Dankbaar, het gaat beter.
De eerste 10 dagen van de nieuwe kuur met Capecitabine zitten er op en ik ben heel dankbaar want mijn handen en voeten voelen nog goed, ik voel me alleen af en toe wat misselijk, vooral bij een legere maag. Dus nog vaker tussendoor wat eten, dat mag gerust want ik ben nog steeds 3 kg onder mijn normale gewicht. Dat het met deze lagere dosering beter gaat geeft me vertrouwen. Hopelijk gaat de scan eind januari ook laten zien dat de tumoren zijn gestabiliseerd of liever nog, zijn geslonken.
Ik zou jullie wat meer vertellen over mijn gevoel en emoties. Ik heb weer ervaren dat hoe ik me fysiek voel veel invloed heeft op mijn psychische situatie. In de periode dat ik me zo beroerd voelde was ik angstig en verdrietig en keerde ik me meer naar binnen, ik kon echt niet meedoen aan de gezelligheid met Kerst en de jaarwisseling. Ik was er wel bij en vond het fijn dat mijn dierbaren om me heen waren maar ik kon niet meedoen.
Toen ik me in het nieuwe jaar weer beter ging voelen kreeg ik direct weer behoefte om in contact te zijn met anderen, gezelligheid en behoefte aan beweging. We hebben dan ook geluncht bij vrienden, ik heb vriendinnen gebeld en even thee gedronken, ik heb mijn wekelijkse wandeling met de buurvrouw weer gedaan (wel iets korter), mijn dochter met kleinzoon kwamen langs en bleven logeren en ik heb zelfs geklust (gordijnen ingekort e.d.) bij mijn andere dochters waarvan er een net verbouwd heeft en de andere aan het verbouwen is. Deze week heb ik zelfs vier holes gelopen op een kleine golfbaan. Het geeft me allemaal veel energie. Corona is de enige spelbreker nog, maar hopelijk komt daar dit voorjaar ook verandering in. Volgende week kan ik in ieder geval weer naar yoga en sporten bij de fysio.
Een tijdje geleden ben ik begonnen met begeleiding van een psycholoog van het HDI (Helen Dowling Instituut). Ze hebben veel ervaring met de begeleiding van kankerpatienten en hun naasten. Ik vind het echt heel fijn om met haar te praten. We onderzoeken samen mijn emoties, angst en verdriet en hoe ik daarover meer en beter kan communiceren met mijn omgeving. Dat ik dat nu beter kan delen met mijn gezin en vriendinnen helpt me. Het lucht op, letterlijk en figuurlijk. Als ik de emoties teveel bij me houd dan drukt dat zwaar op mijn hart en benauwt het me. Na een gesprek merk ik dat ik me lichter voel en de anderen zijn blij dat ze van me horen hoe het echt met me gaat, waar ik bang voor ben en me zorgen over maak. Ze helpen me door te luisteren en soms met een arm om me heen of een knuffel en als ik dat nodig heb dan vraag ik er ook vaker om.
Kanker gaat niet meer weg uit mijn leven, het loopt altijd met me mee maar er zijn veel momenten dat ik het even kan vergeten. Zeker als ik me fysiek goed voel, als ik in de natuur ben, aan het wandelen of sporten of met anderen gezellige dingen doe. Het is voor mij zo duidelijk dat lichaam en geest een geheel zijn en er is nog meer.
Afgelopen jaren heb ik ontdekt dat ik een voor mij goede aanpak van het leven met kanker heb gevonden, ik noem het maar mijn 'levensovertuiging'. Ik ben ervan overtuigd dat een aanpak alleen gericht op de ziekte (het medische stuk) maar gedeeltelijk werkt. Er is veel meer voor mij en alles samen werkt veel beter dan alle afzonderlijke delen opgeteld.
Voor mij zijn er vier gebieden waarop ik mij richt:
- Mijn lichaam, hierbij hoort de zorg voor mijzelf op fysiek gebied. Ik richt me o.a. op gezonde voeding, lichaamsbeweging, rust en ontspanning;
- Mijn geest, dit is de zorg voor mezelf op het psychische- en sociale vlak, mijn gevoelens en emoties en de verbinding met anderen;
- Mijn ziel, dit is meer het spirituele stuk, zingeving en inspiratie
- De wetenschap, het medische stuk; Dat hoort natuurlijk bij het lichaam maar ik zie het liever als een apart gebied. Ik ben daarin afhankelijker van de wetenschap en van anderen, medisch specialisten die zich meestal beperken tot het fysieke lichaam en wel het kleine stukje dat zij behandelen.
Het lijkt op een bestaand model dat ik toevallig vond op internet bij Clear Minds, toepasbaar op mensen en organisaties om goed in balans te zijn. Ik heb nu al wat meer verteld over mijn FQ en EQ, een volgende keer zal ik ook vertellen hoe ik met SQ, het spirituele, omga,
Ik wens jullie ook weer een fijn weekend en een mooie week!
7 reacties
Ik herken veel in wat je schrijft. Zolang ik me lichamelijk ok voel verdwijnt de kanker veel meer naar de achtergrond en kan ik gewoon gelukkig leven. Ik ben begonnen met 3500mg Capecitabine maar dat is nu, ivm de bijwerkingen, teruggeschroefd naar 2500mg. En dat voelt als een wereld van verschil! Zo veel beter te doen! Hoop dat het voor jou ook geldt. Hou vol😘
Hoi Simone,
Wat fijn om je reactie te lezen. Ik begon met 3600 mg en zit nu op 2700 mg. Vandaag en morgen nog en dan zit deze kuur er weer op, in deze dosering gaat het goed. Laten we er samen lang baat bij hebben. liefs BM
PS: Hoe zet je een emoji in deze blog?
Ik lees en schrijf via mijn telefoon. Emojis te over🙃😉😊😘
Dat is de truc natuurlijk!
Veel warmte sterkte en positiviteit wens ik je toe 💙🍀💙
Bedankt Bernie, ook voor je mooie tekeningen. Liefs BM
Het is waar, het één is onlosmakelijk verbonden met het ander. Beïnvloeden elkaar, in positieve en negatieve zin. Kunnen elkaar versterken....
Je kunt heel veel meer dan je denkt...
Mooi dat je hier schrijft!
Lieve groetjes Hebe