Naar de huisarts

Het is inmiddels 28 februari. Ik ben vandaag voor het eerst weer aan het werk na een korte vakantie van 1,5 week.

Ik werk als verzorgde-IG in een woon-zorg centrum  op een afdeling voor mensen met somatische aandoeningen. Er wonen 12 vaste bewoners op de afdeling waar ik werk, ik zorg hier met liefde voor deze mensen en met bijna allen heb ik wel een bijzondere band. Ik hou van mijn werk.

Mijn afspraak stond voor 16:15 dus dat betekend dat ik wat eerder weg moet. Ik twijfelde nog om mijn collega te vertellen wat de reden van mijn afspraak was. Uiteindelijk besloot ik haar in vertrouwen te nemen. Het eerste wat ze zei is op tijd wegwezen jouw eigen gezondheid is het belangrijkste. Wat houd ik toch van die meid.

Ik vertrek om 15u van werk. Niet zo goed wetend wat ik moest verwachten arriveer ik bij mijn huisarts. Ik hoefde niet lang te wachten. Mijn huisarts is een vlotte jonge meid die altijd rustig de tijd voor me neemt. Ze luisterd naar me verhaal en vervolgens bevoelt ze mijn borst. Ze voelt het knobbeltje. “Tsja ik kan niet echt zeggen wat dit nou kan zijn”. Maar ik zag geen paniek in haar ogen wat me gek genoeg nog wat geruststelde .. want kom op ik ben 35. 

Ze neemt wat vragen met me door. Wanneer was mijn laatste ongesteldheid ? 2 weken terug Ik zie dat je aan de pil bent. Yep. Komt er kanker in je familie voor? Nope.

Het zou een cyste kunnen zijn maar laten we voor de zekerheid een mammografie in plannen. Ik woon in Amsterdam. Samen kijken we naar de snelste optie. Ziekenhuis heeft een wachttijd van 40 dagen waar ik een beetje om moest lachen. Een kleine kliniek had een wachttijd van 8 dagen. Laten we dat maar doen. Ik krijg een verwijsbrief mee en kan thuis zelf de afspraak inplannen. Dat kon op 7 maart. Mijn moeder was blij dat er stappen werden genomen.

Gerust gesteld vervolgde ik mijn week…