Schrijven
Schrijven is een fijne bezigheid, dat geldt ook voor deze blog. Even terugkijken naar de afgelopen periode, reflecteren en weer vooruitkijken. Ik heb de afgelopen weken niet zo heel veel spannends gedaan, maar het was wel een gezellige tijd ondanks het wisselvallige en soms ronduit regenachtige weer. Op de echte regendagen heb ik binnenklussen opgepakt zoals een fotoboek maken over 25 jaar wintersport met een vriendengroep omdat een van de kinderen gaat trouwen. Het is dan zo leuk om al die foto’s terug te zien en de ontwikkelingen die we allemaal hebben doorgemaakt. Een dankbaar maar tijdrovend werk, het resultaat mag er zijn. We hebben nog wat achterstallig onderhoudswerk aan het huis gedaan en af en toe een uitstapje samen. We hadden ook een strandweekend gepland en zouden logeren bij onze dochter in Oegstgeest, maar dat werden twee daagjes vermaak met de kleinkinderen binnen en in de speeltuin en kinderboerderij, het strand houden we tegoed. Zo verzinnen we elke keer gezellige bezigheden om samen of alleen te doen, zoals ze zeggen ‘het leven is een feestje maar je moet zelf de slingers ophangen’. Ook al is het niet altijd een feestje, we hangen wel slingers op en genieten ook van de kleine dingen.
In 2020 na de operatie waarbij veel uitzaaiingen zijn weggehaald ben ik met onze drie dochters, ieder individueel een weekend op stap geweest en hebben we gepraat over verleden heden en toekomst. Dat was enorm waardevol omdat je dan tijd voor elkaar hebt en voor vragen die zij aan mij hadden.
Onze oudste dochter is toen begonnen met het schrijven van een biografie. Ik had zelf al veel geschreven en zij stelde dan verdiepende vragen en vulde het aan. Afgelopen weekend zijn we samen twee daagjes naar Delft geweest om weer eens quality time samen te hebben en we hebben het schrijven van de biografie weer opgepakt. Er bestaat ook een boek waarin vragen gesteld worden en wat je zelf kunt invullen: ‘Mama vertel eens’ en ‘Pap vertel eens’ een mooi levensverhaal om na te laten.Ik vind het fijn om te doen, ook voor straks voor de andere dochters, een uitgebreid verhaal over mijn leven. Nu was het ook leuk voor mijzelf om het eerste deel weer terug te lezen over mijn jeugd en het volwassen worden, het begin van mijn relatie met Bart en het stichten van ons gezin, tot zover ben ik gekomen. Ik ga weer verder schrijven en dat zal o.a. gaan over de eerste keer dat ik borstkanker kreeg in 2008, een verdrietige fase in mijn leven. Maar gelukkig schrijf ik nog steeds, 15 jaar nadien ❤️🍀❤️
4 reacties
Wat goed, dat je schrijft en fotoboeken maakt! Heel waardevol. Sinds ik digitaal foto's maak heb ik geen fotoboeken meer gemaakt. Wat dus betekent dat onze kinderen (11, 13&14) dus helemaal geen papieren fotoboeken hebben... Ooit hoop ik tijd over te hebben.
Wat fijn zeg dat je dat met je dochters gedaan hebt!
Wie schrijft die blijft.
Hé hallo. Zo te zien woon je ook in Delft?
Cathi.
Nee ik woon in Bennekom maar was een weekendje in Delft met mijn dochter. Prachtige stad!