Bagger week

Wat een Bagger week heb ik gehad, na de drainage moest ik weer starten met de chemopillen 5 dagen lang 8 stuks per dag, de eerste paar dagen ging het nog wel maar ineens kreeg ik een afkeer tegen eten en kon het ook niet meer binnenhouden of er naar kijken/ruiken en ik werd al misselijk en kreeg er kippenvel van. En die anti misselijkheid medicijn hielp mij echt niet, daar schoot ik niks mee op. Daardoor kwam ik weer dagelijks voedingsstoffen te kort, dan grijp je gauw naar de dieetvoeding, want dat houdt je op de been. Naast dat ik niet kon eten, was ik zo moe en elke activiteit koste mij veel energie dat ik daarvan eerst moest bijkomen, en middags ga ik naar bed even opladen. De darmkrampen van tegenwoordig zijn echt pijnlijk geworden, daar moet ik me ook nog doorheen zien te worstelen. Dus wat is dit Bagger zeg......

Naast de Paracetamols heb ik ook Diclofenac in huis, maar dat is toch niet zo'n goede pijnstiller voor mij, na 6 dagen 1 pilletje Diclofenac kreeg ik zowaar bloed bij de ontlasting, en nog meer pijnlijke klachten uit mijn buik, van bloedverlies heb ik nooit last van gehad. Dus na overleg met de afdeling Oncologie ben ik daar gelijk mee gestopt. Na 3 dagen had ik geen bloedverlies meer en die vage pijnlijke klachten uit mijn buik waren ook weg, gelukkig maar dat het daaraan lag. De volgende pijnstiller dient zich aan en dat is Oxycodon 5mg, ik heb er pas 1 pilletje van op want ik vindt dat nogal eng om iets nieuws uit te proberen. Wie weet wat voor een reactie ik daarop weer ga krijgen, nou mijn reactie was inderdaad even gevoelloos te zijn (lekker) maar daarnaast werdt ik ook ontzettend duf en licht in mijn hoofd en heel slaperig, oké, dus deze is leuk voor de avond. Pfff, maar niet te vaak innemen denk ik dan met het oog op de bijwerkingen op langere termijn.

Misschien denk je, ach, stel je toch niet zo aan met een Oxycodonetje! Dan zeg ik, Ja, jij hebt waarschijnlijk makkelijk praten met je "gezonde lichaam". Ten eerste zit ik al bijna anderhalf jaar aan verschillende chemokuren, daarnaast heb ik een progressieve kanker bij me, mijn lichaam is door dit alles verzwakt geraakt en reageert daardoor ook heftiger op medicijnen/behandelingen of wat dan ook. Daarom vindt ik het eng, wat gaat mij dit nu weer brengen of afnemen? Het is ook kiezen tussen pijn, gevoelloos of helder zijn.........

Maar wat is pijn eigenlijk? Veel mensen vragen aan mij heb je pijn? Nee, is mijn antwoord in dit stadium heb ik niet echt pijn, behalve de pijnlijke darmkrampen dan. Het is altijd aanwezig bij alles wat ik doe. Het voelt gewoon niet meer goed in mijn buik en maagstreek, het is een constante druk wat daar op uitgeoefend wordt, je hebt eigenlijk geen rust meer, want het is altijd aanwezig en daar wordt je weer moe van. Slapen is de remedie, dan voel je even helemaal niks.

Nu heb ik 14 dagen rust van de chemopillen, ik neem alleen een maagbeschermer/maagzuurremmer en eventueel een paracetamol in, om de boel daar rustig te houden. Na twee dagen merkte ik al dat er weer wat vast voedsel naar binnen kan en gelukkig blijft zitten, maar ik moet het niet overdrijven. Het voelt gewoon niet meer goed in mijn maagstreek als ik iets gegeten of gedronken heb, dus rustig aandoen. 

En helaas het vocht in mijn buik is weer langzaam terugkomen, hopelijk gaat mijn buik dit keer niet zo snel vollopen met dat vocht als de vorige keer. Maar daar heb je niks over te zeggen. Het komt zoals het komt. Hopen op beter, maar ik weet wel beter, dus kan ik maar beter niet gaan Hopen op en zien wel wat er komt.

Wat is de remedie? Toch blijf ik altijd een Lady, Hahaha.

Liedje van Imca Marina - Vino, waar blijft de wijn

Tot de volgende blog 👋