De aanloop naar de borstsparende operatie
Na het telefonische gesprek op 4 november waar de diagnose kwam, op 8 november een fysiek gesprek met de oncologisch chirurg en aansluitend met de mamacare verpleegkundige. Alle uitleg gehad en alle vragen kunnen stellen. Borstsparende operatie is stap 1, dus alles werd ingepland. Eerst plaatsing jodium zaadje in tumor (15 november 2022), zodat de chirurg de precieze plaats weet tijdens het opereren. Dan poortwachtklier opzoeken (21-11-2022), dag later de operatie (22-11-2022). Zo, dacht ik, dat gaat allemaal super snel, fijn, want hoe eerder eruit hoe beter!
Echter op 15 november met het plaatsen van het jodiumzaadje ging het mis. Ik was er eigenlijk niet zenuwachtig voor ofzo omdat er werd gezegd dat het op dezelfde wijze werd gedaan als de biopties, alleen met een dunnere naald. Dacht, de bioptie viel reuze mee, zelfs de verdovingsprikjes bijna niet gevoeld toen. Ze begon, en deze keer deed de verdoving wel zeer, kwam waarschijnlijk doordat het nog een beetje beurs was van de biopties zei ze. Ok, dacht ik, maar toen ging die naald in mijn borst, en tegelijk met het echo apparaat waar best hard mee gedrukt werd, werd gekeken naar de tumor. Was pijnlijk, voelde die naald, leek wel.of ze een zenuw of iets raakten de hele tijd, zei ook dat het pijn deed, maar ze was er bijna zei ze. En toen, heb een ader geraakt hoorde ik haar zeggen, enkele seconden later, zaadje zit er in. Gelukkig dacht ik! Moest daarna direct een mammogram om te controleren of het zaadje goed zat. Moest even wachten in het kamertje waar ik uit had moeten kleden, maar moest even wachten met aankleden. Na even wachten kwam de verpleegkundige met het nieuws dat het moeilijk te zien was of het zaadje goed zat, doordat er een groot hematoom was ontstaan doordat ze een ader geraakt had. Ik zou gebeld worden. Was goed en wel thuis, en de chirurg belde al, helaas zit het zaadje niet goed, zit er 3 cm naast. Doordat er een groot hematoom is ontstaan moeten we helaas ook de operatie uitstellen totdat het hematoom weg is. Er zou een afspraak ingepland worden voor een controle echo een paar weken later, om te controleren of het hematoom weg zou zijn. Pas dan kon de operatie en of het plaatsen van een nieuw zaadje of een draad en de poortwachtklier opzoeken, opnieuw gepland worden. Gebeurd zelden dat zoiets gebeurd, maar helaas kan het gebeuren, en had ik deze pech.
Dit was echt ongelooflijk balen (zachtjes uitgedrukt!), want nu moesten we in de wachtstand hopen dat het hematoom met een paar weken weg zou zijn. De eerste paar dagen hierna vond ik dit wel lastig, weer wachten. Wilde het er zo graag uit hebben.. na een paar dagen dacht ik dan weer, ok, het is niet anders, kan gebeuren, stomme pech, we wachten maar af en hopen dat met de controle echo welke meteen werd ingepland op 8 december het hematoom weg is en dat ik dan nog voor de feestdagen geopereerd kan worden. Intussen wel de intake voor de opname gehad, gesprek met anesthesie en uitleg over de operatie.
8 december de controle echo, het hematoom was zo goed als weg dus alles kon opnieuw gepland worden. Hopelijk nog dit jaar zei ik, daar gingen ze hun best voor doen. De andere dag werd ik al gebeld, operatie op 29 december, of ik dat ok vond (i.v.m. de feestdagen), kan het niet eerder zei ik. Maar nee, dat ging echt niet lukken, ze was al blij dat het nog voor oud en nieuw gelukt was. Op 28 december de procedure voor het opsporen van de poortwachterklier, dat ging goed, pijnloos. 29 december moest ik eerst om 8.30 uur naar radiologie voor het plaatsen van een draad in de tumor (omdat het zaadje dus niet goed zat). Vervolgens moest ik me om 9.45u melden bij de dagopname.
Ik dus netjes om 8.30 uur gemeld bij radiologie, en aangegeven dat ik het best wel spannend vond, zelfs nog spannender dan de operatie later die ochtend. Echt? Vroeg de radioloog, ja zei ik, want met het plaatsen van het zaadje was het misgegaan, en was pijnlijk. Ook was de operatie uitgesteld, dus hoop dat dit niet weer fout gaat. De operatie ben ik onder narcose, krijg ik niks van mee, nu ben ik bij, want plaatselijke verdoving. Geen zorgen zei hij, komt goed.
Intussen zegt de verpleegkundige, moest u eigenlijk niet eerst naar opname? Draadje doen we nog zelden, maar volgens het protocol moet u in een bed verplaatst worden, want als de draad zometeen is geplaatst mag u niet meer aankleden en lopen... uhm, nee moet me pas om 9.45 uur melden bij opname. Ik ga wel even bellen zei ze, komt goed.
Draadje geplaatst en wederom controle mammogram. Werkelijk waar niet te geloven, maar zat niet goed! Moest nogmaals! Wat ik toen dacht en voelde... radioloog bood direct excuses aan, dat dit net bij mij moest gebeuren na wat er al gebeurd was vond hij echt heel erg. Nou ja, ok, snap ook wel dat het mensenwerk is en blijft, maar echt, waarom, maar goed. Tweede draad, derde poging (na foutief geplaatst zaadje en eerste draad), driemaal is scheepsrecht zei hij. Ja, hoop het zei ik. Enfin, tweede draad bleek na controle eindelijk goed te zitten.
Intussen was er al een bed gebracht, want ze hadden mij inderdaad eerst op moeten nemen en dan pas naar radiologie, maar goed, nu dus in bed naar opname.