Doe een stapje vooruit
Zijn we weer...
Weer nieuwe zorgen, maar ook weer een klein lichtpuntje!
Pap was op de pijnpoli, wat ik de vorige keer schreef. Half november mag pap een pijnblock krijgen, een zenuwwortel blokkade.
Doodeng vind ik het. Hierna (als de proef werkt binnen 60 min) zal de therapeutische zenuwwortelblokkade worden aangebracht.
Ik vind het nogal wat, want dit is het allerlaatste wat ze aan pijnbestrijding kunnen doen.
Naast deze toekomstige blokkade heeft pap nu ook een apneu apparaat. Dit blijkt te werken, hii voelt zich energieker en minder moe. Ik december moet hij hiervoor op nacontrole en dan zullen we horen of hij nog ademstops heeft en hoe het met zijn longen gaat.
Dus voor nu kijken we enigzins hoopvol vooruit!
4 reacties
Er kan zoveel tegenwoordig, maar waar ligt de grens van het leven, de grens van leven?
Hoi hoe gaan het met je vader ?
Grt Petra
Bergafwaarts helaaa
Heel veel sterkte.
Grt Petra