energie wat ik normaal heb nu ver te zoeken is. Dat geeft niet, ik weet dat het tijdelijk is en met koffie kom ik toch een aardig eind. En gelukkig is het prima siësta-weer. Wellicht krijg ik dat de kleine man ook nog aan zijn verstand voordat de warme dagen weer even over zijn. Misschien even Googlen hoe ik dat voor elkaar krijg.