Langzaam

Zo heel rustig aan, voel ik me steeds weer wat prettiger in mijn vel zitten. Het gaat wel heel traag, maar beter zo dan niet.
Ik heb een stevige bak griep, of andere narigheid de laatste week weg kunnen werken, maar dat is geweest. Nu weer naar morgen en de dagen daarna werken.

Het eten gaat steeds wat beter. In de avond al een gewone maaltijd (zonder grote stukken vlees). De pijn is heel lichtjes op de achtergrond aanwezig, dus al met al: Ik begin weer wat meer te leven. Hoewel het me wel allemaal wat te langzaam gaat, ben ik er wel content mee.

Nu begint het wachten op de uitslag van de scan die pas half december gemaakt kan worden. De tussentijd maar eens op gaan vullen met leuke dingen.
Zo ga ik er van uit dat deze week de accu van de chopper gaat komen, en de handelaar het ding voor me op orde kan maken. Jammer dat het even duurt, want het was afgelopen weekeinde toch heerlijk weer voor een ritje.

Ook hoop ik deze week op een belletje van de opticien. Mijn montuur is dusdanig klein dat een opticien er zelf geen glazen in kan slijpen, dus deze moeten ze er in de fabriek inslijpen. Dit geneuzel kost altijd extra tijd. 
Dus op de één of andere manier, zorgt mijn manier van zijn ook wat extra traagheid in mijn leven. Maar dit accepteer ik met liefde. 😉

Mijn volgende blog zal afwijken van voorgaande blogs. Dan weten jullie dat vast,

Fijne dag nog.