Tumorcellen aan de wandel

Op 5 januari 2023 een gesprek gehad met de oncoloog van het Jeroen Bosch Ziekenhuis. En ik heb de CT-scans van September en December 2022 gezien en kunnen vergelijken.

Het ziet er niet best uit voor mij, in drie maanden tijd is er een groepje tumorcellen aan de wandel geraakt en hebben zich helaas vermenigvuldigd bij mijn eierstokken en onder in de buik. En er zit ook een harde knobbel bij mijn navel. Misschien een beetje dom van mij, wat ik ervan dacht, maar ik liet dus mijn navel zien aan de oncoloog en zij tegen haar, volgens mij hebben ze het verkeerd dicht gemaakt toen bij die kijkoperatie in Maart 2022. Nee, zij ze dat is de tumor die naar buiten groeit vanuit het buikvlies..... Ooh, Zo. Shit, Shit dat heb ik er ook nog bij gekregen.

Waarom die tumorcellen aan de wandel waren of zijn gegaan? Dat kan komen, omdat ze resistent/niet vatbaar waren voor de chemokuren: Capecitabine/Oxaliplatin (Capox)  die ik in 2022 gekregen heb. Helaas zien ze deze prognose vaker bij vrouwen, dat de tumorcellen zich elders gaan vestigen zoals bij de eierstokken. Dat klopt wel redelijk lijkt mij, want ik heb nog steeds contact met twee lotgenoten met dezelfde aandoening. Een dame van 62 jaar uit Groningen en een dame van 42 jaar uit Arnhem, en beide hebben ook tumorcellen gehad bij de eierstokken. 

Morgenvroeg vrijdag 6 januari 2023, begin ik met de tweedelijns chemokuur: Ramucirumab/Paclitaxel. Deze chemokuur is ook geen lievertje, bij deze ga ik zeker mijn haren kwijtraken, de neuropathie moet ik ook goed in de gaten houden anders moeten ze de medicatie gaan aanpassen, ik ga weer diaree krijgen, overgegeven, smaak verandering voor het eten, moeheid, hoofdpijnen, ik wordt er slaperig van, en ga zo maar door. Ik was eerst helemaal niet van plan om een pruik/haarstuk aan te schaffen, maar een vriendin van me ging mee naar de kapper en ze zij: Nu je hier bent zet je er ook eentje op! Dat heb ik gedaan, en het beviel me wel wat ik zag in de spiegel. Ook al ben ik straks mijn haar kwijt, door die pruik behoud je toch nog iets van eigenwaarde, en dat is ook veel waard. Ook heb ik verschillende mutsjes gekocht, die zijn lekker fijn voor thuis en voor de nacht. Want met een koud hoofd slapen wordt je ook niet gelukkiger van.

Het programma voor mij ziet er als volgt uit: 3 weken lang, 1 dag in de week de chemokuur toegediend krijgen. Week 4 en 5 zijn rust weken, en dan begint het riedeltje weer opnieuw. Minst je lichaam het natuurlijk allemaal aan kan, daarom wordt er voor elke chemokuur eerst bloedgeprikt, om te kijken hoe je lichaam ervoor staat. En nu ga ik elke 2 maanden door de CT-scan. De oncoloog vertelde me, jij komt het eerder te weten of de chemokuren werken dan ik. Omdat ik nu een harde knobbel bij mijn navel heb, en deze gaat slinken....Dan betekent dat, dat de chemokuren werken, gebeurd dat niet en wordt de knobbel groter, Tja. Dan werkt het helaas niet. En gaan ze een andere chemokuur proberen.

Gelukkig hebben ik en mijn moeder en een nichtje van me, een heerlijke vakantie gehad op Tenerife, in een super luxe hotel met hotelkamer met zeezicht, hebben wij ons 10 dagen onder gedompeld in lekker eten, genieten van het zonnetje (25 graden) leuke uitstapjes gemaakt en met de obers van het hotel geflirt! Mijn moeder had echt prijs, die obers kwamen naar haar toe en zeiden dan: Ha La Mamma, Pina Colada? En mijn moeder zei dan Yes! En erachter aan I Like You met een vette knipoog....Die obers lachen natuurlijk. Hahaha. Ik ben blij dat we die vakantie en leuke tijd samen hebben gehad. Als alles mee zit met de chemokuren, en ik kan weer gaan, dan gaan we weer nieuwe avonturen tegemoet. Ik ben nog lang niet klaar op deze aardkloot, hopelijk denkt mijn lichaam er ook zo over. 

Als afsluiter natuurlijk weer een liedje van: Smash Mouth - All Star

Tot de volgende blog 👋