6de chemokuur zit er in

Vandaag de 6de dubbele chemokuur (Ramucirumab/Paclitaxel) gehad, en tot nu toe valt het mee. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik ruim anderhalf uur geslapen heb tijdens de toediening van de chemokuur op de poli oncologie in het ziekenhuis. Bij de 4de dubbele chemokuur ook met Ramucirumab/Paclitaxel viel het erg tegen, ik heb een week lang zeurende pijn gehad in mijn buik ook als ik ging slapen was die pijn er. Dus heb ik die dagen maar paracetamols gebruikt om het wat dragelijker te maken. En op een dinsdag was de pijn opeens weg, ik heb toen met mijn vriendin 6,5 KM gewandeld bij de Sint Jansberg omgeving Mook. Dat voelde goed, natuurlijk daarna helemaal uitgeteld, maar voldaan thuis op de bank neer geploft. De 5de chemokuur met alleen Paclitaxel, viel toen ook mee, in die week heb ik de krachttraining weer opgepakt en natuurlijk te veel andere dingen gedaan vooral omtrent onze woning verhuizing die binnenkort gaat beginnen, waardoor je weer extra beloond wordt met fikse moeheid en hoofdpijnen. Eigen schuld dikke bult! In je hoofd kan je nog steeds alles doen wat je maar wilt, maar het uitvoeren daarvan de "werkelijkheid" is toch heel iets anders. Dan kom je erachter dat je twat verzwakt bent geraakt, in die afgelopen maanden.

Nog een verhuizing: Doordat ik verhuisd ben van Jeroen Bosch Ziekenhuis naar Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen, merk ik de verschillende werkwijze van deze twee ziekenhuizen op. In het Jeroen Bosch Ziekenhuis werdt alleen aan 't begin van de drie chemokuren het bloed en bloeddruk gecontroleerd en dat was het, als alles goedgekeurd is ging het hup, hup die chemokuren het lichaam in. En in 't Canisius Wilhelmina Ziekenhuis, willen ze graag bij de dubbele chemokuur mijn bloed en urine controleren plus mijn bloeddruk wordt gemeten en bij de enkele chemokuur willen ze alleen mijn bloed controleren en de bloeddruk. Ik vindt het allemaal wel prima zo, meten is weten zeg ik maar. Maar het was me niet goed uitgelegd, wat de bedoeling was, waarschijnlijk gingen ze ervan uit dat ik het wel wist, omdat ik de eerste drie chemokuren in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gekregen had. Maar ik heb ook een geheugen/concentratie probleempje gekregen wegens die chemokuren, dus het kan ook langs mij heen zijn gegaan, ik weet het gewoon niet meer. Dus ging het inleveren van die lichaams eigen sappen een beetje mis, maar nu heb ik het door hoor. Aldoende leert men, SOMS hahaha.

Tegenwoordig eet ik liever een goede maaltijdsoep met een Tosti dan een bord vol groenten/rijst/vlees en zo, dat valt mij zwaar vooral avonds, en ik ben niet van plan om middags warm te eten en avonds een lichte maaltijd te gebruiken, kost me te veel tijd overdag en die gebruik ik liever voor andere dingen, ook al is middags warm eten misschien beter voor je, want dan wordt het eten beter verwerkt, maar ja dat is een keuze en gewenning van je dagindeling.

Iedere keer maakt mijn moeder fantastische maaltijdsoep. Die wil ik met jullie delen, dus hierbij het recept hoe mijn moeder de maaltijdsoep maakt: In een grote pan soep gaat het volgende in.

2 Schenkels (beenmerg goed voor je darnen en om op krachten komen) eerst laten trekken, dan gaan er 3 gesneden courgettes in, 1 gesneden knolselderij, 1 gesneden prei en gesneden bleekselderij. Dat laat je koken tot het helemaal gaar is. Dan op smaak maken met groentenbouillon. Dan nog even doorkoken. Haal eerst de schenkel eruit, want de soep wordt gepureerd met de staafmixer. Als je daarmee klaar bent dan doe je 1 beker crème fraiche erin en weer mixen. Dan doe je de gekookte gehaktballetjes erbij, laat je de soep even door koken en kan je nog eventueel voor de kleur paprika ofzo toevoegen. Smullen maar! Jammie! Zulke soep komt niet uit een pakje of blik, wist je trouwens dat alle blikken soep gemodificeerd zetmeel bevat! Dat heeft eigenlijk helemaal geen voedingswaarde voor je lichaam. Als je meer hierover wilt weten, kijk dan naar het programma Keuringsdienst van waarde op NPO, daar komt een hoop informatie voorbij over ons voedsel en zo.

Als afsluiter een Japans liedje over een Japans stoofgerecht, en een hit voor Kyu Sakamoto in 1963. De ware titel is 'Ue O Muite Arukō'. Rokusuke Ei en Hachidai Nakamura schrijven het nummer, dat tot op heden het enige Japans gezongen lied in de geschiedenis is dat op nummer 1 in de Amerikaanse hitlijst staat. Meer dan 10 miljoen exemplaren van de single gaan wereldwijd over de toonbank. 

Maar als je naar de tekst kijkt, lees je er helemaal niks van over het Japanse Stoofgerecht. Het zit hem in de titel  denk ik. Ik vindt het een grappig liedje, luisteren is op eigen risico!

Tot de volgende blog 👋