Opname mini ctc
Afgelopen zondag zijn we vertrokken naar Amsterdam. Een nachtje nog samen geslapen in het gastenverblijf. Daarna maandagochtend om half negen melden op de oncologie afdeling.
Maandag zijn de eerste twee chemo’s erin gegaan. Toen in de loop van de dag het gevoel van je bent er wel, maar je bent er niet. Niet helder in je hoofd. En gelukkig is er medicatie tegen de misselijkheid.
De eerste nacht alleen geslapen. Onrustig. De volgende dag staan de volgende twee chemo’s op de planning en gelukkig blijf ik nu wel helder. Maar wat een spanning in m’n lijf en ook zeker in m’n hoofd. Het gevoel dat er een man met een bijl klaar staat, maar je weet niet wanneer en hoe die gaat komen om te slaan. Want de dip daar hebben ze het over. En die gaat pittig zijn zeggen ze. Tsja je weet niet waar je je op moet voorbereiden.
Woensdag een rustdag gehad qua infuus en lichamelijk. Wel is de maatschappelijk werkster geweest. Dat was nodig. Hulp aanvaarden, patiënt zijn, lege dagen, wachten op dip etc.
Vandaag de stamcellen terug kregen en nu schijn ik wat minder lekker te ruiken door het antivries middel. Dus Rob houdt afstand van me😂
3 reacties
Mevr Willy mankeert iets in haar blaas. Iets met een moeilijke naam , die me niet zo te binnen schiet.
En vroeger kreeg ze daarvoor regelmatig een blaasspoeling. En dan stonk ze uren in de wind naar asperges. En ik lust geen asperges.....
😂 en jullie zijn nog steeds bij elkaar💪🏻😃
Wat doe je het goed Eline en wat een mooie foto. Succes met het verdere traject.
Liefs, Monique