De ontdekking

Het is 22 februari, mijn 35e verjaardag. Ik keek hier lichtelijk tegenop voor onbenullige redenen. 35 klinkt in mijn oren enkel maar halverwege 40. Na een gestrande relatie een jaar geleden ben ik single, kinderloos en weer gezellig bij mamma gaan wonen. Hoewel ik mij gelukkig voel, voelde ik toch ergens de tijdsdruk om te gaan daten weer als ik ooit nog een kindje wil. Want misschien heb ik daar straks geen tijd meer voor? Op dat moment waren dat mijn “grootste problemen”. Met een verse afspraak met mezelf om in de zomer weer me open te stellen stap ik onder de douche. Mijn neefje van 6 komt straks speciaal met mij m’n verjaardag vieren; mijn oogappeltje. 

Terwijl ik me op automatische piloot sta in te zepen glijd mijn hand over mijn linkerborst. Even denk ik dat ik het mij verbeeld. Ik ga nogmaals over m’n borst heen met dit keer wat meer druk. Ik voel het echt. Ongeveer een centimeter boven mijn tepel voel ik een rare knobbel. Diverse gedachtes schieten door mijn hoofd. Al snel zeg ik dit zal vast iets onschuldigs zijn.. ik zal toch niet als kado op m’n verjaardag borstkanker ontdekken?

Met lichte angst spring ik de douche uit en droog me af. Het eerste wat ik doe is naar mijn moeder toe lopen. “Mam voel jij even , voel jij dit ook?”

Mijn moeder voelde het knobbeltje ook en probeerde me nog luchtig gerust te stellen met “misschien is het een kliertje?”. Het weekend staat voor de deur en samen spreken we af dat als ik het maandag nog voel dat ik de huisarts bel.

Met z’n 3en proberen we nog zo’n gezellig mogelijke verjaardag te houden voor me. Maar ik merk dat m’n hand regelmaat het knobbeltje bevoelt. Ergens wist ik onbewust dit is foute boel..

Op zaterdag tijdens het douchen dacht ik heel even dat het weg was. Maar helaas zondag voelde ik het weer duidelijk. Het was mijn moeders verjaardag die dag. Ook nu probeerde we samen met m’n broer, schoonzus en neefje het gezellig te maken. Ik had hun nog niks verteld.

Op maandag ochtend bel ik de dokter .. woensdag middag mag ik langs komen.