Deel 3: Kiemceltumor // Internist - Oncoloog
Misschien wel het moeilijkste gesprek van mijn leven was bij de internist-oncoloog. Ik ging er door verkeerde verwachtingen echt totaal anders naartoe. Ik had - voor het gesprek met de internist-oncoloog - ook al een gesprek gehad in het AMC over een eicelpunctie. Dit gesprek was heel positief en had als insteek voor de zekerheid mijn eitjes laten invriezen zodat ik onze kinderwens nog in vervulling kon laten gaan. Hier had ik een gesprek met een gynaecoloog met een 'gynaecoloog-bril op'. Maar het gesprek van de internist-oncoloog had een totaal andere ‘sfeer’, het ging over mijn leven. Zij had de 'internist-oncoloog -bril' op, zij wil me beter maken. En dat was het doel.
Tijdens het gesprek moesten we wachten op nieuwe bloeduitslagen om te kijken of de AFP-waarde (tumormarker) was gezakt na de operatie. Als deze boven de 500 zou zijn, zou er geen tijd meer zijn voor een eicelpunctie en moest ik zo snel mogelijk aan de chemobehandeling beginnen. Dan zou de kans groter zijn dat de kanker al actief zou zijn op andere plekken in mijn lichaam. Waarde onder de 500 zou ze het nog even bekijken of bespreken.. kortom: ik kon misschien nooit meer kinderen krijgen, dat zou ik de komende minuten komen te weten. Ik besloot om snel van onderwerp te wisselen: de chemobehandeling.
En dan lag daar een brochure op haar tafel over de chemobehandeling: "BEP-kuur". Ze begon met vertellen en ik zag al een hele waslijst met bijwerkingen staan (haaruitval, longfibrose, neuropathie, nier…). Dit was geen pilletje.. sterker nog.. Ik moest worden opgenomen voor een aantal weken in het ziekenhuis voor de chemo. Ik keek naar mijn vader die bij het gesprek zat, hij brak. En toen besefte ik, dit gaat zwaar worden..als mijn sterke vader zelfs huilt. Mijn vader zei nog: “Jij blijft zo luchtig en cool, maar besef je wel wat hier gezegd wordt?” “Dit is niet niks, Anouk.” De uitleg van de behandeling was voorbij (geen idee wat er gezegd is haha). We moesten wachten in de hal op de uitslag van de allesbepalende tumormarker. In die hal voelde alles net als een slechte film, moest ik echt een chemobehandeling ondergaan? Ben ik dan straks echt ongewenst kinderloos? Op die laatste vraag kreeg ik gelukkig na 20 minuten een positief antwoord: ik zou voldoende tijd krijgen om 1 eicelpunctie te proberen. Dus er is in ieder geval nog kans en hoop dat het in toekomst lukt.
De eicelpunctie is goed gegaan en ik heb met 1 eierstok, 9 eitjes kunnen invriezen. Bijna een heel elftal!